Σύμφωνα με έρευνες, ο οίνος έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον στην αρχαιότητα για να βοηθήσει τους ασθενείς να αναρρώσουν από διάφορες νόσους.
Ο πολιτισμός των Αιγυπτίων είναι γνωστό ότι κατείχε πολλές ιατρικές γνώσεις και χρησιμοποιούσε τα φυτά ως θεραπευτικά μέσα από πολύ νωρίς. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι λοιπόν, πριν από 5000 χρόνια, είχαν μετατρέψει το κρασί σε φάρμακο με την προσθήκη βοτάνων, γνωστών για τη θεραπεία της εκάστοτε νόσου και τη γενικότερη βελτίωση της υγείας τους.
Η ανακάλυψη της προσθήκης βοτάνων στο κρασί τους, ήρθε στο φως μετά από χημική ανάλυση ενός Αιγυπτιακού κεραμικού δοχείου, που χρονολογείται, περίπου, στο 3150π.Χ. και όπου φαίνεται πως έγινε προσθήκη αρωματικών φυτών και ρητινών δένδρων στο κρασί. Το δοχείο αυτό βρέθηκε ότι ανήκε σε κάποιον Φαραώ, μια και υπήρχε επάνω του επωνυμία και έτος συγκομιδής. Είναι όμως γεγονός ότι την εποχή εκείνη ο οίνος ήταν ποτό μόνο των ισχυρών και των πλουσίων.
Πάπυροι από την περίοδο εκείνη δείχνουν ότι τα βότανα που χρησιμοποιούνταν για την πρόληψη σοβαρών νοσημάτων ήταν το θρούμπι, η αψιθιά, το βάλσαμο, η σένα, το κόλιανδρο, η μέντα, το φασκόμηλο και το θυμάρι. Οι ποικιλίες των φυτών αυτών προστίθενται στο κρασί, την μπύρα ή άλλα αλκοολούχα ποτά σύμφωνα με τα αιγυπτιακά βιβλία.