Tίποτε δεν κρατάει για πάντα και αυτό ισχύει και για τα βαρέλια κρασιού. Τι γίνονται όταν ο οινοπαραγωγός αποφασίζει να ανανεώσει το κελάρι του; Η MW Sally Easton εξηγεί.
Το πότε ένα βαρέλι σταματάει να είναι «χρήσιμο» διαφέρει από οινοποιό σε οινοποιό. Τα νέα βαρέλια κάνουν δύο βασικά πράγματα: προσδίδουν γεύση και οξυγόνο στο κρασί. Η γεύση του ξύλου εξαντλείται -το μεγαλύτερο μέρος- μετά από περίπου τρία χρόνια, επομένως για έναν παραγωγό που θέλει 100% νέα δρυ κάθε χρόνο, τα «παλιά» βαρέλια που δεν θα χρειαστεί πια έχουν ακόμα ένα περιθώριο δυο χρόνων.
Η αγορά αυτών θα μπορούσε να είναι μια οικονομική επιλογή για έναν άλλο παραγωγό. Το Domaine de l’Ostal-Cazes στο Minervois, για παράδειγμα, χρησιμοποιεί βαρέλια από το Μπορντό που χρησιμοποιήθηκαν στο ταξινομημένο Château Lynch-Bages (που επίσης ανήκει στην οικογένεια Cazes).
Εάν η επίδραση οξυγόνωσης των βαρελιών είναι η βασική παράμετρος, η ηλικία καθίσταται λιγότερο σημαντική.
Το ξύλο απορροφά επίσης μερικά από τα υγρά που περιέχει, επομένως οι δευτερεύουσες χρήσεις μπορούν επίσης να περιλαμβάνουν οφέλη σε άλλα ποτά. Για παράδειγμα τα ουίσκι τελειώνουν (τους τελευταίους μήνες ωρίμανσής τους δηλαδή) σε βαρέλια που έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν για την αποθήκευση Port, Sherry ή Madeira, έτσι ώστε το ουίσκι να απορροφά στοιχεία του ενισχυμένου οίνου που προηγουμένως είχε γεμίσει το βαρέλι.
Πιο πρόσφατα έχουμε δει και κρασιά των ΗΠΑ να παλαιώνουν για μερικούς μήνες σε παλιά βαρέλια Bourbon.
Ως μια πιο ευρηματική επαναχρησιμοποίηση μπορούν να γίνουν μικρά έπιπλα, όπως καρέκλες και τραπέζια. Και φυσικά, all time classic, γλάστρες κήπου!