Εδώ και τρία χρόνια (καθ’ ομολογία των ιδίων) οι κ.κ Πρωθυπουργός και Αρχιεπίσκοπος συνευρίσκονταν τακτικά. Σε μια προσπάθεια να ρυθμιστούν τα χρονίζοντα ζητήματα τα εκκλησιαστικά.Χωρισμός Κράτους και Εκκλησίας, μισθοδοσία κλήρου, εκκλησιαστική περιουσία/κτήματα Μοναστηριακά. Χρονίζουσα πονεμένη ιστορία, θέματα προβληματικά.
του Κώστα Δημ. Χρονόπουλου (Αρθρογράφου – Σχολιογράφου)
Δεν θα σας απασχολήσω με αυτά, αφού άλλωστε είναι γνωστά. Θα σταθώ σε κάτι που μου έκανε εντύπωση πραγματικά:
Δύο κορυφαίοι ηγούμενοι θεσμών -Εκκλησίας και Κυβέρνησης- αποφασίζουν- επιτέλους- να λύσουν το πρόβλημα – μεταξύ τους- οριστικά(;).
Βέβαια δύο άνθρωποι -όσο σημαντικοί και αν είναι- δεν επιτρέπεται να ρυθμίζουν μόνοι τους τις εξελίξεις αποφασιστικά.
(Χωρίς τη συμμετοχή των δικών τους -έκαστος- συμβούλων, αλλά και άλλων προσωπικοτήτων ειδικά).
Τα μεγάλα ζητήματα δεν (πρέπει να) διευθετούνται διαπροσωπικά.
Ανακύπτει όμως και κάτι άλλο το οποίο, αμφότεροι (υποτίθεται) διακονούν πιστά:
Τόσο η Ιεραρχία /Εκκλησία, όσο και το Κ.Δ.Πολίτευμα (υποτίθεται πάντοτε ότι) λειτουργούν δημοκρατικά.
Όταν λοιπόν οι δύο αγνοούν τους δικούς τους- και όχι μόνον- και παίρνουν αποφάσεις, συνάπτουν συμφωνίες λειτουργούν εξορισμού αντιδημοκρατικά.
Παραθέτω τα γεγονότα χρονολογικά και συνοπτικά:
– Δεν συμφώνησαν αλλά κατέληξαν σε … πρόθεση για συμφωνία ιστορική, όπως δήλωσαν παραπλανητικά.
Δηλαδή συσκέπτονταν 3 ολόκληρα χρόνια για να διαπιστώσουν /αποφασίσουν /διατρανώσουν την … πρόθεση για συμφωνία; Αν μη τι άλλο πρόκειται για ομολογία ανικανότητας, υψηλοτάτου επιπέδου, πραγματικά (!).
Εκτός και αν πρόκειται για ατυχέστατη επιστράτευση της υποκρισίας ώστε να λειτουργήσει … προστατευτικά/αμυντικά (!).
– Όπως ήταν επόμενο αυτή η “συμφωνία” ενήργησε διασπαστικά, διχαστικά.
Τάραξε τα νερά τόσο ενδοκομματικά, όσο και της Ιεραρχίας τα εσωτερικά.
Ήταν επόμενο αφού αμφότεροι, παραβίασαν της δημοκρατικότητας τα στεγανά.
– Υπάρχουν κόμματα, Υπουργικό Συμβούλιο, αλλά και η Ιεραρχία που διοικείται συνοδικά.
Διακρίνει κανείς την συμμετοχή τους πουθενά;
-Προδήλως μικρή σημασία /αξία έχουν τα πολιτικά.
Η κρίση όμως στους κόλπους της Εκκλησίας είναι ανεπίτρεπτα βαθειά.
-Ανήκουστα όλα όσα ακούστηκαν στην Ιερά Σύνοδο. Αποκρουστικά.
Η ευθεία αμφισβήτηση του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου προοιωνίζεται γεγονότα δραματικά.
– Ο κος Πρωθυπουργός δήλωσε ότι θα προχωρήσει αποφασιστικά.
Θα ρυθμίσει όπως σχεδίασε τα ζητήματα των Ιερέων, τα μισθολογικά.
– Αναμένεται η πρόσληψη 10.000 ατόμων στο Δημόσιο, όπως είχε προγραμματιστεί αρχικά.
-Παρά ταύτα ο κ.κ Αρχιεπίσκοπος δεν διαφώνησε και πάλι ίσως επειδή τα θεωρεί … φυσιολογικά!…
– Μητροπολίτες προειδοποίησαν τον Προκαθήμενο για όσα θα επακολουθήσουν μετά από όλα αυτά (!).
Δυστυχώς φαίνεται πως και οι δύο πιστεύουν στην ενός ανδρός αρχή ναρκισσιστικά. Προφανώς δεν επιθυμούν να κινούνται μέσα σε πλαίσια συλλογικά, συνοδικά, δημοκρατικά. Θα φέρουν τεράστια – ιστορική- ευθύνη για όσα θα επακολουθήσουν, νομοτελειακά. (Εξόχως επικίνδυνα, διασπαστικά, διχαστικά).
ΥΓ Προειδοποιώ: Ετούτη τη φορά ο ελλοχεύων διχασμός θα αφορά σε ένθεους, άθεους, ουδετερόθρησκους, όλους γενικά.
Θα είναι μάλιστα τόσο … αγιασμένος, που θα εξοντώσει τον Ελληνισμό ολοκληρωτικά!!!…