Με λένε Μάτα και είμαι 40 ετών. Ζω στη Λαμία και είμαι φανατική σας αναγνώστρια. Μας κρατάτε παρέα με τις υπέροχες ιστορίες σας αλλά και τα θέματα που ενδιαφέρουν, εμάς τις γυναίκες.
Θα ήθελα να εκθέσω και τη δική μου πρόσφατη περιπέτεια που πραγματικά έφερε τα πάνω -κάτω στη ζωή μου.
Πρόσφατα είχα μια συζήτηση με τη μητέρα μου η οποία μου αποκάλυψε πως ήμουν υιοθετημένη.
Φανταστείτε… έπρεπε να πέσουν στα χέρια μου εντελώς τυχαία ορισμένα έγγραφα για να μου μιλήσει για ένα τόσο μα τόσο σοβαρό ζήτημα, όπως αυτό…
Νόμιζα πως ήμουν υιοθετημένη αλλά η ιστορία της γέννησης μου είναι ακόμη πιο μπερδεμένη!
Μέχρι πρόσφατα νόμιζα πως οι φυσικοί μου γονείς είναι αυτοί που με μεγάλωσαν.
Στο πρόσωπό τους είδα πολύ αγάπη και τεράστια αφοσίωση.
Πραγματικά δε μου στέρησαν απολύτως τίποτα και έζησα μια ζωή κοντά τους γεμάτη ωραίες στιγμές. Για ό,τι μου προσέφεραν είμαι παραπάνω από ευγνώμων.
Δε μου στέρησαν το παραμικρό και οι αξίες που μου μεταλαμπάδευσαν ήταν γεμάτες αγάπη.
Ζήτησα να μου μιλήσουν και οι δύο μου γονείς για την υιοθεσία μου και τους παρακάλεσα να μου δώσουν και το όνομα των φυσικών μου γονέων…
Ήθελα να γνωρίσω τη μητέρα που με έφερε στον κόσμο και να μου εξηγήσει γιατί και με ποιο κριτήριο με έδωσε για υιοθεσία. Τι ποιο φυσικό από το να έχω πολλά ερωτηματικά που να ζητούν απαντήσεις;
Όταν το είπα αυτό η μητέρα μου αρνήθηκε και μου είπε πως δε θέλει να μου μιλήσει γι’ αυτό. Μάλιστα, επειδή πάσχει από καρδιά μου είπε πως αυτή η ιστορία τη στεναχωρεί πολύ και θα επιβαρύνει την υγεία της.
Πράγματι σταμάτησα εδώ την κουβέντα και λίγες ημέρες μετά με τα έγγραφα ανά χείρας πήγα να συμβουλευτώ μια δικηγόρο, ώστε να με βοηθήσει να βρω τις άκρες μου με τους φυσικούς μου γονείς.
Λίγους μήνες μετά με κάλεσε στο γραφείο της και μου αποκάλυψε πως τα έγγραφα υιοθεσίας ήταν πλαστά.
Ναι μεν γεννήθηκα στις ημερομηνίες που έλεγε το πιστοποιητικό αλλά το εξιτήριο υπέγραψε ο θείος μου.
Ήμουν δηλαδή παιδί της μητέρας μου αλλά αγνώστου πατρός.
Κόντεψα να πάθω συγκοπή.
Πήγα στο θείο μου να ζητήσω εξηγήσεις. Να σημειώσετε πως ο «θείος» δεν ήταν εξ’ αίματος αλλά πολύ κοντινός φίλος της μητέρας μου που μπαινόβγαινε στο σπίτι μας και τον ήξερα από την εποχή που φορούσα πάνες.
Τότε κάλεσα και τους τρεις στο σπίτι μου και απαίτησα εξηγήσεις.
Έγινε μεγάλη φασαρία. Η μαμά μου κόντεψε να μείνει στον τόπο και να την πάρει ασθενοφόρο. Ο δε πατέρας μου δε μιλούσε καθόλου και ήταν κάτωχρος.
Με τα πολλά και με απειλές από μέρους μου πως θα εξαφανιστώ από προσώπου γης και δε θα με ξαναδούν ζωντανή έμαθα την αλήθεια.
Πατέρας μου ήταν ο «θείος». Ήμουν προϊόν παράνομου δεσμού μεταξύ των δύο.
Ο δύστυχος άντρας που με μεγάλωσε σαν παιδί του δέχτηκε, επειδή αγαπούσε τη γυναίκα του, την απιστία της.
Είχε, δε, τόση μεγαλοψυχία που δεν είπε ποτέ κουβέντα και επέτρεψε στο γεννήτορά μου να με βλέπει και να μη με στερείται.