Η ανησυχία, το άγχος αλλά και η …ευχή των γονιών είναι να μεγαλώσουν «καλά παιδιά», παιδιά που θα συμπεριφέρονται καλά και όμορφα στους άλλους, παιδιά που δεν θα δημιουργούν προβλήματα.
Αν και χρειάζεται η διευκρίνιση, πως «καλά παιδιά» είναι και εκείνα που μπορεί να μην είναι και τόσο …φρόνιμα!
Ας δούμε όμως πώς μπορείτε να μάθετε στο παιδί σας καλή συμπεριφορά!
Εξηγήστε:
Με το να εξηγήσετε αυτό που θέλετε, αυτό που ζητάτε ή τι ζητάτε να κάνει, του το κάνετε ξεκάθαρο και δεν το μπερδεύετε. Έτσι μπορεί και εκείνο να ανταποκριθεί σε αυτό που του ζητάτε.
Οριοθέτηση:
Έχουμε αναφέρει ξανά τον σημαντικό ρόλο της οριοθέτησης και πόσο ανάγκη την έχουν τα παιδιά, που μάλιστα «προκαλούν» με τον τρόπο τους να οριοθετηθούν από το γονιό. Γιατί; Μα επειδή τους δίνει ασφάλεια και σιγουριά. Προσπαθούν να βρουν το όριο και να το διαπραγματευτούν (φυσιολογική αντίδραση) για να δουν μέχρι που μπορούν να φτάσουν. Αν εσείς δεν τους έχετε όριο, τότε εκείνα θα προκαλούν όλο και με πιο άσχημους τρόπους εφόσον δεν γνωρίζουν που να σταματήσουν αλλά μεγαλώνουν και μέσα στην ανασφάλεια…
Δείξτε του τα λάθη του:
Λάθη κάνουμε όλοι μας, ακόμα και εμείς οι …μεγάλοι! Δείξτε του λοιπόν το λάθος του με όμορφο τρόπο όμως και προσπαθήστε μαζί να το κάνει και πάλι. Του αυξάνετε έτσι το θάρρος να προσπαθήσει ξανά και να μάθει να διεκδικεί…
Δώστε του πρωτοβουλίες:
Ανάλογα με την ηλικία του βέβαια, ώστε να αναλάβει την ευθύνη του και να νιώθει και εκείνο περήφανο ότι μπορεί να κάνει μόνο του πράγματα, αυξάνοντας την αυτοεκτίμησή του.
Ενθαρρύνετέ το:
Όταν αισθάνεται ότι αναγνωρίζετε αυτό που κάνει, νιώθει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και σιγουριά με τον εαυτό του, άρα και η συμπεριφορά του είναι πιο γλυκιά και χωρίς εντάσεις.
Υπομονή:
Χρειάζεται να το διδάξετε να μην είναι ανυπόμονο, ότι χρειάζεται να μάθει να περιμένει να έρθει η σειρά του, μην του δίνετε αμέσως ότι ζητάει και εξηγήστε του γιατί χρειάζεται χρόνος για το κάθε τι.
Συναισθήματα:
Μάθετέ το να αναγνωρίζει τα συναισθήματά του με το να το ρωτάτε – όχι συνέχεια βέβαια – πως νιώθει, τι χρειάζεται… Είναι σημαντικό να καταλάβει πως όλοι μας έχουμε συναισθήματα και πως αυτό που θα κάνω εγώ μπορεί να επηρεάσει κάποιες φορές τα δικά μου συναισθήματα και κάποιες άλλες των άλλων, ανάλογα με το αν είναι καλό ή κακό, δώστε του μερικά παραδείγματα της καθημερινότητας.
Μην ξεχνάμε πως η συμπεριφορά είναι θέμα μάθησης, ενισχύστε τα θετικά του σημεία και αποδυναμώστε τα αρνητικά μέσα από την επιβράβευση. Χρειάζεται χρόνος και κόπος αλλά αξίζει τον κόπο, εφόσον θα του μεταφέρετε καλά στοιχεία που θα του αποδώσουν στην αυριανή ενήλικη ζωή του.
Βέβαια για να καταφέρετε να έχει το παιδί σας μία καλή συμπεριφορά, χρειάζεται να του το δείξετε εφόσον σας μιμείται από πολύ πολύ μικρό και σας αντιγράφει.
Μην περιμένετε να είστε για παράδειγμα αντιδραστική, ανυπόμονη ή να εκνευρίζεστε εύκολα και να απαιτείται από εκείνο να είναι γλυκό και να μην νευριάζει! Ότι δίνουμε, παίρνουμε, μην το ξεχνάτε αυτό!
Από την Μαρίνα Μόσχα, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια,