Υπάρχουν όρια τόσο στην έκταση των δικαιωμάτων εκάστου πολίτη, όσο και στον – αδιαφιλονίκητο/αδιαπραγμάτευτο – σεβασμό των δικαιωμάτων των άλλων ή -και – του κοινωνικού συνόλου. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οφείλουμε (τόσο ως πολίτες, όσο και ως Κράτος/Πολιτεία) να σεβόμαστε τα ποικιλώνυμα δικαιώματα των συμπολιτών μας.
του Κώστα Χρονόπουλου (Αρθρογράφου – Σχολιογράφου)
Το βασικό όμως ζήτημα είναι ο τρόπος αντιμετώπισης στις περιπτώσεις όπου η άσκηση δικαιωμάτων ορισμένων έρχεται σε σύγκρουση /βλάπτει τους άλλους.
Θα σας παραθέσω ευάριθμα παραδείγματα -άσχετα με το θέμα: κάπνισμα, επειδή θεωρώ, πως θα βοηθήσουν στην κατανόηση του προβλήματος:
1.Αν κάποιος ενοχλείται από τα αγριόχορτα στον κήπο του ή επιθυμεί να ανάψει κάρβουνα για να ψήσει μπριζόλες, με ανέμους 10 μποφόρ, απαγορεύεται. Προφανώς γιατί υπάρχει κίνδυνος πυρκαγιάς.
Δεν δικαιούται να ασκήσει το δικαίωμά του, αφού κινδυνεύουν περιουσίες και ζωές άλλων ανθρώπων.
- Δεν συμφωνώ με την υποχρεωτική χρήση των ζωνών ασφαλείας . Είναι δικαίωμά μου να την φορέσω ή όχι. Να διακινδυνεύσω ή όχι.
Αν όμως υπάρχουν ανήλικοι (συν) επιβάτες θα πρέπει να προστατευτούν φορώντας υποχρεωτικά ζώνη.
(Διαχρονική παραμένει η υποκρισία των εξουσιαστών, οι οποίοι ευθύνονται τόσο για τους δρόμους καρμανιόλες , όσο και για την ελλιπή αστυνόμευση των οδικών αξόνων).
3.Ο οιοσδήποτε έχει το δικαίωμα να καταναλώνει αλκοόλ. Από την στιγμή όμως που θα οδηγήσει μεθυσμένος, οι κίνδυνοι – για τον ίδιο και τους συμπολίτες του – είναι μεγάλοι. Επιβεβλημένο επομένως το αλκοτέστ και οι ποινές που ακολουθούν. Δεν θίγεται το δικαίωμά του να πίνει, αλλά προστατεύονται οι άλλοι από την … άσκηση του δικαιώματος του να οδηγεί μεθυσμένος.
- Αν ένας επιθυμεί να αυνανιστεί σπίτι του, ουδείς ψόγος. Δικαίωμά του.
Αν όμως το κάνει σε δημόσιο χώρο, ενώπιον κόσμου, παιδιών , τότε το πράγμα αλλάζει. Μιλάμε για ανώμαλο/διεστραμμένο τύπο ο οποίος πρέπει να συλληφθεί.
Στην περίπτωση αυτή προσβάλλεται βάναυσα και η αισθητική των πολιτών. (Πέρα από την περιφρόνηση των χρηστών ηθών, της ευπρέπειας, του σεβασμού προς τους άλλους).
- Είναι δικαίωμά μου να ανάβω νυχθημερόν το τζάκι μου. Ιδιαίτερα κατόπιν των ανάλγητων, παράλογων μέτρων αύξησης των τιμών του πετρελαίου θέρμανσης.
Παρατηρήθηκε όμως ότι “ντουμάνιασε” με αιθαλομίχλη η ατμόσφαιρα με προφανή, βλαβερή επίπτωση στην υγεία των πολιτών.
Εδώ η πολιτεία, η οποία και φέρει την κύρια ευθύνη, οφείλει να μειώσει τους φόρους στα καύσιμα και στη συνέχεια να απαγορεύσει την χρήση τζακιών.
Κάπνισμα
Αναφαίρετο δικαίωμα. Υπό μία και μόνη προϋπόθεση: Να μην βλάπτεται, -καθιστώντας τους αναγκαστικά παθητικούς καπνιστές- η υγεία των μη καπνιζόντων.
Τίποτα πάντως δεν πρόκειται να λειτουργήσει /αποδώσει, αν οι πολίτες δεν αντιληφθούν και συνειδητοποιήσουν αυτά τα οποία (συνοπτικά /τηλεγραφικά) ανέφερα εισαγωγικά. Τι δηλαδή σημαίνει ατομικό δικαίωμα και μέχρι που φθάνει. Τι νόημα έχει η έννοια του κοινωνικού συνόλου, αλλά και πως έχει υποχρέωση να το προστατεύει η πολιτεία.
ΥΓ.: Εξυπακούεται ότι κάθε μέτρο επωφελές για το κοινωνικό σύνολο θα αποδώσει τα μέγιστα μόνον αν υπάρχουν συνειδητοποιημένοι πολίτες, πρόθυμοι να συναινέσουν και να συνεργαστούν.
Διαφορετικά θα ασχολούμαστε με… φούμες και φούμαρα στο διηνεκές.