Ξεκινάς το πρωί με διάθεση και ενεργητικότητα και όμως κάτι όπως η διήγηση μιας αληθινής ιστορίας μπορεί να στα χαλάσει όλα… (Αφιερωμένο σε εκείνους που δίνουν βάση στα λεγόμενα του κόσμου)
γράφει η εγκληματολόγος/συγγραφέας Ιωάννα Χαρμπέα
Ήταν πολλά χρόνια πριν όταν η κυρία Ευτέρπη που μεγάλωσε σε μια αγροτική οικογένεια, όπως οι περισσότερες τότε οικογένειες στα χωριά του Θεσσαλικού κάμπου έμαθε απο πολύ μικρή να βοηθάει τόσο στις αγροτικές δουλειές όσο και στο σπίτι. Στα δεκατρία της χρόνια έφτιαχνε την καλύτερη πίτα! Και μεγάλωσε με μια ιδέα : τι θα πει ο κόσμος!
Αυτό της έλεγε πάντα η μητέρα της, ο πατέρας της, οι παππούδες της και όλοι στην οικογένεια. Τι θα πει ο κόσμος Ευτέρπη αν δεν τα έχουμε όλα όπως πρέπει; Έλεγε η μητέρα της. Τι θα πει ο κόσμος αν δεν έχουμε την καλύτερη παραγωγή φέτος έλεγε ο πατέρας της. Τι θα πει ο κόσμος Ευτέρπη αν δεν ξέρεις να πλέκεις, να μαγειρεύεις και να κάνεις όλες τις δουλειές έλεγε η γιαγιά της. Ο κόσμος για την Ευτέρπη ήταν τα πάντα. Τρόμαζε μικρή στο άκουσμα του και όσο μεγάλωνε ακόμα περισσότερο φοβόταν την κριτική του. Ο σκληρός κριτής ο κόσμος! Δεν έκανε τίποτα γιατί το ήθελε η ίδια πραγματικά πάντα γνώμονας ήταν η θέληση αυτή του κόσμου. Έτσι λοιπόν μεγάλωνε, έτσι παντρεύτηκε και έκανε οικογένεια πάλι και αυτό ο κόσμος το ήθελε. Ώσπου έφτασε σε σημείο να μικροπαντρέψει την κόρη της ακριβώς πάλι γι αυτό γιατί ήδη είχε φτάσει δεκαοχτώ ετών και τι θα έλεγε ο κόσμος;
Να σπουδάσει ουδείς λόγος! Βλέπετε τότε η παντρειά ήταν η μεγάλη κοινωνική καταξίωση της γυναίκας. Αυτή της έφερνε πλούτη και ευτυχία. Όμως η ζωή πολλές φορές μας κάνει να αλλάζουμε γνώμη ακόμα και σε απόψεις που ρίζωσαν βαθιά μέσα μας. Η κακοποίηση της κόρης της στα πλαίσια του γάμου της την έκαναν να προβληματιστεί αν έπραξε σωστά αλλά και πάλι στην ιδέα του χωρισμού έβαζε πάνω από όλα τον κόσμο. Τι θα έλεγε ο κόσμος;
Τα εγκλήματα πάθους στην Ελλάδα δυστυχώς είναι γνωστά από παλιά, σε ένα τέτοιου είδους έγκλημα λοιπόν συγκαταλέχθηκε και η δολοφονία της κόρης της. Και όμως και τότε προσπάθησε να το σκεπάσει λέγοντας στο δικαστήριο ότι ίσως ήταν ατύχημα και έτσι δικαιολόγησε το γαμπρό της! Τι θα έλεγε ο κόσμος αν είχε γαμπρό δολοφόνο;
Πολλές φορές η εμπότιση ιδεών σε ανθρώπους είναι τόσο δυνατή που ακόμα και ένας θάνατος δεν είναι ικανός να διαλύσει εκείνο το ψεύτικο που υποστηρίζουμε για να συγκαλύψουμε το αληθινό!
Και όμως τα βράδια που ξενυχτούσε γαντζωμένη στο μνήμα του παιδιού της και κλαίγοντας με αναφιλητά, πολλές φορές μάλιστα κοιμόταν και εκεί δεν την ένοιαζε που την κοίταζε παράξενα ο κόσμος. Δεν την ένοιαζε πλέον τι θα πει ο κόσμος!
Εντωμεταξύ ο κόσμος ειρωνευόταν, την περνούσε για τρελή , σχολίαζε αν μη τι άλλο αρνητικά αυτή την υπερβολική στάση της. Δεν ένιωθε ούτε τον πόνο της ούτε τις τύψεις της.
Η ψυχή της όμως αυτής της γυναίκας έρμαιο της κοινωνικής κριτικής ήθελε να πλημμυρίσει με δάκρυα για να ηρεμήσει… κάπου καταλάβαινε το μεγάλο λάθος της αλλά και πάλι δεν ήθελε να το παραδεχτεί. Και η φωτογραφία της κόρης τόσο ζωντανή πάνω στον τάφο με όμορφα μεγάλα μαύρα μάτια γεμάτα απορία που τη ρωτούσαν: Γιατί κλαις βρε μάνα; Τώρα δε σε νοιάζει ο κόσμος;
Και εσένα φίλε αναγνώστη σε ενδιαφέρει ακόμα τι θα πει ο κόσμος;
Ο κόσμος πάντα έχει κάτι να πει… Πάντα έχει άποψη για τις ζωές των άλλων ποτέ όμως για τη δική του ζωή. Αν θες να είσαι ευτυχισμένος μη σε νοιάζει η γνώμη των άλλων για τον απλό λόγο γιατί ποτέ στις καταιγίδες σου δε θα γίνουν η ομπρέλα που θα προστατέψει ..ίσως ακόμα χειρότερα γίνουν ο κεραυνός εκείνος που θα σε αποτελειώσει! Ζήσε τη ζωή που εσύ διάλεξες γιατί η ευτυχία δεν θα πρέπει να μπαίνει σε καλούπια και ιδιαίτερα σε καλούπια που φτιάχνουν οι άλλοι πατέντα των δικών τους ίσως απωθημένων. Η ζωή μας είναι σύντομη για να υπόκειται σε νόρμες και αξίες που καθορίζουν τρίτοι.