Πιθανότατα το έχετε ερωτηθεί πολλές φορές. Σε μία συνέντευξη. Για ένα επιχειρηματικό σχέδιο. Σε μία αίτηση για μια σχολή. Αλλά σκεφτήκατε ποτέ ότι ο τόπος καταγωγής επηρεάζει την απάντηση που δίνουμε σ’ αυτήν την ερώτηση;
Σε μια μελέτη του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, οι ψυχολόγοι συνέκριναν τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι από τους πολιτισμούς της Ανατολικής Ασίας και τους πολιτισμούς της Ευρώπης και της Αμερικής αντιλαμβάνονται την επιτυχία.
Διαπίστωσαν ότι οι Βορειοαμερικανοί έχουν την τάση να εκτιμούν τα επιτεύγματα και τα βραβεία μέσα στους μικρούς κύκλους, συγκρίνοντάς τα μόνο με τα περιβάλλοντα με τα οποία συνδέονται. Είναι πολύ ατομικά επικεντρωμένοι στο να ανταγωνίζονται μόνο τον εαυτό τους, να είναι καλύτεροι από ό,τι ήταν χθες, να προσπαθούν για την ατομικότητα και για να επιβεβαιώνουν το ποιοι είναι.
Γενικά, αισθάνονται πιο ικανοί και τείνουν να επιτυγχάνουν περισσότερο από αυτούς που προτιμούν να είναι σε ένα μεγαλύτερο περιβάλλον.
Στην Ανατολική Ασία, οι άνθρωποι τείνουν να βλέπουν την ευρύτερη εικόνα. Σε γενικές γραμμές, προτιμούν να είναι μέρος ενός πιο εντυπωσιακού περιβάλλοντος, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι δεν ξεκινούν με μεγάλες προσδοκίες και φιλοδοξίες. Ειδικότερα στην κινεζική κουλτούρα, διαπιστώθηκε ότι ο τρόπος που αντιμετωπίζεται η επιτυχία καθορίζει τις επιλογές στην καριέρα και την εκπαίδευση, με προτίμηση στα εκπαιδευτικά ιδρύματα με υψηλή ακαδημαϊκή κατάταξη και σε εταιρείες με διεθνή αναγνώριση.
Σε μια ερευνητική μελέτη που χρησιμοποίησε ενήλικες και από τις δύο ομάδες, διαπιστώθηκε ότι πάνω από το ήμισυ των Κινέζων συμμετεχόντων επέλεξε να φοιτήσει σε ένα κορυφαίο πανεπιστήμιο με μέσα αποτελέσματα, παρά σε ένα λιγότερο γνωστό ίδρυμα με υψηλότερα αποτελέσματα. Μόνο το ένα τρίτο των Αμερικανών έκανε την ίδια επιλογή. Επιπλέον, κλήθηκαν να επιλέξουν ανάμεσα στην απασχόληση σε μια διεθνή εταιρεία όπου θα πετύχαιναν λιγότερο, και σε μια μικρότερη εταιρεία με υψηλότερα ποσοστά επιτυχίας. Στην περίπτωση αυτή, πάνω από το μισό των συμμετεχόντων και από τις δύο ομάδες επέλεξε το δεύτερο.
Οι πολιτισμοί της Ανατολικής Ασίας τείνουν να βάζουν κύρος στην κορυφή των προτεραιοτήτων τους, ενώ οι Βορειοαμερικανοί τείνουν να χρησιμοποιούν τη δική τους κρίση για το κατά πόσο μπορούν ή όχι να πετύχουν.
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που συμβάλλουν στο πώς μετράμε την επιτυχία, ανάλογα με το πολιτισμικό περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουμε. Πόσο εύκολο θα ήταν να προσαρμοστούμε σε μια νέα πολιτιστική προοπτική, όταν πρόκειται για τη δική μας αντίληψη για την επιτυχία; Μπορούμε να έχουμε ανατραφεί με ένα συγκεκριμένο τρόπο, αλλά μπορούμε πάντα να υποχωρήσουμε εξαιτίας της φύσηw του περιβάλλοντός μας.