Για λόγους αρχής, δεν θα ασχοληθώ με τις λεπτομέρειες, τις κομματικές θέσεις και αντιπαραθέσεις από την πρόσφατη απομαγνητοφώνηση.
του Κώστα Χρονόπουλου (Αρθρογράφου – Σχολιογράφου)
Η Δικαιοσύνη ας κρίνει και ας αποφασίσει. Θα σταθώ μόνον σε κάτι που το θεωρώ ιδιαίτερα σοβαρό, αφού αφορά όχι μόνον σε ένα συγκεκριμένο – “Αριστερό” – χώρο, αλλά και στην ίδια την χώρα, η οποία έχει ανάγκη από κόμματα αρχών με “ηθικά πλεονεκτήματα”. Απορώ πως αδιαφορεί το πανελλήνιο, πως κωφεύει, πως δεν αντιδρά προ της (πιθανότητας βέβαια) απώλειας του “ηθικού πλεονεκτήματος” των “Αριστερών”, “Αριστεριζόντων” και των πασχόντως από έντονο, ανίατο
“Α ρ ι σ τ ε ρ ο τ ρ ο π ι σ μ ό ” συνελλήνων.
Δεν νοείται ευνομούμενη , δημοκρατική, προοδευτική χώρα, χωρίς να διαθέτει (λόγω απώλειας ή εγγενούς ελλείψεως;) “Αριστερά” στολισμένη με …ηθικό πλεονέκτημα.
Περισσότερο όμως ξενίζει η (μη) αντίδραση της ίδιας της “Αριστεράς”. Δεν είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνεται τον άμεσο κίνδυνο (αν επιβεβαιωθούν τα μαγνητοφωνημένα) να πληγεί θανάσιμα στην Αχίλλειο πτέρνα της /το “ηθικό της πλεονέκτημα”.
Αντί να βοηθήσει και να ζητήσει πλήρη διαλεύκανση της υποθέσεως, επιτίθεται κατά της … Ν.Δ που -κατά την “Αριστερά” -εφαρμόζει μαφιόζικες πρακτικές για να την σπιλώσει; Κάτι που τόνισε ακόμη και ο κος Αρχηγός της. Ποιός λογικός -μη (κ) οπαδοποιημένος κομματικά πολίτης – θα πιστέψει πως οι “Μαφιόζοι Νεοδημοκράτες” υποχρέωσαν -υπό την απειλή όπλου; -τον τ. Υπουργό να συζητεί με οικειότητα, φιλικότατα, απίστευτα πράγματα με έναν επιχειρηματία ;
Ανησυχώ γιατί άλλα περιμέναμε από την “Αριστερά”. Όχι “Δεξιά” διαφθοροδιαπλοκή.
Τι συνέβη; Μήπως μιμήθηκαν την “Δεξιά” οι σύντροφοι, επειδή κυβέρνησαν και -λέγεται πως- η εξουσία διαφθείρει;
Σε βαθμό τέτοιο που να μοιάζει με την “Δεξιά”; Αδιανόητο!
Υπάρχει ακόμη κάτι ιδιαίτερα αξιοπρόσεκτο.
Σε μια περίοδο που τα διάφορα τοπικά και διεθνή προβλήματα (ιδίως τα Ελληνοτουρκικά) βρίσκονται σε έξαρση , εμείς εδώ είμαστε σε διαρκή αντιπαλότητα, αντί να είμαστε μονοιασμένοι.
Πέραν του ηθικού, υπάρχει και το διανοητικό έλλειμμα /υστέρηση, που δεν επιτρέπει στους πολιτικάντηδες να αντιληφθούν πως η εκατέρωθεν εκτόξευση λάσπης και κατηγοριών δεν οδηγεί παρά μόνον σε εξαθλίωση, εκφυλισμό, (αυτο) απαξίωση, το Κ. Δ. Πολίτευμά μας.
Με την ευκαιρία θα ήθελα να εκφράσω την πλήρη αντίθεσή μου σε μια πάγια, χαζοχαρούμενη, πρακτική όλων των κομμάτων. Όταν συμβεί κάτι που δεν τους αρέσει, ζητούν την διαγραφή του ατόμου που είτε διέπραξε ή φέρεται πως διέπραξε κάτι. Στα δικά μας πολιτικά χρονικά δεν υπάρχει προηγούμενο ικανοποίησης τέτοιου αιτήματος.
Υπήρξαν ασφαλώς ευάριθμες, άμεσες, αποπομπές, όχι επειδή ζητήθηκαν, αλλά από ενόχληση της ηγεσίας ή συνυπολογισμό κάποιου πολιτικού κόστους.
Συνεπώς και το κυβερνητικό αίτημα για διαγραφή του τέως Υπουργού συνομιλητή στην μαγνητοφώνηση δεν έχει νόημα. Αλλά ακόμη και αν – υποθετικά – τον διέγραφε ο Αρχηγός του τι θα άλλαζε πρακτικά; Τίποτα απολύτως. Η συντροφικότητα -και όχι μόνον ή από μόνη της – αποτελεί ισχυρή συγκολλητική ύλη συμπόρευσης/σύμπλευσης των συναποτελούντων την Αξ. Αντιπολίτευση.
Απόδειξη: Ο τρόπος που αντέδρασε (με δυσπερίγραπτη συμπαράσταση) ο κος Αρχηγός του , επιτιθέμενος στην ΝΔ!
ΥΓ Όλα βέβαια αυτά θα ξεχαστούν, θα παραγραφούν, θα διαγραφούν από την μνήμη των (κομματο) λωτοφάγων οπαδών και η ζωή θα συνεχιστεί, δημοκρατική αδεία.
Αν όμως δεν διαφυλαχθεί – ως κόρη οφθαλμού – το “ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς”, τότε καθίσταται εξόφθαλμο πως στον τόπο μας δεν υπάρχει ορατότητα ούτε παρόντος ούτε μέλλοντος.