Δείξε μου το φίλο σου (και το μπουφάν του) να σου πω ποιος είσαι…
Θυμάστε τα αγαπημένα μας μπουφάν όταν ήμασταν μικροί;
Aν όντως φασώθηκαν η Βάσω από το Β2 με τον Σταύρο από το Γ1. Πώς γίνεται να χαμηλώσουμε το σταθερό τηλέφωνο του σπιτιού μας, ούτως ώστε όταν θα τηλεφωνήσει ο διευθυντής για να πει στους γονείς μας ότι δεν πήγαμε την πρώτη ώρα στο μάθημα να μην το σηκώσει κανείς. Και, το κυριότερο, με τι μπουφάν θα συνδυάσουμε τα τρακτερωτά μποτάκια που όλο το σχολείο φορούσε.
Αυτά ήταν, εν συντομία, τα 3 σημαντικότερα πράγματα στη ζωή μας όταν ήμασταν μαθητές του γυμνασίου τη δεκαετία του 1990.
Κι αν το ότι η Βάσω διεξήγαγε επισταμένες έρευνες στον οισοφάγο του Σταύρου, έχοντας για μοναδικό «όργανο» την γλώσσα της δε μας έκαιγε και τόσο ή η κατσάδα των γονιών για τις κοπάνες μας είχε γίνει συνήθεια, με το τρίτο ζήτημα δεν έπαιζες.
Όπως θα θυμάστε, άλλωστε, οι σημερινοί 30άρηδες, το μπουφάν στο γυμνάσιο (αλλά και στο λύκειο) έπαιζε τεράστιο ρόλο στο να «αποδείξεις» ποιος είσαι: σκληρός κ@ργιόλης σε βαθμό που να σε θέλει για κολλητό του ο Σταν όσο μεγαλώνετε μέσα στην αλητεία ή πιο φλώρος κι από το λιωμένο βούτυρο;
Δείτε τις 5 χαρακτηριστικές κατηγορίες μπουφάν και πείτε μας αν αναγνωρίζετε κάπου τον εαυτό σας:
Fly
Ποιοι τα φορούσαν: Λόγω μιας παρατεταμένης «κρίσης» σχεδόν οι πάντες, όμως κυρίως τα παιδιά των πίσω θρανίων που έπαιρναν ωριαίες αποβολές με την ταχύτητα που πασάρει και σκοράρει ο Σλούκι Λουκ: πιο γρήγορα κι από την σκιά τους.
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: Το γεγονός, ρε φίλε, πως είχαν δύο πλευρές– μπορούσες να τα φοράς την ώρα της φυσικής από τη χακί ή μαύρη πλευρά και στ’ αρχαία από την πορτοκαλί. Όχι ότι είχε κάνα νόημα: ούτε ο Νεύτωνας θα γινόσουν όταν μεγάλωνες ούτε ο Κακριδής.
Τι mood είχες όταν το φορούσες: «Γιατί έχει αθηναϊκές πινακίδες!!!»
https://www.youtube.com/watch?v=nBZH4hL1YXY
Togs Unlimited
Ποιοι τα φορούσαν: Οι ελαφρώς πιο ψαγμένοι από τους λάτρεις των Fly, αυτοί που είχαν ακούσει κι έναν Αλκίνοο Ιωαννίδη να τραγουδάει στην Αγορά του Αλ Χαλίλι κι έψαχναν απελπισμένα ν’ αγοράσουν τα δυο σου χείλη.
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: Τα «αποσπώμενα» μανίκια που τα βγάζαμε επιδεικτικά τις πιο ζεστές ημέρες για να το παίξουμε ιστορία (στην οποία, παρεμπιπτόντως, είχαμε 08 στον έλεγχο- το θυμόμαστε ακόμα γιατί ο πατέρας μας είχε πει «Οχτώ θα είναι οι ώρες σου!») και η χήνα- σήμα κατατεθέν στο πίσω μέρος.
Τι mood είχες όταν το φορούσες: «Είμαι πολύ ωραίος, βεβαίως- βεβαίως, είμαι πολύ ωραίος, είμαι Αλέν Ντελόν».
Perfecto
Ποιοι τα φορούσαν: Οι χεβιμεταλάδες της παρέας που την είχαν δει μαθητευόμενοι Lemmy και κουνούσανε μετά μανίας τα μακριά τους μαλλιά υπό τους ήχους των Motorhead, μέχρι που το motor στο head τους έμοιαζε να χάνει λάδια.
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: Τα ασημένια μεταλλικά κομμάτια στο μπροστά μέρος, τα οποία παρέπεμπαν στους Metallica (ενός λεπτού σιγή για τον βίαιο θάνατο του στοιχειώδους χιούμορ).
Τι mood είχες όταν το φορούσες: «Κι άμα τα πάρω, θα πάρω φόρα/ θα σας ρημάξω στις κλοτσιές στην ανηφόρα/ άμα τα πάρω, δε θα μπορέσουν/δυο διμοιρίες από Μ.Α.Τ. να με βολέψουν!»
Levi’s «Προβατάκι»
Ποιοι τα φορούσαν: Οι «φλώροι» του σχολείου, αυτοί με τα γυαλιά «Νίκος Χατζηνικολάου 1992 MEGA Channel» (εκείνα, δηλαδή, που είχαν το μέγεθος της Μεγάλης Πρέσπας και κάλυπταν από το μέτωπο μέχρι τις ρώγες του στήθους), κάθονταν πάντα στο πρώτο θρανίο και που τη μια φορά που πήγες ν’ αντιγράψεις από την κόλλα τους στο τεστ, το κάλυψαν με την ταχύτητα που καλύπτει Κολομβιανός το σακουλάκι κοκαΐνης μόλις δει τους μπάτσους.
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: Μα, φυσικά, το λευκό γούνινο κομμάτι που απλωνόταν στο πάνω μέρος του μπουφάν- εξ ου και «προβατάκι».
Τι mood είχες όταν το φορούσες: «Το τετράγωνο της υποτείνουσας ενός ορθογώνιου τριγώνου ισούται με το άθροισμα των τετραγώνων των δύο κάθετων πλευρών, κύριε».
Τα «πούπουλα»
Ποιοι τα φορούσαν: Εκείνος ο κρυουλιάρης μαθητής στο σχολείο, ο οποίος ακόμα κι αν επισκεπτόταν το εσωτερικό ενός ηφαιστείου όταν αυτό ήταν ενεργό κουμπωνόταν μέχρι τη μύτη και τουρτούριζε συνεχώς.
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: Σε διάφορα σημεία του μπουφάν «γεννιόντουσαν» μικρά πούπουλα, τα οποία άφηναν πίσω τους την επένδυση κι έπεφταν ολόγυρα καθώς περπατούσε ο κάτοχος του ρούχου. Υπήρχε μια απόλαυση, είναι η αλήθεια, στο να τραβάς τα ρημάδια τα πούπουλα από τη θέση τους…
Τι mood είχες όταν το φορούσες: «Ποιος μ@λάκας είπε ότι δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα;»
