Είμαστε συναισθηματικά πλάσματα και γεννηθήκαμε για να εκφράζουμε συναισθήματα ελεύθερα και ανοιχτά. Κάπου στην πορεία, ωστόσο, πολλοί από εμάς μάθαμε να καταπιέζουμε τα συναισθήματα, ειδικά εκείνα που θεωρούνται “αρνητικά”. Έτσι διδαχθήκαμε να ταιριάζουμε, να κερδίζουμε αγάπη και να γινόμαστε αποδεκτοί. Μάθαμε να θάβουμε τον πόνο μας βαθιά μέσα μας, ντροπιασμένοι και θυμωμένοι. Προσπαθώντας να κρύψουμε τον πόνο, χτίσαμε τοίχους, φορέσαμε μάσκες και ο πόνος μας θάφτηκε τόσο βαθιά, μέχρι που ήρθε και πάλι στην επιφάνεια.
Ένας φαύλος κύκλος συναισθημάτων
Η αλήθεια είναι ότι όλοι κρύβουμε περιστασιακά τα συναισθήματά μας. Προσποιούμαστε, αποφεύγουμε και αρνούμαστε τα άβολα συναισθήματα σε μια προσπάθεια αυτοσυντήρησης, ως μηχανισμός άμυνας. Αυτό το κάνουμε πιο συχνά με δύσκολα συναισθήματα όπως ντροπή, φόβο ή θυμό. Όταν βιώνουμε γεγονότα που μας κατακλύζουν συναισθηματικά και δεν είμαστε σε θέση να επεξεργαστούμε αυτό που συμβαίνει, να αποδεχτούμε τα συναισθήματά μας και να τα εκφράσουμε μέσα από το σώμα και το μυαλό μας, τα κρύβουμε βαθιά μέσα μας, όπου οι άλλοι δεν μπορούν να τα δουν. Και καταλήγουμε να τα κρύβουμε και από τον εαυτό μας. Ωστόσο, είναι ακόμα εκεί.
Τα ανεπίλυτα συναισθήματα παγιδεύονται στο σώμα μας όπου χτίζονται και εξελίσσονται, εξαντλώντας την ενέργειά μας, οδηγώντας σε εξουθένωση, συναισθηματική ανισορροπία και τελικά ασθένεια. Όταν καταπιέζουμε χρόνια τα συναισθήματα, δημιουργούμε τοξικότητα στο σώμα, το μυαλό και την καρδιά μας. Αυτή η ανεπεξέργαστη συναισθηματική ενέργεια αποθηκεύεται στα όργανα, τους μύες και τους ιστούς μας. Οδηγεί σε φλεγμονή και χρόνια προβλήματα υγείας και υπονομεύει τη συνολική ευημερία μας.
Βήμα 1: Αναγνώριση (αυτογνωσία)
Η πρόκληση είναι να αναγνωρίσετε το συναίσθημα και να το νιώσετε στο σώμα σας. Εδώ έρχεται η προσοχή. Ο στόχος είναι να παρατηρήσουμε τι συμβαίνει μέσα στο σώμα μας, να το αποδεχτούμε και να το νιώσουμε πλήρως, χωρίς κρίση. Εξασκηθείτε στην ευαισθητοποίηση για να βελτιώσετε την αναγνώριση των συναισθημάτων σας και την παρατήρηση των σωματικών αισθήσεων που συνδέονται με αυτά τα συναισθήματα, καθώς έρχονται και φεύγουν όλη την ημέρα. Προσφέρετε στον εαυτό σας αυτοσυμπόνια καθώς περνάτε πιο δύσκολα συναισθήματα.
Βήμα 2: Απάντηση (αυτοέκφραση)
Τα συναισθήματα πρέπει να εκφράζονται για να υποστούν επεξεργασία. Ο στόχος είναι να μεταφέρουμε την ενέργεια του συναισθήματος μέσα και έξω από το σώμα, ώστε να μπορούμε να το αφήσουμε να φύγει. Αυτή η αυτοέκφραση πρέπει να είναι αυθεντική και ενσωματωμένη. Θυμηθείτε, η πραγματική θεραπεία συμβαίνει όταν το σώμα και το μυαλό ενσωματώνονται, οπότε εκφράστε το συναίσθημα στο σωματικό επίπεδο πρώτα και κύρια.
Βήμα 3: Επαναφορά (αυτοφροντίδα)
Εάν συνήθως παραμελούμε το σώμα μας και αγνοούμε τα συναισθήματά μας, πρέπει να αφιερωθούμε ξανά στην αυτοφροντίδα του σώματος και του μυαλού και να επιδοθούμε σε θεραπευτικές συνήθειες που θα φέρουν το αίσθημα ευεξίας. Ο στόχος είναι να επαναπροσδιορίσετε ξανά τον αυθεντικό εαυτό σας, να επαναφέρετε σε μια χαλαρή και ανοιχτή κατάσταση και να επιστρέψετε στην ευεξία και την ισορροπία.
