Γιορτή της Μητέρας: Ο Γερμανός συγγραφέας Μπέρλοτ Μπρέχτ, στο διαχρονικό θεατρικό μονόπρακτο «Ο κύκλος με την κιμωλία» του 1945, κατάφερε μέσα σε λιγότερο από 80 σελίδες να αποστάξει την ουσία της μητρότητας
Πολύ πριν από τον Μπρέχτ, το ίδιο πράγμα έκανε με εξίσου μεγάλη επιτυχία και ο Γάλλος ποιητής του 19ου αιώνα Ζαν Ριπσέν, με το λυρικό ποίημα «Η καρδιά της μάνας», απόσπασμα από επικό λυρικό δράμα «Le Glu» του 1883, ένα διαχρονικό ποίημα με ρυθμό που θυμίζει δημοτικό τραγούδι και φέρνει ακόμη δάκρυα στα μάτια όποιου το διαβάζει.
Και στις δύο περιπτώσεις, η μάνα είναι εκείνη που στο τέλος θα θυσιάσει ό,τι πολυτιμότερο έχει, η μία την αγάπη της και η άλλη την καρδιά της, αρκεί το «σπλάχνο» της να είναι ευτυχισμένο. Μπορεί τα παραπάνω λογοτεχνικά παραδείγματα να είναι προϊόν μυθοπλασίας και συνεπώς μία υπερβολική όψη της πραγματικότητας, ωστόσο κανείς δεν αμφιβάλει πως η μητρική αγάπη, είναι μία ακούραστη κινητήριος δύναμη, ένα κίνητρο που δεν εξαντλείται ποτέ, που δουλεύει νυχθημερόν σκληρά για να προσφέρει το καλύτερο στο μικρό της. Ναι, μπορεί μία σύγχρονη μητέρα να μην χρειαστεί να ξεριζώσει την καρδιά της, αλλά από τη στιγμή που φέρνει έναν άνθρωπο στον κόσμο, δίνει μία καθημερινή «μάχη», η οποία απαιτεί πολλές μικρές και μεγάλες θυσίες.
Ανακατατάσσει τις προτεραιότητές της
Που πάει να πει πως βάζει σε δεύτερη «θέση» τον εαυτό της και πρωταρχικός σκοπός της, γίνεται το μεγάλωμα του μικρού της. Για ένα αξιοσέβαστο χρονικό διάστημα, εγκαταλείπει την απασχόληση που μέχρι πρότινος τη γέμιζε αστείρευτη ικανοποίηση, απομονώνεται χωρίς να το θέλει και αφιερώνει όλο της τον χρόνο, την ενέργεια, ώστε να μην λείψει τίποτα στο παιδί. Αυτή είναι ίσως η πρώτη θυσία που καλείται να κάνει, επιστρέφοντας σπίτι από το μαιευτήριο, κουρασμένη, ταλαιπωρημένη, πλήρης και με κάτι υπερπολύτιμο στην κουβέρτα που κρατάει στην αγκαλιά της.
Από μαμά γίνεται… λάστιχο!
Αργότερα το παιδί μεγαλώνει, οι ανάγκες αλλάζουν, ο πήχης για τη μητέρα «ανεβαίνει»… επικίνδυνα, με εκείνη να κάνει κάθε μέρα ακροβατικά, ζογκλερικά, ταχυδακτυλουργικά, για να προλάβει τα πάντα. Να προλάβει να ξυπνήσει χαράματα πριν το μικρό της, να του ετοιμάσει ένα πλούσιο θρεπτικό πρωινό, να προλάβει να συγκεντρώσει τα χρήματα που ζητάει το φροντιστήριο, τα κατ’ οίκον ιδιαίτερα μαθήματα, το κολυμβητήριο, τα μαθήματα κιθάρας, οι ξένες γλώσσες. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, δηλαδή τα πάγια έξοδα που απαιτεί η ανατροφή ενός παιδιού, κάπου εκεί αρχίζουν και τα… παρακάλια, τα μικρά χατήρια, που δεν μπορούμε να αρνηθούμε. Τα παρακάλια για το ακριβό ζευγάρι παπούτσια που φοράει ο συμμαθητής στο σχολείο. Τα παρακάλια για την παράταση της νυχτερινής εξόδου με τους φίλους. Τα παρακάλια για λίγο μεγαλύτερο χαρτζιλίκι στις διακοπές. Κάπου εκεί, η κάθε μητέρα μεταμορφώνεται σε… κορίτσι λάστιχο. «Ξεχειλώνει» τον εαυτό της, κάνει το αδύνατο δυνατό και φέρνει τα πάντα «βόλτα» με πρωτοφανή επιτυχία.
Δεν τη σταματάει κανείς!
Έπειτα τα χρόνια περνάνε και πριν καν το καταλάβει, βλέπει το παιδί της να περνάει την πόρτα του σπιτιού με ένα άλλο παιδί στη δική του αγκαλιά. Τι κι αν ο ρόλος της μητέρας τυπικά έχει «κλείσει» για εκείνη; Είναι έτοιμη να δείξει το ίδιο μεράκι, την ίδια αφοσίωση, αγάπη και υπομονή, για να βοηθήσει το σπλάχνο της να μεγαλώσει έναν υγιή και συνειδητοποιημένο ενήλικα. Μέσα από τα δικά της λάθη και «πατήματα», προσπαθεί να κάνει ακόμη πιο εύκολο και ανώδυνο το μεγάλωμα των εγγονιών της. Γίνεται κατά κάποιον τρόπο μία… pass partout μαμά-γιαγιά, η οποία αντικαθιστά τους γονείς όταν εκείνοι δεν μπορούν να είναι εκεί για τους δικούς τους προσωπικούς ή επαγγελματικούς λόγους. Με αυτόν τον τρόπο, επωφελείται από τον χρόνο που της δίνεται για να απολαύσει την παρέα του παιδιού και συγχρόνως, να του μεταλαμπαδεύσει με διασκεδαστικούς και παιχνιδιάρικους τρόπους, όλη τη σοφία που έχει αποκομίσει στη μέχρι τώρα ζωή της!
Τέλος, αυτή η «υπόσχεση» είναι και η μεγαλύτερη θυσία που καλείται να κάνει κάθε γυναίκα, φέρνοντας στον κόσμο έναν άνθρωπο. Η υπόσχεση πως ποτέ, ακόμη και στα βαθιά γεράματα, όταν τα πόδια και τα χέρια της από τα αρθριτικά θα την εγκαταλείπουν, εκείνη θα συνεχίζει να δίνει τον εαυτό και τη ζωή της, για να αυτούς που αγαπάει!