Τα τελευταία χρόνια στις περισσότερες έδρες σπουδών του εξωτερικού, δυστηχώς όμως όχι και στις ελληνικές πανεπιστημιακές έδρες, υπάρχει μια αλλαγή στάσης απέναντι στα αρχαία ελληνικά συγγράμματα.
Μετά την ανακάλυψη του αστρολάβου των Αντικυθήρων και των λειτουργιών που εκτελούσε, πολλοί ειδήμονες αντιλήφθηκαν ότι αυτά που γνώριζαν για την Αρχαία Ελλάδα είναι ελλιπέστατα.
Ο υπολογιστής των Αντικυθήρων υπολογίζει τις κινήσεις των αστεριών και είναι για την αρχαιότητα υψηλής τεχνολογίας και από πλευράς ακρίβειας κατασκευής και από πλευράς μαθηματικής δομής (οι Αμερικανοί έχουν φέρει ειδικό τομογράφο για να «δούν» στο εσωτερικό του και ίσως πλέον ότι έχει μέσα «διαφορικά» γρανάζια). Αντιλήφθηκαν, λοιπόν, ότι αυτό που ονομάζουμε μυθολογία είναι ουσιαστικά και σε μεγάλο βαθμό κωδικοποιημένη, κρυφή ιστορία η οποία αποκρύπτεται εσκεμμένα από αφανή κέντρα, που προωθούν την Παγκοσμιοποίηση.
Για να κατασκευαστεί ένα τέτοιο μηχάνημα πρέπει να γνωρίζουν άψογα μεταλλουργία (φαντάζεστε τι χρειάζεται για να φτιαχτεί ένα γρανάζι, ενός εκατοστού; Πόσο καθαρό πρέπει να είναι το μέταλλο; Πώς φτιάχτηκε τόσο λεπτό έλλασμα; Πώς κόπηκαν όλα τα δόντια ίσα;).Φυσικά αυτός που έφτιαξε το μηχάνημα γνώριζε το ηλιοκεντρικό σύστημα γιατί αλλιώς δεν θα μπορούσε το μηχάνημα τις κινήσεις των πλανητών. Το τραγικό για την Ελλάδα και κάποιες άλλες χώρες του εξωτερικού είναι ότι διδάσκει ακόμα στα σχολεία όλων των βαθμίδων ότι οι Έλληνες πίστευαν ότι η Γη είναι επίπεδη και επιπλέει στα νερά. Οι κατεστημένες λοιπόν αντιλήψεις περί μυθολογίας είναι μεσαιωνικές και πρέπει να αρχίσει μια νέα αντίληψη η οποία ήδη κατοχυρώνεται με καινούριες έρευνες και ανακαλύψεις (διαβάστε το περιοδικό Ελληνόραμα, Εκδόσεις Κάδμος).
Πώς φτάσαμε να διδασκόμαστε για την Ινδοευρωπαϊκή καταγωγή των Ελλήνων από το κέντρο της Ασίας και για την καταγωγή του ελληνικού αλφαβήτου από το φοινικικό όταν δεν έχουν βρεθεί πινακίδες ή άλλα αρχαιολογικά ευρήματα που να πιστοποιούν την ύπαρξη Ινδοευρωπαϊκού πολιτισμού όπως αναφέρεται στην κεντρική Ασία;
Όλοι ξέρουμε ότι από το σύνολο της ελληνικής βιβλιογραφίας έχει σωθεί μόνο το 2% και αυτό το 2% είναι χιλιάδες βιβλία.
Πώς γίνεται εμείς, που πήραμε το αλφάβητο από τους Φοίνικες, φτιάξαμε ένα τεράστιο πολιτισμό και αφήσαμε χιλιάδες συγγράματα, ενώ οι Φοίνικες, οι υποτιθέμενοι του αλφαβήτου δεν έχουν αφήσει ούτε βιβλία, ούτε μαρμάρινες πλάκες σε ελληνική αλφάβητο και φυσικά ούτε αστρονόμους ούτε φιλόσοφους. Ούτε έναν για δείγμα. Η απάντηση για αυτά τα παράδοξα βρίσκεται αν εξετάσει κανείς ποια κέντρα προωθούν την Ινδοευρωπαϊκή θεωρία και ποιοι τους χρηματοδοτούν.
Τον τελευταίο χρόνο ένα επιπλέον στοιχείο και περίεργο γεγονός δημιουργεί περισσότερα ερωτηματικά:
Η ιστορία ξεκινάει όταν ο Μ. Ναπολέων κατέλαβε το Βατικανό και έστειλε ανθρώπους του να ερευνήσουν τις απέραντες στοές με τις βιβλιοθήκες του.
(Είναι γνωστό στους ερευνητές ότι υπάρχουν χιλιάδες παμπάλαια συγγράμματα στις στοές του Βατικανού, κυρίως στην αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα, τα οποία δεν είναι κάν αρχειοθετημένα. Τελευταία έχει αρχίσει η αρχειοθέτησή τους).
