Για όσους συναδέλφους δεν το γνωρίζουν, στο viber υπάρχει μία ομάδα με τίτλο Υπέρ Προεραιτικότητας η οποία αριθμεί περί τα 2.000 μέλη.
Από αυτήν την ομάδα ξεκίνησε μία εκστρατεία διαμαρτυρίας προς τις συνδικαλιστικές οργανώσεις μέσω emails.
Είχε αποτέλεσμα;
Πρώτη μπήκε στο χορό η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Βοιωτίας και τη σκυτάλη πήραν οι Ε.Α.Υ. Καβάλας, Σ.Ε.Α.Υ. Ορεστιάδας, Σ.Κ.Α. Ξάνθης, Ε.Α.Υ. Ροδόπης, Σ.Α.Υ. Δράμας, Σ.Ε.Α.Υ. Αλεξ/πολης, Ε.Α.Υ. Θεσσαλονίκης, η Ε.Α.Υ. Καστοριάς, η Ε.Α.Υ. Κιλκίς, η Ε.Π.Δ.Π.Μ Νομού Τρικάλων, η Έ.Α.Υ. Αχαϊας, η Ε.Α.Υ. Νομού Χανίων, και από το «κράτος» των Αθηνών ως τώρα έχω δει ανακοίνωση μόνο από την Νοτιοανατολική όπου προεδρεύει ο Γιώργος Καλλιακμάνης. Πιστεύω θα αναγκαστούν να τον ακολουθήσουν και οι άλλοι.
Τι ελπίζω:
Ελπίζω σε μια απόφαση της Ομοσπονδίας η οποία θα ακολουθηθεί και θα αποτελέσει κόκκινη γραμμή. Μία γραμμή η οποία θα σέβεται όχι μόνο τα Συνταγματικά Δικαιώματα, το Εργατικό Δίκαιο, τις Διεθνείς Συμβάσεις, αλλά και τα Δεδομένα Προσωπικού Χαρακτήρα των Ελλήνων Αστυνομικών δίνοντας τέλος σε κάθε ηλεκτρονικό φακέλωμα των υγειών στελεχών.
Τι φοβάμαι και ελπίζω να μη δω:
Κάποια μεσοβέζικη «Καζάν-Καζάν» λύση με την Κυβέρνηση σε ρόλο Ερντογκάν, όπου θα αποφασιστεί δύο ράπιντ – δύο self tests.
Αυτό δε θα είναι επιτυχία, θα αποτελέσει μια ακόμα ήττα για το συνδικαλιστικό κίνημα καθότι, αν σε ένα καυγά φας δύο γροθιές αντί για τέσσερις και δε ρίξεις καμία, πάλι δαρμένος θεωρείσαι. Θα πρέπει να αναθεωρηθεί στο σύνολό της η νομοθεσία.
Ελευθερία δε σημαίνει να είσαι στο ένα χέρι δέσμιος με άλυσο.
Δικαιοσύνη δεν είναι το πράσινο φως στη μισή αυθαιρεσία.
Ο Συνδικαλισμός δεν έχει λόγο ύπαρξης εάν δεν εξετάζει, αντιτάσσει, απορρίπτει, προστατεύει, κινητοποιεί.
Εύχομαι δύναμη και προθυμοποιούμαι να προσκομίσω υλικό, νομικά κείμενα της ομάδας Θέμις – Δίκη – Νέμεσις, προκειμένου να βοηθήσω τον συνδικαλιστικό αγώνα.
Τηλέμαχος Μπόσσιος (Βραχνής Γεώργιος)
Συγγραφέας – Αστυνομικός