Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι για να χάσεις βάρος δεν θα πρέπει να τρως σχεδόν τίποτε ή να λιμοκτονείς μόνο με φρούτα, νερό και σούπες. Μπορεί αυτός ο τρόπος να είναι άμεσα αποδοτικός επιφέροντας μεγάλη αρχική απώλεια βάρους, ωστόσο πολυάριθμες μελέτες έχουν δείξει ότι τέτοιου είδους πρακτικές μπορεί να αποδειχθούν επιζήμιες για το σώμα μας και το ουσιαστικότερο όλων είναι ότι τα κιλά που χάνονται επαναπροσλαμβάνονται με γενναίες μάλιστα….»προσαυξήσεις».
Φυσικά και για να χαθεί βάρος θα πρέπει να τρώμε λιγότερο, αλλά λιγότερο από τι; Λιγότερο από ό,τι τρώγαμε συνήθως; Λιγότερο από ό,τι τρώει ο μέσος άνθρωπος; Λιγότερο από ό,τι τρώνε οι ασκητές; Όχι βέβαια, θα πρέπει να τρώμε λιγότερο από ό,τι χρειαζόμαστε, που στην πραγματικότητα αυτό, ως αριθμός θερμίδων, μπορεί να αντιστοιχεί σε πολύ περισσότερο φαγητό από ό,τι έχουμε οι περισσότεροι στο μυαλό μας. Ας το εξηγήσουμε….
Πολλοί επισκέπτονται ένα διαιτολογικό γραφείο με την επιθυμία «θέλω να χάσω κιλά». Η πρώτη ερώτηση που πρέπει να γίνεται από τους διαιτολόγους είναι «τι είδους κιλά θέλεις να χάσεις; Θέλεις να χάσεις κιλά από τους μύες σου, από τα μαλλιά σου και τα νύχια σου, από το νερό που έχεις στο σώμα σου, ή μήπως θέλεις να χάσεις λίπος;». Μια σωστή και υγιεινή δίαιτα είναι αυτή που θα μας κάνει όχι να χάσουμε βάρος πρόσκαιρα, αλλά αυτό που θα χάσουμε να έχουμε σοβαρές πιθανότητες να το διατηρήσουμε για όλη μας τη ζωή. Συνεπώς, θα πρέπει να είναι μια εξατομικευμένη δίαιτα που αποσκοπεί στη μείωση του σωματικού μας λίπους.
Για να το πετύχουμε αυτό θα πρέπει αρχικώς να προσδιορίσουμε το ενεργειακό μας ισοζύγιο. Δηλαδή πόσες θερμίδες χρειαζόμαστε ανάλογα με τη δραστηριότητά μας ώστε να διατηρήσουμε την υπάρχουσα κατάσταση βάρους. Αυτές είναι οι θερμίδες του ενεργειακού μας ισοζυγίου και από αυτές θα πρέπει να τρώμε λιγότερο. Το εύλογο και επόμενο ερώτημα που αυτομάτως τίθεται είναι κατά πόσο λιγότερο.
Μελέτες έχουν προσδιορίσει ότι 500 έως 1.000 λιγότερες θερμίδες (ενεργειακό έλλειμμα), είναι το εύρος όπου η απώλεια βάρους που επιτυγχάνεται έχει περισσότερες πιθανότητες να διατηρηθεί. Αυτό συμβαίνει γιατί το σώμα μας δεν είναι σχεδιασμένο για να κάνει εύκολα μεγάλες και γρήγορες αλλαγές.
Η μείωση κατά 500, για παράδειγμα, θερμίδες είναι μια μικρή αλλαγή, που πραγματοποιείται εύκολα βάζοντας λιγότερο λάδι στη σαλάτα, τρώγοντας μισό από το γλυκό του επιδορπίου και μειώνοντας κατά δυο τις φέτες του ψωμιού του διαιτολογίου. Αντίθετα, η κατανάλωση μιας σαλάτας με κοτόπουλο το μεσημέρι και ενός γιαουρτιού με 2 φρυγανιές το βράδυ, είναι μια δομική αλλαγή στις συνήθειες μας που ο οργανισμός μας μόνο κάτω από ειδικές συνθήκες θα μπορούσε να δεχτεί χωρίς να αντιδράσει. Και ποια είναι η συνηθισμένη αντίδραση; η υπερκατανάλωση. Έτσι πολύ συχνά συναντούν οι διαιτολόγοι το φαινόμενο της υπερφαγίας μετά από περιόδους νηστείας ή στέρησης γενικότερα.
Εκτός όμως από το γεγονός ότι αυτές οι μικρές και εφικτές αλλαγές δεν γίνονται αντιληπτές από το σώμα μας και συνεπώς υιοθετούνται πιο εύκολα, το να τρώμε περισσότερο από ό,τι φανταζόμαστε ότι χρειάζεται μια δίαιτα συμβάλλει και στην ορθότερη απώλεια κιλών. Αυτό συμβαίνει γιατί μια γρήγορη απώλεια βάρους, πολύ συχνά δεν καλύπτει τις ημερήσιες ανάγκες μας για πρωτεΐνες, ενός συστατικού που είναι απαραίτητο για τη διατήρηση της μυϊκής μάζας. Γνωρίζατε ότι όσο περισσότερος είναι ο μυϊκός μας ιστός τόσο υψηλότερα λειτουργεί ο μεταβολισμός μας; Γίνεται, επομένως, κατανοητό ότι μια γρήγορη και ανεξέλεγκτη απώλεια βάρους είναι επιζήμια για τον οργανισμό μας, αυξάνοντας τις πιθανότητες γρήγορης επαναπρόσληψης.
Συμπερασματικά, κάνοντας μια δίαιτα δεν θα πρέπει απαραιτήτως να λιμοκτοκτονούμε, όπως οι περισσότεροι φαντάζονται, αλλά αντιθέτως να τρώμε περισσότερο από αυτό. Θυμηθείτε… μια δίαιτα για να είναι επιτυχημένη θα πρέπει να είναι εξατομικευμένη και να σας ταιριάζει. Έτσι, άτομα με ισχυρό κίνητρο και θέληση για γρήγορη απώλεια βάρους θα μπορούσαν να ακολουθήσουν ένα υποθερμιδικό διαιτολόγιο που οδηγεί σε γρήγορη αρχική απώλεια βάρους, αρκεί να καλύπτει τις ημερήσιες ανάγκες για βιταμίνες μέταλλα και ιχνοστοιχεία, να εφοδιάζει το σώμα μας με τις απαραίτητες πρωτεΐνες ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες του πρωτεϊνικού ισοζυγίου και παράλληλα να ακολουθούνται τεχνικές τροποποίησης συμπεριφοράς, ώστε η γρήγορη απώλεια βάρους να μην οδηγήσει σε γρήγορη επαναπρόσληψη.