Φέρνουμε στο φως τις καταθέσεις των αστυνομικών της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. από την καταδίωξη και τα όσα συνέβησαν στο Πέραμα
Στην κατάθεσή τους οι αστυνομικοί περιέγραψαν πώς ξεκίνησε η καταδίωξη και πώς άρχισαν να πυροβολούν εναντίον του λευκού αυτοκινήτου όταν ο οδηγός του εμβόλισε τις μηχανές της ομάδας ΔΙ.ΑΣ.
Το αποτέλεσμα ήταν ένας νεκρός και ένας τραυματίας ενώ αναζητείται και το τρίτο άτομο που βρισκόταν μέσα στο αυτοκίνητο.
Οι καταθέσεις τους περιλαμβάνονται στη δικογραφία που σχηματιστηκε σε βάρος τους για ανθρωποκτονία.
Συγκεκριμένα ένας από τους αστυνομικούς αναφέρει:
«…Αφού λοιπόν ακούσανε ότι το όχημα κατευθύνεται προς τη λεωφόρο Αθηνών αποφασίσαμε με τους άλλους συναδέλφους να κατευθυνθούμε κι εμείς προς το σημείο για να ενισχύσουμε τους συναδέλφους που ακολουθούσαν το όχημα. Εμείς εκείνη τη στιγμή με την ομάδα βρισκόμαστε στην λεωφόρο Αθηνών με κατεύθυνση προς τη λεωφόρο Θηβών. Όταν φτάσαμε στη διασταύρωση με την λεωφόρο Θηβών και στρίψαμε δεξιά με κατεύθυνση προς το Αιγάλεω, την ίδια στιγμή είδαμε στο απέναντι ρεύμα ένα λευκό όχημα να κατευθύνεται προς Περιστέρι. Αμέσως κάναμε αναστροφή και ακολουθήσαμε την πορεία του. Το όχημα αυτό έστριψε αριστερά στην λεωφόρο Αθηνών στο Χαϊδάρι.
«Όταν εντοπίσαμε το όχημα είδαμε επίσης ότι το ακολουθούσαν ακόμη τρεις υπηρεσιακές μηχανές κάνοντας χρήση των ηχητικών τους αλλά και του φάρου. Όταν μπήκαμε κι εμείς στη λεωφόρο Αθηνών ενσωματωθήκαμε με τις υπόλοιπες ομάδες και ήμασταν συνολικά πέντε μηχανές.
«Έπεσα σε μια αυλή σπιτιού για να γλιτώσω»
«Επειδή εμείς ακολουθούσαμε από σχετικά κοντινή απόσταση είδαμε ότι σχεδόν αμέσως το λευκό αμάξι σταμάτησε την πορεία του. Εμείς πλησιάσαμε αρκετά κοντά και ξαφνικά βλέπουμε το λευκό αμάξι να κινείται με όπισθεν προς το μέρος μας», συνεχίζει την κατάθεσή του ο αστυνομικός και προσθέτει:
«Εκείνη τη στιγμή με την φορά που ερχόταν πίσω εμβόλισε τις πρώτες δύο μηχανές που βρίσκονται πιο κοντά σε αυτό. Επειδή τρόμαξα πολύ με τη μηχανή όπως ήμουνα για να προλάβω μήπως και με χτυπήσει το όχημα που έκανε πίσω, έπεσα με ταχύτητα σε μία αυλή διπλανού καταστήματος που υπήρχε στο σημείο.
«Όπως μπήκα στην αυλή πήδηξα από τη μηχανή που ήταν σε κίνηση και η μηχανή έφυγε μόνη της. Ο συνοδός μου είχε πηδήξει πριν να στρίψω για την αυλή για να προστατευθεί όταν σηκώθηκα από εκεί που βρέθηκα είδα το αυτοκίνητο να έρχεται κατά πάνω μου με την όπισθεν και κάνοντας ελιγμούς.
«Πυροβολούσαμε προς τα λάστιχα του αυτοκινήτου»
«Στη συνέχεια, όπως και πριν, προσπάθησε να φύγει προς τα κάτω κάνοντας αναστροφή αλλά δεν μπορούσε γιατί τον εμπόδισε μία μηχανή που είχε σφηνωθεί μπροστά από το όχημα. Το όχημα δηλαδή είχε πατήσει την μηχανή και γι’ αυτό δυσκολευόταν να την περάσει από πάνω. Μάλιστα πιστεύω αυτός ήταν ο λόγος που ένας από τους συναδέλφους σώθηκε αφού βρήκε την ευκαιρία να συρθεί ουσιαστικά και να απομακρυνθεί από το μπροστινό μέρος του αμαξιού.
«Στο σημείο αυτό θέλω να σας πω ότι εμείς καθώς βλέπαμε τον οδηγό να προσπαθεί να χτυπήσει το συνάδελφο μας προτάξαμε τα όπλα μας και αφού τον προειδοποιήσαμε και τον κάλεσα πολλές φορές να σταματήσει το όχημα πράγμα που δεν έκανε αρχίσαμε να πυροβολούμε προς τα λάστιχα του αυτοκινήτου με προφανή σκοπό να τον ακινητοποιήσουν. Δεν θυμάμαι πόσοι από εμάς έριξαν. Ούτε εγώ θυμάμαι πόσες φορές πυροβόλησα αλλά νομίζω ότι πρέπει να ήταν μία φορά.»
Να σημειωθεί ότι συνολικά κατηγορούνται επτά αστυνομικοί.
«Είχα φοβηθεί για τη ζωή μου και τη ζωή των συναδέλφων μου»
Ακόμα ένας άλλος αστυνομικός καταθέτει:
«… Η μηχανή του συναδέλφου σφηνώθηκε κάτω από το λευκό αυτοκίνητο και ευτυχώς μειώθηκε η ταχύτητα του. Ο συνάδελφος που έπεσε προσπάθησε έρποντας να φύγει από την πορεία του οχήματος και να γλιτώσει από τα χειρότερα. Έπεσα κάτω και όταν σηκώθηκα είδα το όχημα που ερχόταν κατά πάνω μου. Για καλή μου τύχη με τη μοτοσικλέτα του συναδέλφου σφηνωμένη από κάτω δεν μπόρεσε να αναπτύξει μεγάλη ταχύτητα. Φωνάζαμε όλοι συνάδελφοι σε αυτούς που βρίσκονταν στο αυτοκίνητο “αστυνομία ακίνητοι”, αλλά αυτοί συνεχίζουν τις προσπάθειές τους να μας εξουδετερώσουν. Εκείνη την ώρα άκουσα ήδη τους πρώτους πυροβολισμούς από τους συναδέλφους προς το αυτοκίνητο».
«Τράβηξα και εγώ το όπλο μου και άρχισα να πυροβολώ προς την δεξιά μπροστά ρόδα και το καπό του αυτοκινήτου. Είχα φοβηθεί τόσο για τη ζωή μου όσο και τη ζωή των συναδέλφων μου που βρίσκονταν γύρω μου και δεν υπήρχε άλλος τρόπος να σταματήσει το αυτοκίνητο.
«Άμα συνέχιζε και δεν σταματούσε σίγουρα θα είχε χτυπήσει και τους άλλους συναδέλφους που ανέβαιναν την οδό Ελπίδος και τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα. Στο σημείο αυτό θέλω να σας επαναλάβω ότι όλοι συνάδελφοι έδιναν εντολές και φώναζαν δυνατά στον οδηγό του οχήματος να σταματήσει την πορεία του.