Η επιστημονική ονομασία του ναρβάλ (Monodon monoceros) μεταφράζεται κυριολεκτικά ως «ένα δόντι, ένα κέρατο», ένα απίστευτα ειρωνικό όνομα, αφού το πρώτο πράγμα που μαθαίνει κανείς για το ναρβάλ είναι ότι αυτό που φαίνεται να είναι κέρατο είναι στην πραγματικότητα ένα δόντι ή χαυλιόδοντας.
Ο χαυλιόδοντας, ο οποίος συναντάται κυρίως στα αρσενικά και μπορεί να φτάσει σε μήκος τα 3 μέτρα, είναι ένα από τα πιο συναρπαστικά χαρακτηριστικά στη φύση και η έμπνευση για μύθους όπως ο μονόκερος. Πιστεύεται ότι παίζει ρόλο στον ανταγωνισμό για συντρόφους, συμπεριλαμβανομένων των επιδείξεων ζευγαρώματος.
Ο χαυλιόδοντας μπορεί να έχει και άλλες χρήσεις και η λειτουργία του έχει συζητηθεί εδώ και καιρό, κυρίως επειδή λίγοι άνθρωποι έχουν παρατηρήσει πώς αυτά τα ζώα χρησιμοποιούν τους χαυλιόδοντές τους στη φύση.
Οι περιορισμένες παρατηρήσεις στο πεδίο έχουν αφήσει για καιρό την πραγματική φύση του πλάσματος στις εικασίες και την φαντασία, αλλά ερευνητές από το Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο Harbor Branch του Πανεπιστημίου Harbor της Φλόριντα Ατλάντικ και το Υπουργείο Αλιείας και Ωκεανών του Καναδά, σε συνεργασία με κοινότητες Ινουίτ στο Νουναβούτ στην Υψηλή Αρκτική του Καναδά, παρέχουν τα πρώτα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι τα ναρβάλ χρησιμοποιούν τους χαυλιόδοντές τους στη φύση για να ερευνούν, να χειρίζονται και να επηρεάζουν τη συμπεριφορά του αρκτικού σαργού (ψάρι).
Αυτά τα μεγάλα, κοινά ψάρια των βόρειων θαλασσών βρίσκονται αντιμέτωπα με τους χαυλιόδοντες των ναρβάλ, με αυτά να ασκούν αρκετή δύναμη ώστε να ακινητοποιούν και πιθανώς να σκοτώνουν τα ψάρια.
Χρησιμοποιώντας drone, οι ερευνητές κατέγραψαν 17 διαφορετικές συμπεριφορές, οι οποίες ρίχνουν φως στη δυναμική μεταξύ του ναρβάλ και του θηράματός του.
Τα αποτελέσματα της μελέτης, τα οποία δημοσιεύονται στο περιοδικό Frontiers in Marine Science, αποκαλύπτουν επίσης την πρώτη απόδειξη για πιθανό παιχνίδι, συγκεκριμένα για παιχνίδι εξερεύνησης αντικειμένων, καθώς και άλλες συναρπαστικές πληροφορίες για τη συμπεριφορά των ναρβάλ σε μια μεταβαλλόμενη Αρκτική.
Οι ενέργειες των ναρβάλ μπορεί επίσης να περιλάμβαναν την κοινωνική μάθηση, και ενδεχομένως κοινωνικές «οδηγίες» και διαφορές προσωπικότητας μεταξύ των μεμονωμένων ναρβάλ.
«Τα ναρβάλ είναι γνωστά για τη συμπεριφορά τους «tusking», όπου δύο ή περισσότερα από αυτά σηκώνουν ταυτόχρονα τους χαυλιόδοντές τους σχεδόν κάθετα έξω από το νερό, διασταυρώνοντάς τους σε μια τελετουργική συμπεριφορά που μπορεί να γίνεται για να αξιολογήσουν τις ιδιότητες ενός πιθανού αντιπάλου ή για να επιδείξουν αυτές τις ιδιότητες σε πιθανούς συντρόφους», δήλωσε ο Greg O’Corry-Crowe, Ph.D., κύριος συγγραφέας, καθηγητής έρευνας στο FAU Harbor Branch και National Geographic Explorer.
«Τώρα όμως γνωρίζουμε ότι οι χαυλιόδοντες των ναρβάλ έχουν και άλλες χρήσεις, ορισμένες εντελώς απροσδόκητες, όπως η αναζήτηση τροφής, η εξερεύνηση και το παιχνίδι».
«Μελετώ τα ναρβάλ εδώ και πάνω από μια δεκαετία και πάντα θαύμαζα τους χαυλιόδοντές τους», δήλωσε ο Cortney Watt, Ph.D., συν-συγγραφέας και ερευνητής και επικεφαλής της ομάδας στο Fisheries and Oceans του Καναδά.
Με πληροφορίες από Good News Network
