Είναι στιγμές που για να πετύχουμε το στόχο μας χρησιμοποιούμε κάθε μέσο και φτάνοντας σε απόγνωση απειλούμε ακόμη και τους Αγίους.
Υπάρχει η άποψη ότι η φράση «και ο Άγιος φοβέρα θέλει» προέκυψε επειδή ζητάμε κάτι από τους Αγίους λέγοντας πως «αν δεν μας πραγματοποιηθεί η επιθυμία δε θα ανάψουμε κερί». Υπάρχει, βέβαια, και άλλη μία εκδοχή, που φαίνεται και η ορθότερη και βασίζεται στη λαϊκή παράδοση.
Κάποτε ένας βοσκός, είχε πάει σε ένα βουνό για να βοσκήσουν τα πρόβατά του. Ξαφνικά ο ουρανός συννέφιασε και άρχισε μία δυνατή μπόρα. Ο βοσκός ανησύχησε και έψαχνε τρόπο να προφυλαχθεί ο ίδιος, αλλά και τα πρόβατά του. Λίγα μέτρα πιο πέρα υπήρχε ένα ξωκλήσι και η πρώτη σκέψη που του ήρθε στο μυαλό ήταν να μεταφέρει τα πρόβατά του μέσα στο ναό. Κατεύθυνε τα πρόβατα μέσα και προσπάθησε να μπει και ο ίδιος. Έχοντας, όμως, την «γκλίτσα» οριζόντια στους δύο ώμους του πίσω στον σβέρκο, δεν κατάφερνε να χωρέσει από την πόρτα.
Επειδή δεν ήταν και πολύ έξυπνος, σκέφτηκε ότι ο Άγιος δεν τον άφηνε να μπει μέσα και κατέβασε την γκλίτσα και την πρόταξε απειλητικά προς την πόρτα. Άρχισε, να απειλεί και να ζητάει να τον αφήσει ο Άγιος να μπει μέσα στο ναό.
Όπως είναι λογικό, αφού είχε κατεβάσει τη γκλίτσα, κατάφερε να μπει μέσα. Ικανοποιημένος όταν επέστρεψε στο χωριό του, φώναξε όλους τους συγχωριανούς και τους διηγήθηκε το συμβάν. Με καμάρι εξηγούσε πως κατάφερε να προφυλαχθεί από την βροχή και έλεγε συνέχεια πως «και ο Άγιος φοβέρα θέλει».