Τι αποκάλυψε η «μονομαχία» – πείραμα του Σαν Φρανσίσκο μεταξύ επαγγελματιών gamers και τεχνητής νοημοσύνης.
Η τεχνητή νοημοσύνη διέλυσε την καλύτερη επαγγελματική ομάδα e-sports στο βιντεοπαιχνίδι Dota 2, καταδεικνύοντας πως η τεχνολογία είναι καλύτερη από τους ανθρώπους σε μια διευρυνόμενη λίστα σύνθετων καθηκόντων.
Η …μονομαχία πραγματοποιήθηκε στο Σαν Φραντσίσκο το περασμένο Σάββατο. Στόχος του πειράματος ήταν να γίνει επίδειξη των δυνατοτήτων της βαθιάς μάθησης, ενός τύπου τεχνητής νοημοσύνης που χρησιμοποιείται για την αναγνώριση αντικειμένων σε φωτογραφίες, και της ενισχυτικής μάθησης, μιας άλλης τεχνικής της τεχνητής νοημοσύνης όπου οι υπολογιστές μαθαίνουν δοκιμάζοντας διαφορετικά σενάρια.
Το event είχε επίσης ως στόχο την προβολή της OpenAI, της ομάδας που διοργάνωσε την αναμέτρηση και δημιούργησε την τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης που κέρδισε.
Η OpenAI είναι μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που ιδρύθηκε το 2015 με την οικονομική υποστήριξη από προσωπικότητες του κλάδου της τεχνολογίας όπως ο Elon Musk, διευθύνων σύμβουλος της Tesla, και ο Reid Hoffman, συνιδρυτής της LinkedIn. Επιδίωξή της είναι να επιτύχει την τεχνητή γενική νοημοσύνη – ένα σημείο όπου οι υπολογιστές θα είναι τόσο έξυπνοι όσο οι άνθρωποι.
Μπορεί να ακούγεται σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά πολλοί ερευνητές της τεχνητής νοημοσύνης πιστεύουν ότι η τεχνητή γενική νοημοσύνη βρίσκεται μόλις μερικές δεκαετίες μακριά.
Για να κερδίσει το Dota 2, ένας παίκτης πρέπει να σχεδιάσει προσεκτικά τις επιθέσεις του, να προστατέψει τους πύργους του από εχθρικές πολιορκίες, και να κατανείμει με σύνεση πόρους στα στρατεύματά του. Το παιχνίδι είναι εξαιρετικά σύνθετο, ακόμα και για τους πιο έξυπνους ανθρώπινους παίκτες.
Στο event, το κοινό υποστήριζε μαζικά την ομάδα παικτών κόντρα στην τεχνητή νοημοσύνη, αλλά εν τέλει αυτή επικράτησε. Το πρώτο ματς ήταν αρκετά αμφίρροπο, αλλά στο δεύτερο η τεχνητή νοημοσύνη διέλυσε με άνεση τους παίκτες.
Ο Greg Brockman, συνιδρυτής και επικεφαλής τεχνολογίας της OpenAI, εξήγησε ότι η νίκη δείχνει τις υποσχέσεις που αφήνει για το μέλλον η τεχνητή νοημοσύνη ως προς άλλα καθήκοντα, όπως π.χ. ο έλεγχος ενός ρομποτικού χεριού που θα μπορεί να πιάνει αντικείμενα διαφορετικών μεγεθών χωρίς να τα σπάει. Μια τέτοια λειτουργία είναι μάλλον εύκολη για τους ανθρώπους, αλλά εξαιρετικά δύσκολη για μια μηχανή.