Ένα από τα θεμελιώδη fitness tips που ακολουθούν δρομείς, ποδηλάτες και κάθε λογής αθλητές αντοχής είναι το δείπνο με ζυμαρικά το βράδυ πριν τον αγώνα. Απ’ ό,τι φαίνεται, όμως, αυτό το κόλπο δεν πιάνει. Οι επιστήμονες τα άλλαξαν πάλι όλα.
Μια νέα μελέτη αποδεικνύει ότι όσοι αθλητές αντοχής μείωσαν δραστικά την πρόσληψη υδατανθράκων έκαιγαν πάνω δυο φορές λίπος σε σχέση με άλλους, οι οποίοι κατέβαζαν τις μακαρονάδες τους με λαιμαργία, φουσκώνοντας από σιγουριά για την αυριανή νίκη τους. Ακόμη και οι ίδιοι οι ερευνητές του πανεπιστημίου του Οχάιο που διεξήγαν τα πειράματα, έμειναν με το στόμα ανοιχτό από αυτή την ανακάλυψη.
Τα καινούργια αποτελέσματα ανατρέπουν οριστικά και αμετάκλητα την παραδοσιακή σχολή προπονητών και διαιτολόγων, η οποία τα τελευταία σαράντα χρόνια θεωρούσε αποτελεσματικό να φορτώνεις με ικανή ποσότητα υδατανθράκων το σώμα σου πριν από μια αθλητική δραστηριότητα υψηλής αντοχής.
Ο καθηγητής ανθρωπιστικών επιστημών Jeff Volek και προϊστάμενος της έρευνας, πηγαίνοντας εντελώς ανάποδα σ’ αυτή την πρακτική, απέδειξε ότι από τους 20 δρομείς μαραθωνίων που συμμετείχαν στη μελέτη, οι 10 έκαψαν περισσότερο λίπος με θεαματικά χαμηλότερη πρόσληψη υδατανθράκων (10% ανά γεύμα) σε σχέση με τους υπόλοιπους 10, οι οποίοι έμειναν στην κλασική τακτική υπερτροφοδότητησης του σώματος με υδατανθρακούχα γεύματα (60%). Και σε κάθε περίπτωση, αυτοί οι αθλητές βρίσκονταν στην ίδια φυσική κατάσταση και ηλικία, είχαν παρόμοιο ιστορικό επιδόσεων, καθώς και ταυτόσημη αναπνευστική ανταπόκριση κατά τη μέγιστη καρδιοαναπνευστική δοκιμασία.
Οι επιστήμονες μέτρησαν τις αλλαγές που υπήρχαν στον προσδιορισμό της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου των αθλητών, ώστε να κρίνουν την ενεργειακή απόδοση από την καύση του λίπους που υπήρχε στο σώμα τους. Έπειτα από έναν τρίωρο αγώνα, η μέση μέγιστη καύση λίπους των δρομέων με χαμηλή πρόσληψη υδατανθράκων έφτασε 2,3 φορές υψηλότερα από τους άλλους.
Ο Volek παλεύει ακόμα να κατανοήσει το επιβλητικό αποτέλεσμα των ευρημάτων του. Και μπορείς να αντιληφθείς το γιατί: Καθώς οι υδατάνθρακες είναι εκ φύσεως η βασική πηγή ενέργειας για έναν αθλητή, είναι περίεργο το ότι οι δρομείς με χαμηλή πρόσληψη κατάφεραν να αποδώσουν την ίδια ενέργεια στον αγώνα τους και ταυτόχρονα να κάψουν πάνω από δυο φορές το λίπος τους.
«Προφανώς, έχουμε υποτιμήσει κατά πολύ την ικανότητα του ανθρώπινου λίπους να καίγεται και να παράγει υψηλή ενέργεια ακόμη και αν δεν το ενισχύσουμε με υδατανθρακούχες τροφές», λέει ο Volek. «Και είναι βέβαιο πως αυτό το εύρημα θα αποτελέσει μια παραδειγματική στροφή στην αθλητική διατροφή, όπως τη γνωρίζαμε μέχρι σήμερα».