Με μια φράση εξαφάνισε το αφήγημα περί «συνδιαμόφωσης» της πρότασης δυσπιστίας και παρουσιάζει το ΠΑΣΟΚ ως κυρίαρχη δύναμη στην αντιπολίτευση.
Μια αποστροφή του λόγου του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη στη συνέντευξη που παραχώρησε χθες στο Action24 φαίνεται ότι βάζει μια… μεταχρονολογημένη «φωτιά» στην πρόταση δυσπιστίας την οποία κατέθεσαν την περασμένη εβδομάδα, μετά από εξαντλητικές διαπραγματεύσεις το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Αριστερά και η Πλεύση Ελευθερίας.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης κλήθηκε να σχολιάσει το κυβερνητικό αφήγημα ότι το ΠΑΣΟΚ έχει γίνει «ουρά της Ζωής Κωνσταντοπούλου».
Το ερώτημα το έχει δεχτεί και στο παρελθόν, ωστόσο οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις που δείχνουν την Πλεύση Ελευθερίας σε μεγάλη άνοδο, ακόμη και στη δεύτερη θέση σε μία περίπτωση, φαίνεται να πιέζουν τη Χαριλάου Τρικούπη σε μια κατεύθυνση επιθετικής αποδόμησής της, όπως άλλωστε έχει αρχίσει να κάνει και ο ΣΥΡΙΖΑ τις τελευταίες ημέρες.
Έτσι, η απάντηση Ανδρουλάκη έδωσε νέα τροφή για σχόλια για ένα θέμα που έχει κλείσει εδώ και μία εβδομάδα, την πρόταση δυσπιστίας.
Όπως είπε, στο θέμα του χρόνου κατάθεσης της πρότασης δυσπιστίας «τελικά έγινε αυτό που λέγαμε εμείς και ακολούθησαν τα υπόλοιπα κόμματα. Πώς, λοιπόν, στοιχειοθετείται η “ουρά”; Επειδή το είπε ο Πρωθυπουργός; Όποια ανοησία πει η Νέα Δημοκρατία στον δημόσιο διάλογο πρέπει να γίνεται κεντρική πολιτική συζήτηση; Όλοι ακολούθησαν τη στρατηγική του ΠΑΣΟΚ για την πρόταση δυσπιστίας».
Υπενθυμίζεται ότι το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ διαφωνούσαν έντονα επί περίπου έναν μήνα για το αν θα έπρεπε η πρόταση δυσπιστίας να κατατεθεί νωρίτερα από τη δημοσιοποίηση των πορισμάτων, όπως και τελικά έγινε μετά την επιμονή της Χαριλάου Τρικούπη.
Ωστόσο, μέχρι και λίγες ώρες πριν την κατάθεση της πρότασης δυσπιστίας, τα επιτελεία των κομμάτων βρίσκονταν σε πυρετώδεις διαπραγματεύσεις καθώς, ειδικά τα δύο μεγάλα κόμματα της τετράδας δεν ήθελαν να φανεί ο αντίπαλός τους ως ο βασικός πόλος της πρωτοβουλίας.
«Επί της ουσίας το κείμενο το συγγράψαμε εμείς και έγιναν κάποιες πολύ μικρές αλλαγές», δήλωσε επίσης στο ίδιο πλαίσιο ο Νίκος Ανδρουλάκης, σχολιάζοντας το κείμενο της πρότασης δυσπιστίας που συνυπέγραψαν 85 βουλευτές της μείζονος και ελάσσονος αντιπολίτευσης.
Η ουσία της δήλωσης είναι βέβαια αληθής, ωστόσο «παραβιάζει» τη συμφωνία να τηρηθεί στον δημόσιο λόγο η αίσθηση της «συνδιαμόρφωσης».
Το ΠΑΣΟΚ έτσι παρουσιάζεται ως κυριαρχική δύναμη στον χώρο της αντιπολίτευσης, πράγμα που αντικειμενικά είναι το ζητούμενο για τη Χαριλάου Τρικούπη, ώστε να παγιωθεί ως η μοναδική εναλλακτική στη ΝΔ.
Το ζήτημα δεν προκάλεσε κάποια επίσημη αντίδραση από τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς λίγες ώρες μετά τις παραπάνω δηλώσεις έγινε η ανακοίνωση του κυβερνητικού ανασχηματισμού, γεγονός που υπερκάλυψε, όπως ήταν λογικό, την υπόλοιπη πολιτική επικαιρότητα.
Όλα αυτά πάντως, σε συνδυασμό με τη δημοσκοπική πτώση της ΝΔ και την απόλυτη ρευστότητα που επικρατεί στον χώρο της κεντροαριστεράς, είναι δεδομένο πως θα ενισχύσει τους ανταγωνισμούς στον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο.
Έτσι, η ιδιότυπη συμμαχία των τεσσάρων για την πρόταση δυσπιστίας ήταν περισσότερο λύση ανάγκης λόγω του συνταγματικού περιορισμού σχετικά με την κατάθεσή της, παρά «ώριμο τέκνο της οργής» κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Θα καταγραφεί λοιπόν ως μια συμμαχία «της μιας φοράς», καθώς όλα συνηγορούν πως καμία από τις εμπλεκόμενες πλευρές δεν μπορεί να φανταστεί τον εαυτό της ως συνοδοιπόρο με τις υπόλοιπες. Μοναδική εξαίρεση σε αυτό το σχήμα απώθησης, είναι η περίπτωση ΣΥΡΙΖΑ – Νέας Αριστεράς.
Στην περίπτωση των δύο αυτών κομμάτων, το «φλερτ» δείχνει να επανέρχεται δυναμικότερα καθώς οι ιδεολογικές αποκλίσεις μικραίνουν συνεχώς, όπως ακριβώς και τα δημοσκοπικά ποσοστά και των δύο. Έτσι όλο και περισσότερα κομματικά στελέχη βλέπουν τη «συγκατοίκηση» με τους πρώην συντρόφους τους, ή τουλάχιστον με κάποιους από αυτούς, ως μονόδρομο.
