Ένας μοτοσυκλετιστής του ΕΚΑΒ που μπορεί να επέμβει ανά πάσα στιγμή και όπου παραστεί ανάγκη φιλοξενείται για δεύτερη σεζόν στη Χαλκιδική
Το θέμα έκανε γνωστό ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων (ΠΟΞ), Γρηγόρης Τάσιος με ανάρτησή του στο προφίλ που διατηρεί σε ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης.
«Όταν λέμε ότι χτίζουμε αντοχές βασικό θεμέλιο είναι η προσφορά στην κοινωνία, την χώρα και την ασφάλεια στο τουριστικό μας προϊόν! Η φιλοξενία δύο μηνών, για δεύτερη σεζόν, του μοτοσυκλετιστή του ΕΚΑΒ που πολύ γρήγορα μπορεί να επέμβει παντού στην Χαλκιδική μας είναι απόδειξη ότι όλοι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε ακόμη και σε συνθήκες πανδημίας» σημειώνει στην ανάρτησή του ο Γ. Τάσιος.
Δείτε την ανάρτηση του προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων:
Ποιος είναι ο μοτοσυκλετιστής διασώστης Σπύρος Λαζούρας;
Ο Σπύρος Λαζούρας ξεκίνησε ως διασώστης το 2004 για τις ανάγκες των Ολυμπιακών αγώνων. Διορίστηκε σαν μόνιμος υπάλληλος το 2006 στην κεντρική υπηρεσία Αθηνών.
Κατά καιρούς για υπηρεσιακές ανάγκες έχει υπηρετήσει στα Ειδικά Τμήματα: Τμήμα Εκπαίδευσης, Ειδικό τμήμα Ιατρικής καταστροφών (Ε.Τ.Ι.Κ), Κινητές Ιατρικές Μονάδες, Τμήμα Μοτοσικλετών ταχείας ανταπόκρισης. Ακόμη, και σε παραρτήματα Τομέων εκτός Αθήνας όπως: Πάρος, Εύβοια, Χαλκιδική και Καστοριά που υπηρετεί έως και σήμερα.
Ο Σπύρος είναι απόφοιτος μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στον τομέα της πληροφορικής.
Απόφοιτος στο ΙΕΚ ΕΚΑΒ “Διασώστης – Πλήρωμα Ασθενοφόρου”. Επιπλέον έχει πολλές ειδικεύσεις στην ειδικότητα της εκπαίδευσης σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Για παράδειγμα, έχει λάβει μέρος σε διεθνείς ασκήσεις και διαγωνισμούς εκπροσωπώντας την Ελλάδα. Επίσης, έχει εκπαιδευτεί από τον Ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας Πολιτικής Προστασίας σε θέματα όπως: απειλές τρομοκρατιάς, μερικές απώλειες υγείας. Απειλές CBRNE (χημικά, βιολογικά, πυρηνικά ραδιενεργά και εκρήξεις. Διαλογή trige σε χώρες όπως, Σουηδία, Βέλγιο, Τουρκία, Κύπρο και άλλες.
Η απόφασή του να μπει στο ΕΚΑΒ
Συμμετέχοντας σε εθελοντικό επίπεδο σε διάφορες ομάδες και καταλήγοντας για μεγάλο διάστημα στο Πυροσβεστικό σώμα σαν εθελοντής και μετέπειτα σαν εποχικός υπάλληλος, μέχρι που χρειάστηκε να βιώσω και να διαχειριστώ για μέλος της οικογένειας μου (με τις γνώσεις που είχε έως τότε) ένα σοβαρό και μακροχρόνιο θέμα υγείας. Για αυτό τον λόγο του δόθηκε η ευκαιρία επιλογής για ενασχόληση και εκπαίδευση σε επαγγελματικό επίπεδο. Τον κέρδισε ο υγειονομικός χώρος και η προνοσοκομειακή φροντίδα ασθενών στο Εθνικό Κέντρο Άμεσης Βοήθειας.
Άλλωστε, ήταν ένας στόχος από την παιδική ηλικία η ενασχόληση με θέματα που αφορούσαν τον κίνδυνο, την παροχή βοήθειας και την προσφορά.
Η φορά που κινδύνεψε περισσότερο εν ώρα υπηρεσίας
“Προσπαθούμε να μην κινδυνεύουμε ποτέ για να μπορέσουμε να προσφέρουμε βοήθεια σε όσους την έχουν ανάγκη.
Στο μεγαλύτερο ποσοστό των συμβάντων υπάρχει ο κίνδυνος.
Ένα από τα πολλά ήταν στις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007 στον Πύργο Ηλείας και τις γύρο περιοχές όταν βράδυ χρειάστηκε να επέμβουμε για την διάσωση & απεγκλωβισμό ατόμων και μικρών παιδιών που κινδύνευαν να καούν και ήμασταν το κοντινότερο όχημα. Στην προσπάθεια μας να προσεγγίσουμε μας έκλεισε η φωτιά από παντού αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να γυρίσουμε πίσω.
Ένα άλλο περιστατικό ξανά με πυρκαγιές στο Μάτι Αττικής μιας και ήμουν ο πρώτος διάσωσης με μοτοσυκλέτα που προσέγγισε την καυτή ζώνη για να βοηθήσω ανθρώπους εκεί που δεν είχαν πρόσβαση ασθενοφόρα και να κάνω διαλογή ασθενών και εκτίμηση της γενικότερης κατάστασης όταν ακόμα καιγόταν τα πάντα δεν υπήρχε ορατότητα από τους καπνούς και το σκοτάδι σκιζόταν από φλόγες που σκίαζαν ανθρώπινες φιγούρες να περπατούν καμένοι στα καμένα και όσοι άνθρωποι είχαν προλάβει να γλυτώσουν βρισκόταν ακόμα στο νερό στο λιμανάκι.
Οι Διασώστες ζουν και εργάζονται με τον κίνδυνο και προσπαθούν να μην κινδυνεύσουν ποτέ.
Είμαι και πρέπει να είμαι επαγγελματίας υγείας γιατί το επέλεξα για να το κάνω…
Ο ασθενής όμως δεν μπορεί να επιλέξει ποιος θα τον βοηθήσει και περιμένει βοήθεια μόνο από επαγγελματίες.”
