Ο καταξιωμένος σκηνοθέτης των μεγάλων επιτυχιών, Μανούσος Μανουσάκης, επιχειρεί ίσως το πιο φιλόδοξο βήμα της καριέρας του, μεταφέροντας στη μικρή οθόνη το ιστορικό-μυθιστορηματικό βιβλίο «Το κόκκινο ποτάμι» του Χάρη Τσιρκινίδη, ξετυλίγοντας το χρονικό της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου από τους Νεότουρκους, μέσα από μια συγκλονιστική ερωτική ιστορία.
Ποια ανάγκη σας οδήνησε να μεταφέρετε στη μικρή οθόνη αυτό το σημαντικό βιβλίο;
Η χώρα μου, η Ελλάδα, η ανάγκη να διηγηθώ ένα μέρος της ιστορίας του Ελληνισμού, όχι για να γνωστοποιήσω μια σελίδα της ιστορίας απλά, αλλά να προσπαθήσω να καταδείξω, μέσα από αυτήν τη διήγηση, ότι όλα όσα θεωρούμε σήμερα πως είναι σταθερά και μόνιμα μπορούν κάθε στιγμή να ανατραπούν. Ζούμε σε μια ρευστή στιγμή της ιστορίας, συμμαχίες αλλάζουν κάθε στιγμή, ισορροπίες δυνάμεων δοκιμάζονται, πολιτικές αμφισβητούνται και ανατρέπονται. Όπως και τότε. Σήμερα όπως και τότε, οι μεγάλες δυνάμεις διαγωνίζονται για τον έλεγχο των πετρελαίων και του πλούτου. Όπως και τώρα, έτσι και τότε η ανθρώπινη ζωή και ο ανθρώπινος πόνος δεν είχαν καμία σημασία μπροστά στη διασφάλιση των συμφερόντων.
Όπως και σήμερα, έτσι και τότε οι άνθρωποι πίστευαν ότι ο τρόπος ζωής τους ήταν εξασφαλισμένος, μόνιμος, άτρωτος. Και μέσα σε μια στιγμή, χάθηκαν όλα. Αρχές, νόμοι, κοινωνική τάξη κατέρρευσαν, Ήταν αδιανόητο να φανταστούν ότι θα άλλαζαν τα πάντα, θα χάνονταν τα νοικοκυριά τους, ότι θα συρθούν σε πορείες θανάτου, σε τάγματα εργασίας, ότι θα εξοντωθούν κατά εκατοντάδες, κατά χιλιάδες μέσα στις ερημιές της Τουρκίας. Η γνώση της ιστορίας είναι αναγκαία για να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το μέλλον -λαός που δεν γνωρίζει την ιστορία του δεν έχει μέλλον, λένε, και δεν θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω.
Η ιστορική αναβίωση είναι πρόκληση, σεναρισκά και σκηνοθετικά;
Η πρόκληση είναι τεράστια. Δημιουργείς έναν κόσμο “έκ του μη όντος””. Αναβιώνεις μια κοινωνία, έναν κόσμο ολόκληρο που έπαψε να υπάρχει πριν από εκατό χρόνια. Ο ενθουσιασμός που μου προκαλεί αυτή η πρόκληση είναι ανείπωτος. Αισθάνομαι σαν να κάνω την πρώτη μου ταινία!
Η πείρα και οι γνώσεις που αποκτάς είναι τεράστιες. Πείρα και γνώσεις που ενσωματώνεις στη δουλειά σου. Κάθε λεπτό είναι διαφορετικό από το προηγούμενο. Κάθε στιγμή σου αποκαλύπτει μια νέα πτυχή. Κάθε καινούργια μέρα, ενσωματώνεις τις γνώσεις που απέκτησες την προηγούμενη πάνω στην τέχνη και την τεχνική σου. Μεγαλύτερη, όμως, πρόκληση είναι η ευθύνη απέναντι στο θέμα.
Μια παρακαταθήκη για τα νέα παιδιά;
Να μη φοβούνται να εκφράσουν τη γνώμη τους. Η γνώμη τους να στηρίζεται στη γνώση, όχι στην απομνημονευτική γνώση που κοιμίζει το μυαλό, αλλά στη γνώση
που αναπτύσσει το κριτικό και ανυπότακτο πνεύμα. Να αποκτούν γνώσεις και να μαθαίνουν τα πάντα, να είναι περίεργοι για όλα, να τα κρίνουν όλα, να μη διστάζουν να αναθεωρούν τη γνώμη τους, να προχωρούν, να εξελίσσονται και ποτέ να μη σταματούν να μαθαίνουν μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής τους.
Αυτό δεν αφορά μόνο τους νέους, αφορά κι εμένα και όλους μας, ασχέτως ηλικίας. Θα ήθελα να δανειστώ και να προσθέσω μία φράση που είπε ένας διάσημος τενίστας, ο Stanley Roger Smith: “Η εμπειρία σου λέει τι να κάνεις, η αυτοπεποίθηση σου επιτρέπει να το κάνεις”.
Πηγή: Τηλεθεατής