Κάποια από τα βιβλία που κατάσχεσε, τα πήρε στο Παρίσι για να τα μελετήσουν οι Γάλλοι καθηγητές ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο Ελληνας Αθανάσιος Σταγειρίτης(Τότε ο μόνος τρόπος μελέτης ήταν η ανάγνωση και η κράτηση σημειώσεων καθώς δεν ήταν εύκολη η αντιγραφή).
Μετά την ήττα του Ναπολέοντα το Βατικανό τα διεκδίκησε δικαστικά και τα ξαναέκλεισε στα υπόγειά του και δεν επιτρέπεται η μελέτη τους από τους ερευνητές(;)
Ο Σταγειρίτης με τις σημειώσεις του μετά από χρόνια εξέδωσε πέντε τόμους οι οποίοι εκδόθηκαν λίγο πριν το θάνατό του.Το περίεργο είναι ότι το Βατικανό ενοχλήθηκε και προφασιζόμενο πνευματικά δικαιώματα ζήτησε και πέτυχε την απόσυρση των βιβλίων από την αγορά εκείνης της εποχής.
Ξαφνικά ένας εκδότης παραλαμβάνει άγνωστο πώς, μικροφίλμ με τα βιβλία του Σταγειρίτη και επανεξέδωσε τα βιβλία. Κυκλοφόρησαν σε κάποια αντίτυπα και είναι δύσκολο να βρεθούν, εκτός από κάποια βιβλιοπωλεία της Αθήνας κυρίως, με τον τίτλο ΩΓΥΓΙΑ.
Οταν οι αρχαίοι ήθελαν να μιλήσουν για την αρχαία ιστορία τους τότε έλεγαν: «Την εποχή του Ωγύγου, έγινε το τάδε γεγονός….». Ο Ωγυγος ήταν πανάρχαιος πρόγονος για τους αρχαίους μας προγόνους.Τότε έγινε ο κατακλυσμός του Ωγύγου (η αρχαία ελληνική Μυθιστορία αναφέρει τρεις κατακλυσμούς, σε αντίθεση με τη Παλαιά Διαθήκη που περιγράφει μόνο έναν).
Ωγυγία λοιπόν είναι η Ιστορία των αρχαίων μας προγόνων , οι Τιτάνες, οι Θεοί, οι ήρωες, οι άθλοι τους, πρέπει να θεωρούνται πια πραγματικά γεγονότα και πολλά πανεπιστήμια του εξωτερικού πραγματοποιούν τις έρευνές τους με βάση αυτή τη παραδοχή (ψάξτε τις έρευνες στην Λατινική Αμερική, στην Ινδονησία, την αποστολή της Μυθωδίας με ραδιοτηλεσκόπιο στο Διάστημα-θα ναφερθούμε σε άλλο άρθρο).
Το γεγονός ότι κι εμείς τους ονομάζουμε μύθους και όχι παραμύθια δείχνει ότι έχουν κάποιο μακρινό συμβολισμό; Γιατί δεν κυκλοφορούν αυτά τα βιβλία; Οποιος μπορέσει να βρει αντίτυπο και να το μελετήσει πραγματικά αξίζει…
Κατά τον ίδιο τρόπο έχει χαθεί τα τελευταία χρόνια η εγκυκλοπαίδεια του «Ηλίου» η οποία κυκλοφορούσε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 70. Ηταν η πιο γνωστή και εμπεριστατωμένη εγκυκλοπαίδεια στην Ελλάδα την οποία εξέδιδε ο Ιωάννης Πασάς. Μετά το θάνατό του μεγάλος εκδοτικός οίκος αγόρασε τα πνευματικά δικαιώματα από τη σύζυγό του αντί πολύ μεγάλης αμοιβής, για να την επανεκδόσει, έτσι ισχυρίστηκε.
Αλλά παρόλο που πλήρωσε πολλά για τα δικαιώματα δεν την επανεξέδωσε ποτέ, απεναντίας εκδόθηκε μια άλλη μικρή από τον ίδιο εκδοτικό οίκο στην οποίαν είχαν σβηστεί οι σημαντικές έρευνες του Ιωάννη Πασά για την Αρχαία Ελλάδα,προωθούσε την Ινδοευρωπαϊκή καταγωγή και το Φοινικικό αλφάβητο.
Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.
Σήμερα, από την εγκυκλοπαίδεια «΄Ηλιος» κυκλοφορούν μόνο κάποιοι τόμοι σε παλαιοπωλεία και ενώ έχει ζητηθεί από πολλούς εκδότες η εξαγορά των δικαιωμάτων για να επανεκδοθεί, ο «εκδοτικός αυτός» οίκος αρνείται να την εκδώσει αλλά και να πουλήσει τα πνευματικά δικαιώματα. Προφανώς κάποιοι δεν θέλουν να επανεκδοθεί και δεν ενδιαφέρονται για το οικονομικό όφελος της επανέκδοσής της.Το φαντάζεστε; Κάποιοι έδωσαν εκατομμύρια για να θάψουν την εγκυκλοπαίδεια. Είναι φανερό ότι ζούμε σε πολύ σκοτεινές εποχές.