Συμβαίνει σε πολλά ζευγάρια. Έρχεται μια στιγμή που τα προβλήματα, οι καυγάδες, η αδιαφορία «σκοτώνουν» τον γάμο. Η καθημερινότητα με τον άλλοτε αγαπημένο, γίνεται ανυπόφορη και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες και των δύο, δεν υπάρχει τίποτα για να ενώσει και να σώσει τη σχέση τους. Όταν όμως, μετά…από 30 χρόνια ο καθένας παίρνει το καπελάκι του και φεύγει, τότε έχουμε το λεγόμενο «γκρι» διαζύγιο.
«Μα καλά τώρα το θυμήθηκαν;» εύλογα θα αναρωτηθούν πολλοί. Ωστόσο, σύμφωνα με έρευνες, το διαζύγιο σε μεγαλύτερες ηλικίες δεν είναι τόσο απίθανο όσο φανταζόμασταν.
Τι είναι το γκρι διαζύγιο;
«Γκρι» διαζύγιο και «ασημένιος» χωρισμός είναι οι όροι που χρησιμοποιήθηκαν για να περιγράψουν τα ζευγάρια που χώρισαν μετά από 30,40 ή και 50 χρόνια γάμου.
Γιατί όμως συμβαίνει μετά από τόσα χρόνια;
Καθυστερούν το διαζύγιο λόγω παιδιών
Στα μάτια τρίτων το γκρι διαζύγιο φαίνεται αδικαιολόγητο. Αυτό δεν ισχύει όμως για τους άμεσα εμπλεκόμενους. Σύμφωνα με την ψυχολόγο Ρομίνα Σαλούστρου, η σχέση του ζευγαριού έχει τελειώσει πολύ καιρό πριν και απλά δινόταν μια…παράταση, μέχρι να μεγαλώσουν τα παιδιά, για να μην τα πληγώσουν. Προκειμένου να αποφύγουν μεγάλες αλλαγές που πιθανόν να επηρεάσουν και τις ακαδημαϊκές επιδόσεις των παιδιών, καθυστερούν το διαζύγιο και βάζουν τον εαυτό τους σε μια κατάσταση αδράνειας.
Τα ορόσημα που αλλάζουν τα…πάντα
‘Ενα εκ των οποίων είναι και η συνταξιοδότηση. Στην Ιαπωνία υπάρχει ειδικός όρος στην ψυχολογία που ονομάζεται το Σύνδρομο του Συνταξιοδοτημένου Συζύγου: ο σύζυγος-πατέρας περνάει περισσότερο χρόνο στη δουλειά του, απ’ ότι στο σπίτι με την γυναίκα και τα παιδιά του. Με αποτέλεσμα, όταν παίρνει σύνταξη να νιώθει σαν «ξένος» και να μην ξέρει πώς να επικοινωνήσει με την σύντροφό του. «Όταν δεν είσαι ενεργός και δεν έχεις τόσα πολλά ενδιαφέροντα, ο χρόνος που περνάς με τον σύντροφό σου είναι περισσότερος από ποτέ. Ξαφνικά, αναγκάζεσαι να έρθεις αντιμέτωπος με την σχέση σου και παλαιότερα προβλήματα, που είχες συνηθίσει να αγνοείς βγαίνουν στην επιφάνεια.» αναφέρει η Ρομίνα Σαλούστρου.
Το ίδιο συμβαίνει και στην μεταβατική περίοδο που τα παιδιά εγκαταλείπουν το σπίτι. Ενώ όταν τα παιδιά είναι μικρά, οι γονείς παρακαλούν να μεγαλώσουν γρήγορα για να μειωθούν οι ευθύνες και τα έξοδα, μόλις τελικά ερημωθεί το σπίτι από την παρουσία τους, επηρεάζονται αρνητικά και νιώθουν πως χάνουν τον σκοπό τους. Η σχέση τους δοκιμάζεται καθώς χρειάζεται να θυμηθούν πώς ήταν σαν σύντροφοι και ίσως, να γνωριστούν από την αρχή. Μόνο τότε συνειδητοποιούν πόσο έχουν αλλάξει. Και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που το ζευγάρι ανακαλύπτει πώς δεν έχει τίποτα κοινό πλέον να μοιραστεί και να ζήσει.
Ζούσαν σε νεκρό γάμο και άργησαν να το συνειδητοποιήσουν
Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες! Συχνά, με τον καιρό το ζευγάρι αποξενώνεται και αποστασιοποιείται τόσο συναισθηματικά, όσο και σεξουαλικά. Πολλές φορές το να μιλάς δεν σημαίνει ότι επικοινωνείς κιόλας. Αυτή η έλλειψη καταδικάζει σταδιακά τον γάμο σε αποτυχία, γιατί οι τριβές και τα προβλήματα μοιάζουν ανυπέρβλητα. Όταν ο καθένας κλείνεται στον εαυτό του, συνηθίζει στην μοναξιά και αδιαφορεί για τη σχέση του, μέχρι να έρθει η στιγμή που συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να ζήσει άλλο έτσι, σαν ξένος μέσα στο ίδιο του το σπίτι και χωρίζει. Η απομάκρυνση ωστόσο παρουσιάζεται και στην σεξουαλική ζωή του ζευγαριού. Χωρίς σεξ, η σχέση φθείρεται με αποτέλεσμα οι σύντροφοι να μοιάζουν περισσότερο με συγκατοίκους.
Ακόμα και έτσι όμως, ο χωρισμός με τον άνθρωπο που έχεις περάσει τη μισή σου ζωή είναι επίπονος και δύσκολος. Χρειάζεται γερό στομάχι για να πεις στα παιδιά και πιθανόν τα εγγόνια σου, ότι παίρνεις διαζύγιο. Και κακά τα ψέματα, ζούμε στην Ελλάδα: το στίγμα των χωρισμένων δεν έχει τελείως εξαφανιστεί, όπως και το κακό κουτσομπολιό. Επειδή όμως η ζωή δεν τελειώνει στα 50 αυτή η απόφαση μπορεί να φέρει θετικές αλλαγές και κυρίως, ψυχική ηρεμία.