Αψηφώντας τους κανόνες της Φύσης και της φυσικής κάποια ποτάμια, σύμφωνα με μελέτη δείχνουν μία «παραβατική» συμπεριφορά.
Οι θεμελιώδεις κανόνες της Φύσης θέλουν τα ποτάμια να ενώνονται, ρέουν προς τα κάτω και τελικά συναντούν έναν ωκεανό ή μια λίμνη, αλλά κάποια φαίνεται να τους αψηφούν τις υδρολογικές προσδοκίες.
Οι Sowby και Siegel σχεδιάζουν εννέα ποτάμια και λίμνες στην Αμερική που αψηφούν τις υδρολογικές προσδοκίες.
Ο ποταμός Casiquiare της Νότιας Αμερικής, για παράδειγμα, είναι μια πλωτή οδός που συνδέει τις δύο μεγαλύτερες λεκάνες απορροής της ηπείρου, τις λεκάνες Orinoco και Amazon, ενεργώντας ως διανεμητής της πρώτης και παραπόταμος της δεύτερης.
Το Casiquiare χωρίζεται από τον ποταμό Orinoco και ελίσσεται μέσα από πλούσια, σχεδόν επίπεδα τροπικά δάση για να ενωθεί με το Rio Negro και, τελικά, τον ποταμό Αμαζόνιο. Οι συγγραφείς της μελέτης επισημαίνουν ότι η μικρή κλίση (λιγότερο από 0,009%) είναι αρκετή για να στείλει μεγάλους όγκους νερού κάτω από τον ποταμό και ότι αυτή η ασυνήθιστη περίπτωση προκύπτει από μια ατελή σύλληψη του ποταμού. Σημειώνουν ότι η κατανόηση του Casiquiare εξακολουθεί να εξελίσσεται.
Ολλανδοί άποικοι χαρτογράφησαν για πρώτη φορά τον απομακρυσμένο ποταμό Wayambo στο Σουρινάμ το 1717. Αυτός ο ποταμός μπορεί να ρέει είτε ανατολικά, είτε δυτικά, ανάλογα με τις βροχοπτώσεις και τις ανθρώπινες τροποποιήσεις της ροής με τη χρήση κλειδαριών. Βρίσκεται επίσης κοντά σε ορυχεία χρυσού και βωξίτη, καθώς και σε χώρους παραγωγής πετρελαίου, και η αμφίδρομη ροή του καθιστά δύσκολη την πρόβλεψη της εξάπλωσης των ρύπων.
Από όλους τους ποταμούς που εξέτασαν, οι ερευνητές περιέγραψαν τον ποταμό Echimamish, ψηλά στην καναδική έρημο, ως τον «πιο μπερδεμένο». Το όνομά του σημαίνει “νερό που ρέει αμφίδρομα” στο Cree. Ο ποταμός συνδέει τον ποταμό Hayes και τον ποταμό Nelson, και σύμφωνα με ορισμένες μαρτυρίες, ο Echimamish ρέει προς τα έξω από τη μέση του προς τους δύο μεγαλύτερους ποταμούς. Ωστόσο, η πορεία του είναι επίπεδη και διάστικτη από φράγματα κάστορα, οδηγώντας σε αβεβαιότητα, ακόμη και σήμερα, σχετικά με την κατεύθυνση της ροής του και πού ακριβώς μετατοπίζεται η κατεύθυνση.
Οι συγγραφείς εξερεύνησαν επίσης έξι άλλες παράξενες πλωτές οδούς, συμπεριλαμβανομένων λιμνών με δύο εξόδους και κολπίσκους που αποστραγγίζονται τόσο στον Ατλαντικό όσο και στον Ειρηνικό ωκεανό. Με αυτόν τον τρόπο, τόνισαν πόσα υπάρχουν ακόμα να μάθουμε για το πώς λειτουργούν τα νερά του κόσμου μας.
