Οι κλειστές Εκκλησίες από νομικής και ηθικής απόψεως


Η δημόσια τάξη και η ασφάλεια ανήκουν στην αρμοδιότητα της Κυβερνήσεως. Το δημόσιο συμφέρον, εκφράζεται και ερμηνεύεται από την εκάστοτε κάθε φορά κυβέρνηση. Το άρθρο 21 του Συντάγματος, προβλέπει ότι το Κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών και λαμβάνει ειδικά μέτρα. Στο άρθρο 14 του νόμου 1650/1986 και στο προεδρικό διάταγμα 1180/1981 προβλέπονται κανόνες για τα μεγάφωνα και για την προστασία από θόρυβο.

γράφει ο Χρήστος Ηλ. Τσίχλης (Δικηγόρος Αθηνών – Συνταγματολόγος- Συνήγορος Αμερικανικού Δημοκρατικού Κόμματος στην Ελλάδα)

Το άρθρο 3 του Συντάγματος, ορίζει ότι Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα, είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού.

Το συγκεκριμένο άρθρο, είναι από τις ελάχιστες διατάξεις του Συντάγματος, που απαγορεύεται να αναθεωρηθούν, με βάση το άρθρο 110 του Συντάγματος.

Το άρθρο 13 του Συντάγματος, αναφέρει ότι η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης είναι απαραβίαστη.

Το άρθρο 11 του Συντάγματος, αναφέρεται στο δικαιώμα της συνάθροισης, ως συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα. Το άρθρο 10 του Χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προβλέπει ότι κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα στην ελευθερία εκδήλωσης του θρησκεύματος του, δημόσια ή κατ’ ιδίαν.

Η Ευρωπαϊκή σύμβαση δικαιωμάτων του ανθρώπου, ξεκάθαρα αναφέρεται στην ελευθερία εκδήλωσης του θρησκεύματος,ως απαραβίαστο δικαιώμα και στην ελευθερία του συνερχεσθαι ειρηνικως. Στην Οικουμενική Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και συγκεκριμένα στο άρθρο 18, κατοχυρώνεται το δικαίωμα της ελεύθερης εκδήλωσης θρησκευτικών πεποιθήσεων.

Η εκκλησία, ακόμα και αν χαρακτηρίζεται από την εθνική νομοθεσία, ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, παραμένει μη κυβερνητικός οργανισμός, κατά την έννοια του άρθρου 25 της Ευρωπαϊκής σύμβασης δικαιωμάτων του ανθρώπου και συνεπώς, είναι και η ίδια φορέας του δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας, εφόσον το δικαίωμα αυτό προσβάλλεται από κάποια κρατική ενέργεια.

Το Πάσχα δεν είναι μία τυχαία γιορτή. Το Πάσχα είναι από τις πιο μεγάλες γιορτές της Εκκλησίας. Πολλοί μάλιστα, το χαρακτηρίζουν ως την σπουδαιότερη γιορτή. Τιμάται η ανάμνηση της ένδοξης Ανάστασης του Ιησού Χριστού. Σε κάποιες άλλες χώρες, οι εκκλησίες είναι ανοικτές στους πιστούς και απλά επιβλήθηκε το μέτρο των υποχρεωτικών αποστάσεων μεταξύ των πιστών.

Ιστορικά, ανυπολόγιστης αξίας είναι η προσφορά της εκκλησίας και των Μοναστηριών, στην επανάσταση του 1821. Στην Φιλική εταιρεία, είχαν μυηθεί όλοι σχεδόν οι Μητροπολίτες και πολλοί διακεκριμένοι ιερείς, μοναχοί και ιδιαίτερα οι αγιορείτες. Την επανάσταση του 1821, την κήρυξε Μητροπολίτης, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, μέσα στο Μοναστήρι της Αγίας Λαύρας.

