Έχουν περάσει αρκετές ημέρες από τότε που έγινε γνωστή η περιβόητη υποκλοπή του επιχειρηματία Μιωνή. Στο περιεχόμενο της κουβέντας του λοιπόν με τον κύριο Νίκο Παππά, ο πρώην διοικητής της ΕΥΠ κύριος Γιάννης Ρουμπάτης είχε την τιμητική του.
Την τιμητική του όσον αφορά τις φιλοφρονήσεις μεταξύ των δύο συνομιλητών φυσικά, διότι οι αναφορές στο πρόσωπο του ήταν άκρως ατιμωτικές τόσο για τον ρόλο όσο και για τις «πληροφορίες» που έδινε. Όχι στο Έθνος αλλά στον Μιωνή. Οι οποίες μάλιστα ακούγονται εξόχως αντεθνικές.
Σύμφωνα λοιπόν με τα όσα υποστηρίζει ο κύριος Μιωνή, ο κύριος Ρουμπάτης είχε μετατρέψει την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών σε Επιχειρηματική Υπηρεσία Πληροφοριών. Διότι έδινε πληροφορίες εθνικά ευαίσθητες σε ένα αμφιλεγόμενο επιχειρηματία, υπήκοο ξένου κράτους.
Και το χειρότερο είναι πως δεν έχει βγει να διαψεύσει τίποτα από τους ισχυρισμούς του επιχειρηματία!
Αλήθεια, πως είναι δυνατόν να ακούγεται ότι ο επικεφαλής της πλέον νευραλγικής υπηρεσίας της Ελλάδος κύριος Ρουμπάτης, πληροφορούσε αλλοδαπό επιχειρηματία ότι ένας εν ενεργεία υπουργός είναι αντισημίτης;
Αυτό το γεγονός από μόνο του αρκούσε για την άσκηση συντριπτικής και δικαιολογημένη κριτικής στην προηγούμενη κυβέρνηση. Και όμως ουδείς το εκμεταλλεύτηκε! Γιατί άραγε; Γιατί τέτοια ασυλία στον κύριο Ρουμπάτη από αυτούς που θέλουν να «γδάρουν» από τον ίδιο τον Τσίπρα και τους εισαγγελείς μέχρι τους προστατευόμενος μάρτυρες;
Του έχουν άραγε κάποια υποχρέωση;
Και πάμε τώρα στο δεύτερο μεγάλο θέμα το οποίο η παρούσα κυβέρνηση έχει σηκώσει στα ύψη και έχει πάλι πρωταγωνιστή τον κύριο Γιάννη Ρουμπάτη. Μιλάμε για τις υποκλοπές στις οποίες ακούγεται ο τέως υπουργός εθνικής άμυνας και η σύζυγός του.
Το περίεργο είναι ότι ενώ σύμφωνα με δημοσιεύματα τα ποινικά αδικήματα αφορούν μέχρι και το τέλος του 2016, οι διάλογοι που διέρρευσαν σε εφημερίδες συμφερόντων Μαρινάκη, έγιναν το 2017! Και παρότι δεν έχουν κάτι ποινικά κολάσιμο, έγιναν σημαία από τις συγκεκριμένες εφημερίδες.
Πως είναι δυνατόν λοιπόν να υπάρχουν καταγεγραμμένες συνομιλίες του υπουργού εθνικής άμυνας και της συζύγου του, σε περίοδο που δεν περιλαμβάνεται στην περίοδο των διώξεων και οι εν λόγω συνομιλίες δεν συνιστούν κάποιο ποινικό αδίκημα; Και να βρίσκονται στα χέρια ενός υπόδικου επιχειρηματία σε σειρά υποθέσεων;
Τι ακριβώς παρακολουθούσε ο κύριος Ρουμπάτης; Που υποτίθεται πως θα έπρεπε να έχει αυτιά και μάτια στραμμένα στον εξωτερικό κίνδυνο, την ώρα μάλιστα που ορδές παράνομων μεταναστών κατέφθαναν στην Ελλάδα από την Τουρκία;
Και φτάνουμε στο τελευταίο συντριπτικό ερώτημα. Η ΕΥΠ του κυρίου Ρουμπάτη, παρακολουθούσε νυχθημερόν όπως φαίνεται και εκ του σύνεγγυς, αφού υπάρχει φωτογραφικό υλικό, τους Παπαχρήστο και Μάλαμα. Πως είναι δυνατόν δύο στόχοι της εθνικής υπηρεσίας πληροφοριών που παρακολουθούνται 24 ώρες το εικοσιτετράωρο να δολοφονούνται;
Μάλιστα μιλάμε για δολοφονίες που απαιτούσε μεγάλο χρονικό διάστημα η προετοιμασία τους! Είναι δυνατόν λοιπόν η υπηρεσία που διοικούσε ο κύριος Ρουμπάτης να παρακολουθεί συνεχώς τους δύο στόχους και να μην έχει αντιληφθεί ότι απειλούνται, ότι κάποιοι ετοιμάζουν δολοφονική απόπειρα εναντίον τους;
Και το χειρότερο, να μην υπάρχει ένας δημοσιογράφος συμπολιτευόμενος που κυνηγάει τον ΣυΡιζΑ και να μην έχει θέσει αυτό το απλό ερώτημα;
Ο ρόλος του κυρίου Ρουμπάτη λοιπόν, αποδεικνύεται εξαιρετικά «σκοτεινός». Όσο σκοτεινό είναι και το παρελθόν του, από την περίοδο Κοσκωτά μέχρι την αγκαλιά του Γιώργου Παπανδρέου.