Στο νεοανακαλυφθέν μισό του αγάλματος βρέθηκαν επίσης μπλε και κίτρινες χρωστικές ουσίες
Όταν πριν από 96 χρόνια, η αρχαιολογική σκαπάνη του Γερμανού Günther Roeder έφερνε στο φως το κάτω μισό ενός ογκώδους, ύψους 23 μέτρων αγάλματος του Ραμσή Β’ – ενός από τους πιο διάσημους φαραώ και στις 31 δυναστείες της αρχαίας αιγυπτιακής ιστορίας, κανείς δεν περίμενε ότι θα περνούσε σχεδόν ένας αιώνας για να βρει το άλλο του μισό.
Το πρώτο μισό του αγάλματος βρέθηκε 150 μίλια νότια του Καΐρου στο κυβερνείο Μίνια, κοντά στη σημερινή πόλη Ελ Ασμουνέιν. Στην αρχαιότητα, η περιοχή αυτή κατά μήκος του Νείλου ήταν γνωστή ως Khemnu. Χρησίμευσε ως επαρχιακή πρωτεύουσα στο Παλαιό Βασίλειο της Αιγύπτου (2649-2130 π.Χ.) και αργότερα ονομάστηκε Hermopolis Magna όταν οι Ρωμαίοι κυβέρνησαν τη Μεσόγειο.
Πολλοί θησαυροί του ένδοξου παρελθόντος της περιοχής ήταν γνωστό ότι ήταν θαμμένοι στη γύρω έρημο, και ενώ η ανακάλυψη του Roeder αποδείχθηκε αξιοσημείωτη, το υπόλοιπο του τεράστιου αγάλματος παρέμεινε χαμένο στο χρόνο … μέχρι σήμερα.
Τον Μάρτιο του 2024, οι Αιγύπτιοι αρχαιολόγοι – σε συνεργασία με Αμερικανούς εμπειρογνώμονες – ανακοίνωσαν ότι μετά από 96 χρόνια, είχαν επιτέλους βρει το χαμένο άνω μισό του αγάλματος. Μιλώντας στο Reuters, οι εμπειρογνώμονες του αιγυπτιακού υπουργείου Τουρισμού και Αρχαιοτήτων ανέφεραν ότι το άνω μισό εκτεινόταν σε ύψος περίπου 12,5 μέτρων και απεικόνιζε τον Ραμσή Β’ να φοράει ένα κάλυμμα κεφαλής στην κορυφή του οποίου δέσποζε μια βασιλική κόμπρα.
“Ένα πρόβλημα με την Ερμούπολη είναι ότι βρίσκεται κοντά στον Νείλο. Μετά [την κατασκευή] του χαμηλού φράγματος του Ασουάν, ο υδροφόρος ορίζοντας έγινε τεράστιο ζήτημα. Δεν υπήρχε καμία εγγύηση ότι η πέτρα θα ήταν εντάξει”, ανέφερε η Yvona Trnka-Amrhein, επίκουρη καθηγήτρια κλασικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο Μπόλντερ και συν-επικεφαλής της ομάδας. “Μερικές φορές αποκαλύπτεται ψαμμίτης που είναι βασικά μόνο άμμος ή υποβαθμισμένος ασβεστόλιθος. Θα μπορούσε να ήταν απλώς ένας όγκος βράχου”.
Ευτυχώς, μετά από περαιτέρω ανασκαφές, η ομάδα επιβεβαίωσε ότι το άγαλμα ήταν εξαιρετικά καλά διατηρημένο και περιείχε ένα άλλο εκπληκτικό εύρημα – ίχνη μπλε και κίτρινης χρωστικής ουσίας στην επιφάνειά του.
Τώρα οι ερευνητές ελπίζουν να να κατανοήσουν το πλαίσιο δημιουργίας του αγάλματος, καθώς και την αρχική του εμφάνιση, ενώ ήδη έχει υποβληθεί πρόταση για την επανένωση των δύο τμημάτων του αγάλματος.
