Μια συγκλονιστική ιστορία και ένα μεγάλο μάθημα για το τι σημαίνει να αγαπάς αληθινά και να στηρίζεις άνθρωπο σου. Όταν έμαθε πως η γυναίκα της ζωής του έπασχε από καρκίνο, φρόντισε να κάνει κάθε τελευταία τους στιγμή μαζί μαγική
Και ενώ η ιστορία αγάπης τους έληξε μάλλον απότομα, ο Michael έχει εκατομμύρια αγαπημένες αναμνήσεις με την αγαπημένη του και βρίσκει παρηγοριά αυτές τις μέρες. Ο σύζυγος πρόσφατα μοιράστηκε μέρος της ιστορίας τους με το Love What Matters και είναι το πιο συγκινητικό πράγμα που θα διαβάσετε σήμερα.
“Άρχισα να μιλάω με την Laurin στις 24 Μαρτίου 2015, όταν την βρήκα σε ιστοσελίδα γνωριμιών, είχε μια φωτογραφία όπου φορούσε ροζ γάντια του μποξ και ήταν φαλακρή από τον πρώτο αγώνα με τον καρκίνο . Την προσπέρασα, αλλά επανήλθα πάλι σε αυτή. Ήμουν έκπληκτος με την γενναιότητα της και μετά από λίγο, αποφάσισα να της στείλω ένα μήνυμα, συζητήσαμε όλη μέρα και εκείνο το βράδυ αποφασίσαμε να μιλήσουμε τηλεφωνικά – το οποίο διήρκεσε περίπου 3 ώρες.”
“Δεν είμαι άνθρωπος που συνήθως θέλει να περνάει πολύ χρόνο στο τηλέφωνο, αλλά η συζήτηση ήταν τόσο φυσική, απλά συνεχίσαμε να μιλάμε,” έγραψε ο Michael.
Όταν οι δυο τους αποφάσισαν να συναντηθούν στα Starbucks την επόμενη μέρα, η Laurin δεν είχε ιδέα ότι ο Michael είχε σχεδιάσει κάτι ειδικά γι ‘αυτήν.
“Ξύρισα το κεφάλι μου εκείνη την ημέρα, έτσι ώστε τα μαλλιά μου να ήταν πιο κοντά από τα δικά της, και περπατήσαμε σε ένα κοντινό πάγκο όπου μιλήσαμε για περίπου μιάμιση ώρα. Εξήγησα ότι είχα πρόσφατα χωρίσει περίμενα το διαζύγιό μου να τελειώσει, και μου είπε για τον αγώνα της με τον καρκίνο και πώς ανάρρωνε”, αποκάλυψε.
Ο Michael είχε ερωτευτεί την Laurin από εκείνο το σημείο. “Ένιωσα μια απίστευτη σύνδεση μαζί της από εκείνη τη μέρα – φαινόταν να ταυτιζόμαστε με τις αξίες μας και τους στόχους της ζωής μας, και είχα ενθουσιαστεί για να την γνωρίσω καλύτερα.
Όταν την συνόδεψα πίσω στο αυτοκίνητό της, αποφάσισα να είμαι κύριος και να μην την φιλήσω την πρώτη νύχτα, που αργότερα ανακάλυψα ότι εξέλαβε ότι εγώ δεν ενδιαφέρομαι για αυτήν,” έγραψε. Η Laurin αποφάσισε να πάρει τα πράγματα στα χέρια της και όταν προσφέρθηκε εθελοντικά να την βοηθήσει να μετακομίσει στο σπίτι της αδελφής της 2 μέρες αργότερα, του έδειξε ότι την ενδιαφέρει πολύ. “Όταν έφτασα στο σπίτι της, με έσπρωξε στον τοίχο για το πρώτο φιλί για να με ευχαριστήσει.”
Το ζευγάρι πέρασε σχεδόν κάθε λεπτό μαζί από εκείνη την ημέρα και τελικά μετακόμισε μαζί. Όλα φαινόταν να πηγαίνουν καλά στη ζωή τους και όπως ενημερώθηκαν σύντομα μετά από αυτό η Laurin ήταν απαλλαγμένη από τον καρκίνο.
“Τα επόμενα χρόνια, είχαμε αμέτρητες περιπέτειες και εμπειρίες, ήξερα ότι ήθελα να είναι η γυναίκα μου η Laurin, δεν ήξερα όμως πως να της κάνω πρόταση γάμου,” γράφει ο Michael.
Τελικά σκέφτηκε το τέλειο σχέδιο και αποφάσισε να κάνει πρόταση γάμου κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στους καταρράκτες του Νιαγάρα.
Ωστόσο, η τραγωδία τους έπληξε σύντομα, όταν μόλις λίγους μήνες μετά τον αρραβώνα τους, η Laurin είχε διαγνωστεί με καρκίνο για άλλη μια φορά. “Μας είπαν ότι ο καρκίνος είχε κάνει μετάσταση στα οστά, τους πνεύμονες και το συκώτι της.
Ακούγοντας αυτό, αισθάνθηκα πολύ άχρηστος, είχα συνηθίσει να είμαι πάντα σε θέση να ελέγξω μια κατάσταση.”, γράφει ο Michael. Η Laurin, η οποία είχε χάσει και τους δύο γονείς της από καρκίνο, ήξερε τις πιθανότητές της και κοίταξε τον αγαπημένο της με δάκρυα στα μάτια της.
“Θα παντρευτούμε εντέλει;” ρώτησε. “Φυσικά και θα παντρευτούμε,” της είπα. Το ζευγάρι παντρεύτηκε στην τρίτη επέτειό τους και η Laurin ήταν πανέμορφη την μεγάλη μέρα. “Ήταν εκπληκτική καθώς περπατούσε στο διάδρομο. Δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια από πάνω της. Ένιωσα σαν το πιο τυχερό άτομο στον κόσμο”, έγραψε ο Michael.
Οι θεραπείες δεν βοηθούσαν, η Laurin και ο Michael αποφάσισαν να τις σταματήσουν και να απολαύσουν τον υπόλοιπο χρόνο μαζί. Ωστόσο, τα σχέδιά τους να πάνε ένα ταξίδι 2 εβδομάδων έμεινε ανεκπλήρωτο όταν η Laurin κάλεσε τον Michael μια μέρα και του είπε ότι δεν αισθανόταν καλά.
“Ο πόνος της έγινε χειρότερος και η νοσοκόμα επέστρεψε λίγες ώρες αργότερα, πήρε ξανά τα ζωτικά της και μου είπε ότι την χάσαμε”, γράφει ο Michael.
“Ξέραμε ότι ο χρόνος τελείωνε, αλλά σκεφτήκαμε ότι είχαμε μήνες μπροστά μας, όχι ώρες. Η Laurin δεν μπόρεσε να νιώσει άνετα πουθενά, πέρασα το βράδυ προσπαθώντας να βοηθήσω όσο μπορούσα – συνεχίσαμε να της προσφέρουμε μορφίνη κάθε 15 λεπτά, για να την βοηθήσω, την πήρα τελικά αγκαλιά και τη έφερα στο κρεβάτι μας, μέσα σε λίγα λεπτά είχε πεθάνει,” αποκάλυψε.
Κοιτάζοντας πίσω τον καιρό με την Laurin, ο Michael νιώθει ευγνώμων. “Έχω ένα τεράστιο κενό στην καρδιά μου, το οποίο φοβάμαι ότι δεν θα γεμίσει ποτέ, αλλά έχω τόσες εκπληκτικές αναμνήσεις της εποχής μας μαζί …Μέχρι να συναντηθούμε και πάλι, αγάπη μου”, κατέληξε.