Αν δεν έχετε παίξει κάποιο παιχνίδι από τα «πασιέντζα», «ναρκαλιευτής» ή «κούπες» στον υπολογιστή, τότε σίγουρα είστε ηχηρή μειονότητα ή απλά δεν έχετε ζήσει τα «χρυσά χρόνια» των Windows.
Πρόκειται για παιχνίδια ή ψηφιακές εκδόσεις παιχνιδιών στα Windows που οφείλονται για τις περισσότερες χαμένες ώρες εργασίας παγκοσμίως.
Τα συγκεκριμένα παιχνίδια προστέθηκαν στο διάσημο λειτουργικό της Microsoft στις αρχές της δεκαετίας του ’90 κάνοντας τον κόσμο να μην ξεκολλάει από την οθόνη και να μην μπορεί να σταματήσει σε μια μόνο παρτίδα.
Ήταν όμως αυτός ο λόγος που τα εγκατέστησε στο λειτουργικό η Microsoft; Η απάντηση είναι «όχι», αφού η ψυχαγωγία των χρηστών δεν φαίνεται να ήταν το κύριο ζητούμενο.
Σύμφωνα με άρθρο της Washington Post από το 1994, που επικαλείται το slate.com, το εθιστικό χόμπι των υπαλλήλων που ακούει στο όνομα πασιέντζα είχε σκοπό να βοηθήσει τους χρήστες να εξοικειωθούν με το λειτουργικό και συγκεκριμένα με το ποντίκι. Εκείνη τη δεκαετία, η λειτουργία του drag and drop δεν είχε γίνει ακόμα η δεύτερη φύση κάθε χρήστη υπολογιστή, ενώ αν κρίνουμε με βάση τα σημερινά δεδομένα, το παιχνίδι φαίνεται πως πέτυχε τον στόχο του με αξιομνημόνευτη επιτυχία.
Η θρυλική πασιέντζα
Η πασιέντζα στα Windows μπορεί σε πολλούς να φαντάζει ο χειρότερος τρόπος για να σπαταλήσει κάποιος τον χρόνο του, ωστόσο σύμφωνα με όσα αναφέρει και το mentalfloss.com, άλλαξε αδιαμφισβήτητα τον τρόπο που δουλεύουμε στον υπολογιστή. Η ψηφιακή έκδοση της Πασιέντζας ήταν προεγκατεστημένη στο λειτουργικό Windows 3.0 το 1990, ενώ αναφορές για το συγκεκριμένο παιχνίδι υπάρχουν από το 1700.
Η πρόθεση ήταν η εφαρμογή να βοηθήσει τους χρήστες υπολογιστών που ήταν εξοικειωμένοι με τις εντολές, να μάθουν το drag and drop, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι αλλάζει ο τρόπος που χρησιμοποιούν τη συσκευή τους. Το γεγονός ότι μέχρι σήμερα η λειτουργία αυτή χρησιμοποιείται ευρέως αποκαλύπτει ότι η πασιέντζα τα κατάφερε αρκετά καλά.
Τα παιδαγωγικά στοιχεία του παιχνιδιού, σύμφωνα με το Περιοδικό Slate, τα βρίσκουμε και σε ένα ακόμη γεγονός στις ΗΠΑ. Όταν στην Μινεσότα μια δημόσιος υπάλληλος κατηγορήθηκε ότι έπαιζε πασιέντζα κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης για τη χρηματοδότηση της εκπαίδευσης το 1995, υποστήριξε ότι «έκανε τις ασκήσεις της για να βελτιωθεί στη χρήση του ποντικιού».
Ο «μυστήριος» ναρκαλιευτής
Όσο για τον ναρκαλιευτή, το παιχνίδι που έκανε ντεμπούτο στα Windows 3.1 το 1992, είχε έναν παρόμοιο ρόλο στο λειτουργικό σύστημα. Πρόκειται για ένα φαινομενικά απλό παιχνίδι μνήμης και λογικής και είναι ένα από τα δημοφιλέστερα παιχνίδια των Windows όλων των εποχών. Σκοπός του είναι να βρείτε τα κενά τετράγωνα και να αποφύγετε αυτά που κρύβουν νάρκες. Αν ο παίκτης αγγίξει μια νάρκη, χάνει το παιχνίδι. Ο παίκτης μπορεί να βάλει μια σημαία (δεξί κλικ) για να διαπιστώσει αν εκεί υπάρχει μια νάρκη. Ο σκοπός του; Να εξοικειωθούν οι χρήστες με το αριστερό και το δεξί κλικ και να μπορέσουν να προσδώσουν ακρίβεια στις κινήσεις του ποντικιού!
Οι Kούπες
Κάτι παρόμοιο συνέβη και με τις Κούπες που ενσωματώθηκαν στο δημοφιλές λειτουργικό της Microsoft.
Στα Windows for Workgroups 3.1 και συγκεκριμένα στο παιχνίδι Κούπες χρησιμοποιήθηκε η νέα NetDDE τεχνολογία της Microsoft για τοπικό δίκτυο. Και σε αυτή την περίπτωση, όπως με την πασιέντζα, δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με ένα παιχνίδι της τράπουλας, αλλά με «το πρώτο διαδικτυακό προϊόν της Microsoft» όπως το αποκάλεσαν πολλοί. Η Microsoft ήθελε το κοινό της να ενδιαφερθεί για τις δυνατότητες δικτύωσης μέσω του παιχνιδιού και να εντυπωσιαστεί από τις συγκεκριμένες επιλογές του νέου λειτουργικού.