Είναι γνωστό ότι η άσκηση που ασκεί πιέσεις στα οστά -π.χ. το περπάτημα- κάνει καλό ως πρόληψη για την οστεοπόρωση. Ειδικότερα, τo περπάτημα μετά το φαγητό και σε κατηφορικό δρόμο είναι πιο αποτελεσματικό για την υγεία των οστών, σύμφωνα με μια νέα έρευνα που παρουσιάστηκε στην ENDO 2019, την ετήσια συνάντηση της Endocrine Society, στη Νέα Ορλεάνη. Το περπάτημα στην ανηφόρα και πριν από το φαγητό επίσης κάνει καλό αλλά έχει μικρότερο όφελος.
Στις δοκιμές εντοπίστηκε πως το περπάτημα σε κατηφορικό δρόμο φορτίζει περισσότερο τα οστά σε γυναίκες που βρίσκονταν στην εμμηνόπαυση καθώς τα οστά τους γίνονται πιο εύθραυστα λόγω της μείωσης των οιστρογόνων. Επίσης εντοπίστηκε ότι το περπάτημα παρέχει μεγαλύτερα οφέλη όταν γίνεται μετά το φαγητό.
Στη μελέτη, που διεξήχθη από το University of Michigan, με επικεφαλής την Δρ. Katarina Borer, συμμετείχαν 15 διαβητικές γυναίκες που ήταν σε εμμηνόπαυση και χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Από τη μία ομάδα ζητήθηκε να περπατήσουν 40 λεπτά σε ένα διάδρομο γυμναστικής με ανηφορική κλίση και από την άλλη ομάδα να περπατήσουν σε διάδρομο με κατηφορική κλίση. Οι ερευνητές βρήκαν ότι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να περιορίσουν τις απώλειες του κολλαγόνου, το οποίο βοηθά στο σχηματισμό των οστών, ήταν όταν οι γυναίκες περπάτησαν στο διάδρομο που είχε κατηφορική κλίση.
Να σημειωθεί ότι οι μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με διαβήτη βιώνουν περισσότερα κατάγματα οστών από τις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες χωρίς διαβήτη.
Είναι επίσης, ενδιαφέρον ότι σε ένα δεύτερο πείραμα οι ερευνητές βρήκαν ότι οι γυναίκες που ασκούνταν μετά το φαγητό είχαν πιο υγιή οστά συγκριτικά με εκείνες που ασκούνταν πριν το φαγητό. Οι ερευνητές πιστεύουν πως αυτό οφείλεται στο ότι η άσκηση μετά το φαγητό βοηθά στη μεγαλύτερη απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών συμπεριλαμβανομένου του ασβεστίου και του μαγνησίου που θεωρείται ότι παίζουν ένα ιδιαίτερο ρόλο για την υγεία των οστών – εκτός από τα μέταλλα και τα αμινοξέα παίζουν σημαντικό ρόλο γιατί τα οστά αποτελούνται κυρίως από πρωτεΐνες όπως είναι το κολλαγόνο.
Και τα δύο πειράματα έγιναν σε διάστημα πέντε ημερών. Το αίμα των γυναικών εξεταζόταν κάθε ώρα για να αναζητηθούν δείκτες σχηματισμού οστού και επαναρρόφησης. Τα επίπεδα γλυκόζης και ινσουλίνης μετρήθηκαν επίσης. Οι γυναίκες φορούσαν ειδικούς πάτους παπουτσιών για να μετρηθεί η επίδραση του περπατήματός τους.
«Θέλαμε να δούμε αν η άσκηση πριν ή μετά το φαγητό και αν το περπάτημα σε κατηφορικούς ή ανηφορικούς δρόμους έχει κάποια διαφορά στους δείκτες σχηματισμού των οστών. Η καλύτερη άσκηση για τα οστά είναι εκείνη που σας αναγκάζει να «δουλέψετε» ενάντια στη βαρύτητα. Όταν περπατάτε σε κατηφορικό δρόμο η έλξη της βαρύτητας είναι μεγαλύτερη», ανέφερε η Borer.
Να σημειωθεί ότι η καλύτερες ασκήσεις για την πρόληψη της οστεοπόρωσης είναι αυτές που ασκούν πιέσεις στα κόκαλα όπως το τζόκινγκ και τα βάρη ενώ άλλες που δεν ασκούν τις ίδιες πιέσεις, όπως η κολύμβηση, δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία γι’ αυτήν την πάθηση.
Ο πιο εύκολος τρόπος να χρησιμοποιήσετε τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης είναι να κατεβαίνετε σκαλοπάτια. Το ανέβασμα σκαλοπατιών επίσης κάνει καλό στα οστά -και στην καρδιά- απλώς το κατέβασμα είναι καλύτερο.