Στις 19 Απριλίου 1825, 33 εξόριστοι ουρουγουανοί πατριώτες αποβιβάστηκαν στην ανατολική όχθη του ποταμού Ρίο ντε λα Πλάτα και ξεκίνησαν τον αγώνα για την απελευθέρωση της πατρίδας τους από τον πορτογαλικό ζυγό. Το γεγονός τιμάται κάθε χρόνο στην Ουρουγουάη ως εθνική εορτή.
Από το 1807 έως το 1816 η περιοχή της σημερινής Ουρουγουάης κατακτήθηκε πρώτα από τους Άγγλους, στη συνέχεια από τους Ισπανούς και στο τέλος από τους Πορτογάλους. Οι τελευταίοι εκδίωξαν τον τοπικό ήρωα Χοσέ Χερβάσιο Αρτίγας, ο οποίος κατέφυγε στην Παραγουάη κι ενσωμάτωσαν την περιοχή στη Βραζιλία, που ήταν κτήση τους.
Μετά την ανεξαρτησία της Βραζιλίας από την Πορτογαλία το 1825, οι Ουρουγουανοί αναθάρρησαν και επιδίωξαν τη δική τους ανεξαρτησία. Έτσι, τη νύχτα της 19ης Απριλίου 1825, 33 ουρουγουανοί μαχητές υπό τον Χουάν Αντόνιο Λαβαλέχα (φίλο και συνοδοιπόρο του Αρτίγας) διέσχισαν τον ποταμό Ρίο ντε λα Πλάτα από την πλευρά της Αργεντινής και αποβιβάστηκαν στην ανατολική όχθη του. Εκεί, ορκίστηκαν στη σημαία τους να εκδιώξουν τους Βραζιλιάνους από την πατρίδα τους.
Τέσσερις μήνες αργότερα, στις 25 Αυγούστου 1825, κήρυξαν την ανεξαρτησία της πατρίδας τους από τη Βραζιλία. Ακολούθησε ο πόλεμος Αργεντινής – Βραζιλίας (1825-1828) και τελικά στις 28 Αυγούστου 1828 η Βραζιλία αναγνώρισε επισήμως την ανεξαρτησία της Ουρουγουάης.