Παραμένουν δραστήριοι και πολυάσχολοι παρά τον έναν αιώνα ζωής – Ποιος είναι το μυστικό τους
Αιωνόβιοι που δεν το βάζουν κάτω, αποκαλύπτουν το μυστικό της μακροζωίας τους
Η JoCleta Wilson, στα 100 της, για παράδειγμα ξυπνάει στις 4 το πρωί και πηγαίνει για 4ωρη εργασία 6 με 10 το πρωί, κάτι που όπως υποστηρίζει την κρατάει σε εγρήγορση.
Ένα αυξανόμενο σώμα επιστημονικής έρευνας υποστηρίζει την ιδέα του Wilson για την καλή γήρανση: Η διατήρηση της δραστηριότητας με την εργασία, τα χόμπι, την κοινωνικοποίηση ή τον εθελοντισμό μπορεί να αποτελέσει βασικό παράγοντα μακροζωίας.
Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι η παράταση της επαγγελματικής ζωής – ειδικά σε μια δουλειά ή επάγγελμα που δίνει νόημα σε ένα άτομο – μπορεί να συμβάλει σε μεγαλύτερη μακροζωία.
Ο εθελοντισμός, επίσης, μπορεί να οδηγήσει σε επιβράδυνση της βιολογικής γήρανσης, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, και η τακτική κοινωνικοποίηση έχει συνδεθεί με σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου.
Όλες αυτές οι δραστηριότητες οδηγούν σε αυξημένη αίσθηση σκοπού και η έρευνα έχει δείξει ότι η ισχυρή αίσθηση του σκοπού μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο θνησιμότητας από όλες τις αιτίες.
Η διατήρηση της απασχόλησης και η αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους προσφέρει προστατευτικά οφέλη, ιδιαίτερα για τους ηλικιωμένους που ζουν μόνοι – καθώς περισσότεροι άνθρωποι τείνουν να τους προσέχουν και να παρατηρούν εάν λείπουν ή δεν είναι καλά.
Η Βιρτζίνια Όλιβερ – αλλιώς γνωστή ως “Lobster Lady” – στα 104 της, εξακολουθεί να μεταφέρει παγίδες αστακού στο Μέιν. Η Hilda Jaffe, 102 ετών, περπατά 3.000 βήματα την ημέρα, ανήκει σε μια λέσχη βιβλίων και είναι εθελόντρια στη Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης. Ο Νταγκ Τέρνερ, 87 ετών, διοργανώνει ένα ετήσιο χειμερινό πάρτι για τη γειτονιά του στην κομητεία Μπακς της Πενσυλβάνια και παραδίδει χειρόγραφες προσκλήσεις από πόρτα σε πόρτα. Η Deborah Szekely, 102 ετών, είναι γκουρού ευεξίας και εξακολουθεί να εργάζεται δύο ημέρες την εβδομάδα στο γυμναστήριο και το σπα που ίδρυσε το 1940 στο Μεξικό.
Για τους ηλικιωμένους που θέλουν να ασχοληθούν αλλά δεν ξέρουν από πού να ξεκινήσουν, η Szekely έχει κάποιες συμβουλές. Πρώτον, «ορίστε μια ρουτίνα», και ακολουθήστε την κάθε μέρα. “Κάντε μια λίστα με βασικούς φίλους, προσκαλέστε τους σε γεύμα και μάθετε τα κοινά σας ενδιαφέροντα και τι κάνουν για να παραμείνουν απασχολημένοι”, δήλωσε η Szekely.
Ο Karl Pillemer, καθηγητής ανθρώπινης ανάπτυξης στο Πανεπιστήμιο Cornell, δήλωσε ότι η εθελοντική εργασία «μειώνει τον κίνδυνο θνησιμότητας κατά εκπληκτικά υψηλές ποσότητες».
«Φαίνεται να παρέχει μοναδικά οφέλη στην ευημερία των ανθρώπων», είπε, προσθέτοντας ότι «οι άνθρωποι που κάνουν εθελοντική εργασία είναι πιο πιθανό να πληρούν τις κατευθυντήριες γραμμές σωματικής δραστηριότητας». Αλλά το να είσαι ενεργός συμμετέχων στην κοινωνία, είπε ο Pillemer, δεν είναι πάντα απλό για τους ηλικιωμένους. Οι διακρίσεις λόγω ηλικίας μπορεί να δυσκολέψουν την εύρεση (ή τη διατήρηση) μιας εργασίας, την ένταξη σε μια κοινωνική ομάδα ή ακόμα και τη δημιουργία νέων φίλων. Άλλοι παράγοντες μπορούν επίσης να σταθούν εμπόδιο. «Υπάρχει τεράστια ανισότητα με βάση τους οικονομικούς πόρους και τη φυλή και την εθνικότητα», δήλωσε ο Carr.
«Οι ηλικιωμένοι μπορούν να παραμείνουν αφοσιωμένοι, αλλά πρέπει να τους επιτραπεί η είσοδος». Η Wilson αναγνωρίζει ότι δεν μπορούν όλοι – ή δεν θέλουν – να εργαστούν στα 100, αλλά πιστεύει ότι όλοι οι άνθρωποι μπορούν να βρουν έναν τρόπο να συνδεθούν με τους άλλους καθώς γερνούν.
