Η μάνα, μητέρα, μανούλα, μαμά όπως την προσφωνεί ο καθένας, είναι το Α-Ω στη ζωή του ανθρώπου. Ως μάνα, μπορεί να χαρακτηριστεί η κάθε γυναίκα σ’ αυτόν τον κόσμο, που προστατεύει και φυλάει το παιδί της σαν κόρη οφθαλμού. Αυτή που αγαπάει το παιδί της μέχρι και την τελευταία της πνοή. Είναι η ίδια, που ξυπνάει και κοιμάται με την σκέψη του.
Γράφει ο Ευστράτιος Δ. Κοκκινέλλης
Φοιτητής Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, τμήμα Φιλολογίας
Μάνα δεν είναι μόνο αυτή, που κυοφορεί για εννιά μήνες και γεννά το παιδί. Μάνα είναι αυτή, που δεν κατάφερε να κάνει παιδία για τον α ή β λόγο, και υιοθετεί ένα. Και το έχει σα δικό της. Είναι εκείνη η γυναίκα που βάζει το εγώ κάτω από το παιδί της, και νοιάζεται μόνο για το πως θα είναι καλά και ευτυχισμένο το αγγελούδι της.
Ενδιαφέρεται πρωτίστως να σώσει το παιδί της, παρά να σώσει το τομάρι της. Είναι εκείνη που θα σου δίνει πάντα ώθηση, αν και τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Αυτή που θα σε “κρύψει” μέσα στην αγκαλιά της, και θα σου δώσει ένα φιλί. Αυτή που θα σε προστατεύει κάθε στιγμή, όσο μακριά κι αν βρίσκεται. Όπως η λύκαινα προστατεύει τα λυκάκια της.
Μάνα δεν είναι ένα απλό πράγμα. Είναι πολλά μαζί, σε ένα! Είναι εκείνη που σε καταλαβαίνει από την ματιά κι μόνο. Είναι εκείνη που δεν έχει κανένα δικαίωμα μπροστά στο βλαστάρι της. Αυτή που θα “τρέχει” όλη μέρα, που θα είναι παντού και πουθενά για σένα.
Ο άνθρωπος που ταυτόχρονα, μαγειρεύει, καθαρίζει, πλένει, είναι πρότυπο για όλους, παιδαγωγός, μα και σε πολλές περιπτώσεις κωμικός για να πάρει το πολυπόθητο χαμόγελο του μικρού της. Είναι αυτή που δηλώνει παρούσα σε όλα και σε όλους. Εκείνη που δεν αρρωσταίνει ποτέ. Εκείνη που αν και άρρωστη, προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της με νύχια και με δόντια. Όχι για εκείνη, αλλά για το μωρό της.
Μητέρα, είναι αυτή που πεινάει και ψάχνει να βρει τροφή για το παιδί της, κι όχι για την ίδια. Μητέρα, είναι αυτή που θα κρυώνει λόγω θερμοκρασίας ή ψυχικά και ως κύριο μέλημα έχει το πως θα ζεστάνει το μικρό της. Με ένα χάδι, μια αγκαλιά, ένα φιλί, ένα καλό λόγο.
Μητέρα, είναι αυτή που χαμογελάει, όταν βλέπει το μωρό της χαρούμενο. Μητέρα, είναι αυτή που θα γίνει συνοδοιπόρος στα όνειρα του παιδιού της, ακόμη κι αν δεν είναι σύμφωνη. Αυτή που θα του πει ένα απλό,<<Πάμε δυνατά, είμαι εδώ για σένα>>. Αυτή που αν και θέλει να δει το παιδί της αστροναύτη, θα κάνει πίσω και θα είναι μαζί του σε όποιο επάγγελμα, κι αν ακολουθήσει. Αυτή που θα είναι πάντα δίπλα του. Εκείνη που θα καμαρώνει σε ό,τι κι αν κάνει το παιδί της, και θα το περιμένει για ακόμη μια αγκαλιά. Για ένα ακόμη σ αγαπώ!
Μαμά είναι αυτή που δε θα σου “ρίξει” ευθύνες ποτέ και για τίποτα. Θα βρίσκεται δίπλα και στο φως και στο σκοτάδι. Αυτή που δε θα σε εγκαταλείψει ποτέ, ακόμα κι αν το ίδιο το παιδί της εγκαταλείπει τον εαυτό του. Μαμά σημαίνει πίστη, αγάπη, υπέρβαση. Δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση, προδοσία, εγκατάλειψη, αδιαφορία.
Αγάπη και πάλι αγάπη. Είναι και η ίδια που θα σε “πνίξει” με το <<πάρε ζακέτα.>>, <<έφαγες;>>, <<με τα παιδιά που βγαίνεις, είναι καλά; Είναι από καλές οικογένειες;>>, <<Μόλις πας σπίτι, πάρε τηλέφωνο.>>. Πάντα όμως, θα κλείσει το τηλέφωνο, λέγοντας <<Σ’ αγαπώ πολύ και να προσέχεις. Να περνάς καλά.>>!
Αφιερωμένη αυτή η μέρα σε όλες τις μανούλες του κόσμου. Είτε έχουν “βγάλει” από μέσα τους ένα μικρό ανθρωπάκι, είτε απέκτησαν ένα μικρό αλητάκι μετά, και το αγαπούν. Χρόνια πολλά σε όλες, χρόνια πολλά μαμά!
Υ.Γ. Κάθε μέρα, πρέπει να δείχνουμε την αγάπη μας προς το πρόσωπο τους. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε, είναι αυτό.