Στις 23 Μαρτίου, στην ηρωική Καλαμάτα, 24 κληρικοί ευλόγησαν την επανάσταση και ορκίστηκαν οι αγωνιστές. Επίσης, είναι χαρακτηριστικό ότι ο Υψηλάντης, ξεκίνησε τον απελευθερωτικό αγώνα, από την εκκλησία. Μέσα στον ιερό ναό των Τριών ιεραρχών του Ιασίου, έλαβε το πολεμικό ξίφος από τον Μητροπολίτη Μολδαβίας Κωστάκη, ο οποίος ευλόγησε και την σημαία του αγώνα του. Πολλά μοναστήρια καταστράφηκαν από τους Τούρκους, γιατί ελάμβαναν μέρος σε απελευθερωτικά κινήματα. Στην Παναγία του Χρυσοβιτσιου Αρκαδίας, ο Αρχιστράτηγος Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, προσευχόταν για να πάρουν δύναμη οι Έλληνες. Όπως αναφέρει στα απομνημονεύματα του, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης: ” Ο Θεός υπέγραψε την λευτεριά της Ελλάδος”. Η Οθωμανική αυτοκρατορία απαγόρευε την εκπαίδευση των υπόδουλων Ελλήνων στην διάρκεια της Τουρκοκρατίας και έτσι οργανώθηκαν κρυφά νυχτερινά σχολεία από ιερείς, που μυστικά δίδασκαν γραφή και ανάγνωση.

Ο Βασιλιάς Όθωνας, με βασιλικά διατάγματα του 1833 και 1834, κατήργησε 416 Μοναστήρια και διέθεσε την κινητή και ακίνητη περιουσία τους, για την ίδρυση εκκλησιαστικού ταμείου. Με το Βασιλικό  διάταγμα 20.5/1.6.1836 περί εκκλησιαστικών κτημάτων, επήλθε αναγκαστική απαλλοτρίωση, χωρίς καταβολή αντιτίμου, τεραστίων σε έκταση κτημάτων, εκκλησιών και Μονών. Με τους νόμους 1072/1917 και 2050/1920, ακολούθησε νέα αναγκαστική απαλλοτρίωση μοναστηριακών κτημάτων, κυρίως για την αποκατάσταση προσφύγων και ακτημόνων. Με το νόμο 4684/1931, επιβλήθηκε εκποίηση ενός ακόμα μεγάλου τμήματος της εκκλησιαστικής περιουσίας. Το 1945 εκδόθηκε ο Α.Ν. 536/1945 με τον οποίο απαλλάσσονται οι πιστοί, από την υποχρέωση καταβολής της μισθοδοσίας των ιερέων και το ελληνικό δημόσιο αναλαμβάνει την μισθοδοσία των κληρικών. Με τον Α.Ν. 536/1945, κάθε ιερός Ναός, υποχρεούται να καταβάλει στο ελληνικό δημόσιο,εισφορά- φόρο 25% επί των ακαθάριστων εισπράξεων του, ανά τρίμηνο. Ακολούθησε η σύμβαση της 18ης Σεπτεμβρίου του 1952 μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος, στην οποία κατοχυρώθηκε η μισθοδοσία των κληρικών από τον κρατικό προϋπολογισμό, ως υποχρέωση του Κράτους , με αντάλλαγμα την παραχώρηση στο Κράτος, της ακίνητης περιουσίας της Εκκλησίας.

Σήμερα, η εκκλησία προσφέρει δωρεάν, χιλιάδες συσσίτια σε συνανθρώπους μας, που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Το μεγάλο βάρος της προετοιμασίας και της διανομής των συσσιτίων, επωμίζονται συνάνθρωποι που προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους, στην εκκλησία. Εκτός από τα συσσίτια, υπάρχουν και τα φιλανθρωπικά ιδρύματα της εκκλησίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο “Άγιος” Μητροπολίτης Μονεμβασιάς και Σπάρτης κ.κ. Ευστάθιος, με το τεράστιο κοινωνικό και φιλανθρωπικό του έργο (Άσυλο Ανιάτων Σπάρτης, Γηροκομείο Νεαπόλεως, Γηροκομείο Μολάων, Πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι, κατασκηνώσεις στην Ταϋγέτη, συσσίτια, βρεφονηπιακό σταθμό Σπάρτης, Σχολή Ψαλτικής, Μουσείο εκκλησιαστικής τέχνης και άλλα).


Αφήστε ένα μήνυμα

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