Συχνά λέγεται πως το σοβαρότερο ατόπημα του Χίτλερ ήταν η κήρυξη πολέμου κατά των ΗΠΑ. Αυτό δεν είναι απολύτως ακριβές διότι λόγω της εχθρικής πολιτικής του προέδρου Ρούσβελτ κατά της Γερμανίας η σύγκρουση ήταν εν πολλοίς αναπόφευκτη. Ωστόσο θα μπορούσε να κερδίσει χρόνο χωρίς να εξωθήσει την κατάσταση στα άκρα.
Παρόλα αυτά το μεγαλύτερο λάθος του Χίτλερ ήταν το σκεπτικό του που τον οδήγησε στο να κηρύξει τον πόλεμο στις ΗΠΑ, σκεπτικό που αποδεικνύει την παντελή έλλειψη γνώσης για τον πέραν του Ατλαντικού γίγαντα, των ΗΠΑ και την περιορισμένη αντιληπτική του ικανότητα.
Ο Χίτλερ ήταν ερασιτέχνης σε όλα από τη ζωγραφική, μέχρι την στρατηγική, πολλώ δε μάλλον τη γεωπολιτική.
«Αυτή η χώρα είναι σάπια… Έχουν θέμα φυλετικό, κοινωνικές ανισότητες. Τα προβλήματα αυτά προκάλεσαν την πτώση της Ρώμης… Το Ράιχ έχει 270 όπερες και πολιτιστικό επίπεδο που αυτοί (οι Αμερικανοί) δεν μπορούν καν να συλλάβουν. Έχουν ένδυση, τρόφιμα, αυτοκίνητα, σπίτια κακοφτιαγμένα με ψυγεία», έλεγε ο Χίτλερ για τις ΗΠΑ, αδυνατώντας να κατανοήσει ότι αν και χωρίς όπερες, ήταν εύκολο για τους Αμερικανούς να μεταπηδήσουν από την κατασκευή αυτοκινήτων στην κατασκευή αρμάτων.
Υποτιμώντας, βάσει κάποιων δικών του, ανόητων, νοητικών θεσφάτων, την ισχυρότερη βιομηχανική δύναμη του πλανήτη, έκανε το βήμα χωρίς επιστροφή. Έβλεπε τις ΗΠΑ ως μια χώρα της «νεγροειδούς μουσικής», της εβραϊκής επιρροής, παρηκμασμένη με χαμηλού πολιτιστικού επιπέδου κατοίκους που νοιάζονταν μόνο για την εύκολη ζωή. Άσχετα αν οι Αμερικανοί ήταν λάτρεις της όπερας ή όχι, στο αποκορύφωμα της παραγωγής της, στα εργοστάσια της Boeing συναρμολογούνταν 16 «ιπτάμενα φρούρια» την ημέρα από 40.000 εργαζόμενος, με τα εργοστάσια να εργάζονται 24 ώρες το 24ωρο.
Η άγνοια και η πολιτική μυωπία οδήγησαν τον Χίτλερ να κηρύξει τον πόλεμο σε μια χώρα που έφτασε να ναυπηγεί ένα πλοίο τύπου Liberty κάθε 80 ώρες, ναυπηγώντας συνολικά 2.700 από αυτά στα χρόνια του πολέμου και εξασφαλίζοντας τις μεταφορές στον Ατλαντικό.
Η εταιρεία Ford μόνη είχε μεγαλύτερη παραγωγή στρατιωτικού υλικού από ότι η σύμμαχός του Χίτλερ Ιταλία του συνεταίρου του Μουσολίνι. Για την ακρίβεια συναρμολογούνταν ένα όχημα κάθε 69 δευτερόλεπτα. Πέραν της ίδια παραγωγής οι Αμερικανοί εφοδίασαν με τεράστιες ποσότητες πολεμικού υλικού, καυσίμων και εφοδίων και τους συμμάχους τους Βρετανούς και Σοβιετικούς.
Όπως σωστά έλεγε ένας Γερμανός αξιωματικός στη τελική φάση του πολέμου, οι Σοβιετικοί «κινούνταν ταχύτατα στην καρδιά της Γερμανίας επιβαίνοντας σε αμερικανικά οχήματα, τρεφόμενοι με αμερικανικές κονσέρβες». Αξίζει να σημειωθεί ότι το 58% του αεροπορικού καυσίμου που χρησιμοποίησε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η σοβιετική αεροπορία προερχόταν από τις ΗΠΑ.
Συνολικά οι Αμερικανοί έδωσαν στους Σοβιετικούς: 7.000 άρματα μάχης, 6.303 άλλα θωρακισμένα οχήματα, 427.284 φορτηγά και τζιπ, 35.170 μοτοσυκλέτες, 2.328 άλλα οχήματα γενικής χρήσης, 2.670.371 τόνους παραγώγων πετρελαίου.
Επίσης δόθηκαν 11.400 αεροσκάφη 4.478.116 τόνοι τροφίμων, 1.191 ατμομηχανές, 66 ντιζελομηχανές, 10.920 σιδηροδρομικά, βαγόνια και 120 θωρακισμένα και εξοπλισμένα βαγόνια. Επίσης τα πυρομαχικά που παραδόθηκαν αντιστοιχούν στο 53% των διαθεσίμων.
Ασχέτως πόσο παρηκμασμένοι ήταν οι Αμερικανοί η βιομηχανική τους ισχύ ήταν τρομακτικά ανώτερη όλων των χωρών του Άξονα μαζί. O Χίτλερ είχε προκαλέσει μια χώρα που κατά τη διάρκεια της εμπλοκής της στον Β’ ΠΠ κατασκεύασε πάνω από 88.000 τεθωρακισμένα, περίπου 300.000 αεροσκάφη και χιλιάδες πλοία, μεταξύ των οποίων δεκάδες αεροπλανοφόρα.