Με μια κίνηση που ίσως να μην περίμεναν οι σύμμαχοί μας στην Ευρωατλαντική συμμαχία, η ελληνική κυβέρνηση πέρασε στην… αντεπίθεση και έδωσε ένα γερό χαστούκι στον «σουλτάνο», δείχνοντάς του ότι είναι εδώ και δεν ανέχεται τις προκλήσεις και τους εκβιασμούς του.
Παρά το γεγονός ότι ο Ερντογάν χρησιμοποιεί αθώες ψυχές για να εκβιάσει, ανοίγοντας τα σύνορα προς την Ευρώπη, η Δύση επιχείρησε σύσσωμη να στηρίξει τις τουρκικές βαρβαρότητες στη Συρία.
Οι… σύμμαχοι ωστόσο βρήκαν μπροστά τους την Ελλάδα, με τον υπουργό Εξωτερικών κ. Νίκο Δένδια να καταδικάζει τις ενέργειες της Άγκυρας.
Συγκεκριμένα, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών άσκησε βέτο στην έκδοση κοινού ανακοινωθέντος στο ΝΑΤΟ όπως αποφασίστηκε την Παρασκευή στις Βρυξέλλες σε επίπεδο αναπληρωτών Μόνιμων Αντιπροσώπων.
Σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Εξωτερικών, η Ελλάδα προχώρησε σε αυτή την απόφαση καθώς ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία και Γερμανία διαφωνούσαν στο να περιληφθεί αναφορά στο προσφυγικό.
Η πλευρά της Τουρκίας έθεσε, σύμφωνα με πληροφορίες, στο τραπέζι το ζήτημα του προσφυγικού, με την επίκληση της αδυναμίας συντήρησης τεσσάρων εκατομμυρίων μεταναστών και προσφύγων εντός των συνόρων της. Υπενθυμίζεται ότι αυτή η κίνηση προέκυψε αμέσως μετά τον βομβαρδισμό τουρκικού τάγματος που έχει οδηγήσει σε απώλειες 33 στρατιωτών.
Οι μεγαλύτερες Δυνάμεις του ΝΑΤΟ, όπως οι ΗΠΑ, η Βρετανία, η Γερμανία, αλλά και η Γαλλία έδειξαν απόλυτη κατανόηση για τις θέσεις της Τουρκίας, αφήνοντας να εννοηθεί ότι κάποια από τα αιτήματα της Άγκυρας είναι δυνατόν να ικανοποιηθούν.
Ιδιαιτέρως από την πλευρά των ΗΠΑ, η συγκεκριμένη συγκυρία χρησιμοποιείται ως αφορμή για να προσελκυσθεί η Άγκυρα εκ νέου σε δυτική τροχιά, μακριά από τον άξονα Ρωσίας και, λιγότερο, Ιράν, με τον οποίο συνεργαζόταν άψογα έως τώρα. Και σε αυτή την περίπτωση καταγράφηκε το παράδοξο της λειτουργίας του ΝΑΤΟ, από τη στιγμή που οι χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ εντάχθηκαν στο Βορειοατλαντικό Σύμφωνο.
Η Πολωνία, αλλά και οι μικρότερες χώρες από τη Βαλτική έως την Κεντρική Ευρώπη (Τσεχία, Σλοβακία κ.ά.) αντιμετωπίζουν την τριβή ανάμεσα σε Άγκυρα και Μόσχα στην Ίντλιμπ ως ευκαιρία να προωθήσουν πιο σκληρή στάση του ΝΑΤΟ έναντι της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Υπάρχουν, ωστόσο, χώρες με πολύ πιο επιφυλακτική στάση, όπως η Ιταλία, η οποία συμφωνεί μεν με την παροχή βοήθειας στην Τουρκία, αλλά επιθυμεί λελογισμένη χρήση των πόρων της Συμμαχίας.
Αποτελεί εντυπωσιακό στοιχείο το γεγονός ότι πλην των αντιπροσώπων της Ελλάδας, ουδείς από τους υπολοίπους έθεσε το θέμα της επί της αρχής παρουσίας των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων σε μια επιχείρηση εκτός των συνόρων.