Η πολυγαμία, οι ανοιχτές σχέσεις και το swinging είναι μερικές από τις πολλές μορφές συναινετικής μη μονογαμίας, οι οποίες τα τελευταία χρόνια έχουν κερδίσει όλο και περισσότερη αποδοχή
Μια πρόσφατη έρευνα καταδεικνύει ότι οι άνθρωποι που κάνουν μη μονογαμικές σχέσεις είναι εξίσου ικανοποιημένοι από την ερωτική τους ζωή με εκείνους που έχουν μόνο έναν σύντροφο, ενώ δεν φαίνεται να είναι «σημαντικά» πιο ικανοποιημένοι σεξουαλικά από τα άτομα σε παραδοσιακές, μονογαμικές σχέσεις.
Η πολυγαμία, οι ανοιχτές σχέσεις και το swinging είναι μερικές από τις πολλές μορφές συναινετικής μη μονογαμίας, οι οποίες τα τελευταία χρόνια έχουν κερδίσει όλο και περισσότερη αποδοχή.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη δημοσκόπηση που δημοσιοποίησε το «Guardian», ένας στους 25 Βρετανούς έχει βιώσει μια μη μονογαμική σχέση, ενώ ένας στους 14 δήλωσε ότι θα ήταν ανοιχτός να εξερευνήσει αυτό το είδος σχέσεων.
Η νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Sex Research αμφισβητεί την επικρατούσα αντίληψη ότι η μονογαμία οδηγεί σε μια επιτυχημένη σχέση. Οι μελετητές υποστηρίζουν ότι η ικανοποίηση από τις σχέσεις δεν εξαρτάται αποκλειστικά από τη μονογαμία, καθώς και οι μη μονογαμικοί άνθρωποι βιώνουν το ίδιο επίπεδο ικανοποίησης και σύνδεσης με τους μονογαμικούς. Ο Δρ. Τζόελ Άντερσον, πρώτος συγγραφέας της μελέτης και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο La Trobe, ανέφερε: «Η έρευνά μας δείχνει ότι οι μη μονογαμικοί άνθρωποι απολαμβάνουν την ίδια σχέση και σεξουαλική ικανοποίηση με τους μονογαμικούς, αμφισβητώντας τον μύθο ότι η μονογαμία είναι ανώτερη»
Τα ευρήματα της μελέτης προέρχονται από την ανάλυση 35 ερευνών με πάνω από 24.000 συμμετέχοντες από διάφορες χώρες, κυρίως από τη Βόρεια Αμερική, την Αυστραλία και την Ευρώπη. Οι συμμετέχοντες ήταν σε σχέσεις, με ποσοστό που κυμαινόταν από το 4% έως το 70% να ακολουθεί μη μονογαμικά σχήματα, ανάλογα με την εκάστοτε έρευνα. Αν και κάποιες μελέτες έδειξαν ότι οι μη μονογαμικοί άνθρωποι έχουν υψηλότερη σεξουαλική ικανοποίηση, γενικά δεν βρέθηκαν σημαντικές διαφορές σε σχέση με τις μονογαμικές σχέσεις.
Ωστόσο, η μελέτη αναγνωρίζει ορισμένους περιορισμούς, όπως το γεγονός ότι δεν εξετάστηκε η ακριβής μορφή της μη μονογαμικής σχέσης και ότι οι περισσότεροι συμμετέχοντες επιλέχθηκαν μέσω κοινωνικών δικτύων, κάτι που σημαίνει ότι τα αποτελέσματα δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τον συνολικό πληθυσμό. Επίσης, οι συμμετέχοντες βασίζονταν σε αυτοαναφορές, οι οποίες ενδέχεται να είναι μεροληπτικές.
Παρά τους περιορισμούς, ο Δρ. Άντερσον σημείωσε ότι τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι η ικανοποίηση σε μια σχέση εξαρτάται περισσότερο από τον τρόπο επικοινωνίας και την ικανοποίηση των αναγκών του κάθε ατόμου, παρά από τη δομή της σχέσης. Τόνισε, μάλιστα, την ανάγκη να ξεπεράσουμε τις κοινωνικές προκαταλήψεις γύρω από τη μονογαμία και να δημιουργήσουμε έναν χώρο που να επιτρέπει την αποδοχή διαφορετικών μορφών σχέσεων.
«Όταν οι άνθρωποι δημιουργούν ελεύθερα τις σχέσεις που τους ταιριάζουν, όλοι ωφελούνται», κατέληξε ο Δρ. Άντερσον.
