Συνήθως όταν βλέπουμε ένα αυτοκίνητο που ήταν πανάκριβο ως καινούργιο να πωλείται «μπιρ παρά», είτε έχει ήδη σοβαρά προβλήματα είτε είναι ζήτημα χρόνου να τα εμφανίσει. Στην περίπτωση της εν λόγω Mercedes S-Class, μάλλον έχουμε να κάνουμε με το δεύτερο.{loadposition ekka}
Ο Καναδός ευτυχής -προς το παρόν- ιδιοκτήτης αγόρασε την γερμανική λιμουζίνα έναντι 750 καναδικών δολαρίων. Δηλαδή 550 αμερικανικά, ήτοι 490 ευρώ! Για ένα αυτοκίνητο που το 2002 θεωρείτο η επιτομή της τεχνολογίας και της πολυτέλειας. Μάλιστα δεν πρόκειται για την βασική S280 ή για την επόμενη S320 (αμφότερες με V6 βενζινοκινητήρα), αλλά για την S430 με τον V8 των 4.3 λίτρων και 280 ίππων κάτω από το καπό. Το οδόμετρο αναγράφει 175.418 χιλιόμετρα και -όλως περιέργως για την τιμή του αυτοκινήτου- οι φθορές σε αμάξωμα και εσωτερικό είναι δυσανάλογα λίγες για τα χιλιόμετρα που έχει διανύσει. Ακόμα και τα λάστιχα είναι φρεσκοφορεμένα.
Στο εσωτερικό συναντάμε ηλεκτρικά ρυθμιζόμενα και θερμαινόμενα καθίσματα, διζωνικό κλιματισμό, 6δισκο CD player της BOSE (με ξεχασμένη συλλογή τζαζ μέσα από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη), navigation, ενεργό cruise control και ηλιοροφή. Τα πάντα λειτουργούν ρολόι. Μέχρι και η αερανάρτηση Airmatic, η οποία στις πρώτες εφαρμογές της φημιζόταν για την ευπάθειά της στις βλάβες, δεν παρουσιάζει το παραμικρό. Τότε γιατί μια φαινομενικά πολύ καλή S-Class πουλήθηκε σε τιμή τρακαρισμένου scooter;
O τωρινός ιδιοκτήτης ισχυρίζεται πως ο προηγούμενος αναγκάστηκε να πουλήσει την W220 γιατί δεν άντεχε το κόστος των service. Αρκετά επιφανειακή δικαιολογία, αλλά και αληθοφανής. Το ζήτημα είναι πως όσο απελπισμένος και να ήταν, αποκλείεται να μην ζητούσε τουλάχιστον 1.000 δολάρια. Μια άλλη εξήγηση έχει να κάνει με την φορολογία του Καναδά, η οποία δεν ευνοεί τα παλιά εισαγόμενα μοντέλα. Προσωπική μας εκτίμηση είναι πως ο προηγούμενος είδε «το τρένο να ‘ρχεται» και προτίμησε να αποχωριστεί το αυτοκίνητο, πριν τον πάρουν σβάρνα τα έξοδα των επισκευών.