Οι αεραναρτήσεις είναι ίδιον πολύ ακριβών κατασκευών. Μόνο το τελευταίο Citroen C5 έφτασε κοντά στην προσφορά αντίστοιχης τεχνολογίας στις μάζες, με την διαφορά ότι η ονομασία ήταν «υδροπνευματική». Αλλά η φιλοσοφία παρόμοια: απουσία ελατηρίων και αντικατάστασή τους από φούσκες, οι οποίες πληρώνονται με αέρα ή υγρό (στην περίπτωση της Hydractive) και αναλαμβάνουν την απόσβεση των κραδασμών.
Καμιά τεχνολογία του είδους δεν είναι φτηνή, ενώ είναι ακόμα πιο δύσκολο να την κατασκευάσει κάποιος μόνος του. Εκτός κι αν είσαι Ρώσος «τρελός επιστήμονας», που αντικαθιστά τροχούς με καπάκια υπονόμων και οδηγεί με σηκωμένο χειρόφρενο για 11 χιλιόμετρα. Κοινώς, ο φαλακρός μύστης του Garage 54.
Η ποικιλία στην επιλογή των αυτοκινήτων συνεχίζεται, καθώς μετά το Lada Samara και το Honda Civic αντιστοίχως στα προαναφερθέντα παραδείγματα, σειρά πήρε η BMW Σειρά 3 E30. Αμορτισέρ και ελατήρια κατευθύνθηκαν στον κάλαθο των αχρήστων, με τα καθήκοντά τους να αναλαμβάνουν μπάλες μπάσκετ και ποδοσφαίρου. Για να έχει καλύτερη αίσθηση της ποιότητας κύλισης, εφόσον η αερανάρτηση τοποθετήθηκε μόνο στον πίσω άξονα, μετέφερε τον τιμόνι στο ύψος των εμπρός καθισμάτων και έκατσε στο πίσω κάθισμα. Οι «σπυριάρες», αναμενόμενα αποδείχθηκαν πιο αποτελεσματικές.