Από την περίοδο του καθολικού αυτοθαυμασμού και της πάνδημης υποστήριξης των κυβερνητικών χειρισμών στην περίοδο της γενικευμένης ανησυχίας, που την επιδεινώνει η αμήχανη έως ανεύθυνη αντιμετώπιση του δεύτερου κύματος της πανδημίας.
του Γιάννη Μαντά
Άλλωστε, το μάντρωμα του Έλληνα στον …αγαπημένο του (από την εποχή των Μνημονίων) καναπέ, με την δαμόκλειο σπάθη του φόβου, δεν ήταν δα και σπουδαίο κατόρθωμα. Ήταν, κατά γενική ομολογία, εύκολο για την κυβέρνηση να χειριστεί επικοινωνιακά το lockdown, ιδιαίτερα από τη στιγμή που οι πολίτες, αντιλαμβανόμενοι και τις σημαντικές ελλείψεις στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, τήρησαν καθολικά και ευλαβικά τα μέτρα της καραντίνας.
Τώρα, όμως, αρχίζουν πραγματικά τα δύσκολα. Για τους πολίτες, για την πραγματική οικονομία και, κυρίως, για τους κυβερνώντες, οι οποίοι πλέον βρίσκονται μπροστά σε μια απαιτητική συνάρτηση, για την οποία κάθε άλλο παρά σοβαροί και προετοιμασμένοι φαίνονται.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Άνοιξαν τον τουρισμό. Ελάχιστοι οι δειγματοληπτικοί έλεγχοι στις πύλες της χώρας. Δεν διενεργήθηκαν τεστ ούτε καν στο 15% των επισκεπτών.
Και έχεις, μετά, τον υφυπουργό Πολιτικής Προστασίας, τον επονομαζόμενο …Τζακ Νόρις, να νουθετεί το πανελλήνιο φορώντας μάσκα στον αντισηπτικό, ασφαλή χώρο του υπουργείου, με κανέναν κοντά του και να αποφαίνεται μέσα στην εξουσιαστική του παραζάλη ότι, δεν φταίει ο τουρισμός για την εκτίναξη των κρουσμάτων!…
Ας το πάρουν χαμπάρι οι κυβερνώντες.
– Η Ελλάδα δεν έχει περιθώριο, ύστερα από μια σφοδρή οικονομική κρίση, μια χρεοκοπία και τρία μνημόνια, να αντέξει μια νέα οικονομική καθίζηση χωρίς να μπει σε εφιαλτικές περιπέτειες.
– Καμία προπαγάνδα δεν μπορεί να ταΐσει νοικοκυριά με άνεργους, να αναθερμάνει παγωμένα μαγαζιά και χρεωμένες επιχειρήσεις, να αναπληρώσει τις τεράστιες απώλειες.