Προς γνώση και συμμόρφωση.
Όταν αργείς, γενικά
Το να αργείς είναι αγένεια, κανόνας. Ανεξαρτήτως ραντεβού. Ακόμα χειρότερο; Να λες στο τηλέφωνο «τώρα έρχομαι», ενώ δεν έχεις καν ξεκινήσει από το σπίτι.
Όταν στέλνεις μηνύματα ενώ είσαι με κόσμο
Είναι προφανές ότι έχετε βγει για να τους δεις/για να μιλήσετε. Το να είσαι με ένα κινητό στο χέρι είναι – τουλάχιστον – ενοχλητικό.
Το να τσουγκρίζεις με κάποιον χωρίς να τον κοιτάς
Το απλανές βλέμμα στον ορίζοντα εν ώρα τσουγκρίσματος είναι αρκετά αγενές και αν θες τη γνώμη μας δείχνει πώς δεν σε νοιάζει και πολύ ποιον/ έχεις απέναντί σου.
Όταν στέκεσαι στην αριστερή πλευρά της κυλιόμενης σκάλας
Απλός κανόνας: δεξιά καθόμαστε, αριστερά προχωράμε. Αποστήθισέ τον.
Όταν πας επισκέψεις με άδεια χέρια
Ακόμα και αν πρόκειται για μάζωξη με φίλους, το να μη φέρεις τίποτα δείχνει ότι αδιαφορείς για την φάση ή πιστεύεις ότι δεν είναι και κάτι το φοβερό.
Όταν λες «θα σε πάρω» και μετά λες «έλα μωρέ σιγά»
Αυτό είναι προφανές νομίζουμε. Και άκρως εκνευριστικό.
Όταν διακόπτεις συζήτηση για να σηκώσεις μια κλήση
Έστω και αν κάνεις τη χειρονομία με τον δείκτη και τον αντίχειρα «δωσ μου μισό λεπτό».
Δεν συστήνεις
Μιλάς με έναν φίλο, μπαίνει ένας γνωστός και τον ρωτάς τι κάνει. Σου λέει «καλά», του απαντάς «ωραία» και φεύγει. Ο φίλος μόλις πήρε μια γενναία σφαλιάρα ασημαντότητας.
Μιλάς σε ανοικτή ακρόαση χωρίς να ενημερώνεις
Δεν παίζεις σε reality show αφ’ ενός, αφ’ ετέρου ο άλλος στην γραμμή μπορεί να μη θέλει να ακούγονται όσα λέει σε όλον τον χώρο.