Το κρίσιμο ερώτημα μερά το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών είναι αν η κυβέρνηση που θα σχηματιστεί θα αλλάξει στρατηγική έναντι της ευρωπαϊκής ασφάλειας και έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών
Μετανάστευση, οικονομία, σχέσεις με ΗΠΑ και Ουκρανία είναι τα πιο κρίσιμα ζητήματα των διαπραγματεύσεων για το σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού.
Μετά από μια εκλογική διαδικασία που έφερε για την «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD) ένα αποτέλεσμα ρεκόρ, ο Μερτς έχει δεσμευτεί για περιορισμό των παράτυπων μεταναστών από την πρώτη μέρα, ελπίζοντας να κερδίσει ξανά τους ψηφοφόρους.
Ο Μερτς έχει παράλληλα υποσχεθεί ότι η Γερμανία θα ανακτήσει την παγκόσμια θέση της, όμως όπως δήλωσε η πρώτη του δουλειά θα είναι να κλείσει τα σύνορα της χώρας σε μετανάστες χωρίς έγγραφα.
Μέγα πρόβλημα για την νέα κυβέρνηση θα είναι βεβαίως το ζήτημα της οικονομίας και οι σχέσεις της Γερμανίας με μεγάλους εμπορικούς και οικονομικούς παράγοντες όπως για παράδειγμα η Κίνα.
Η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου συρρικνώνεται, έχοντας καταγράψει τη δεύτερη συνεχόμενη χρονιά της σε ύφεση και με αμφίβολες προοπτικές.
Η Κίνα μετατρέπεται από μια μεγάλη αγορά σε βασικό ανταγωνιστή, τη στιγμή που οι μεγάλες γερμανικές επιχειρήσεις έχουν να παλέψουν επιπλέον με υψηλές τιμές ενέργειας και μεγάλες ελλείψεις εργατικού δυναμικού.
Δύσκολες αναμένεται να είναι και οι σχέσεις με το νέο πρόεδρο των ΗΠΑ όπου προφανώς η Γερμανία θα πρέπει να ξεκαθαρίσει και να αναδιατάξει τις σχέσεις της με τον Ντόναλντ Τραμπ.
Η προσέγγισή του με την εδώ και καιρό απομονωμένη Ρωσία για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία έχει πυροδοτήσει ανησυχίες για το μέλλον της Βορειοατλαντικής συμμαχίας.
Η Γερμανία μάλιστα ίσως έχει κλονιστεί ακόμη περισσότερο, καθώς έχει χτίσει τη μεταπολεμική της ευημερία κάτω από την ομπρέλα ασφαλείας των ΗΠΑ. Θεωρούσε από καιρό την Ουάσιγκτον ως βασικό της σύμμαχο.
Ωστόσο, ο Τραμπ έχει επικρίνει τη Γερμανία για το εμπορικό της πλεόνασμα, τις αμυντικές δαπάνες και για πολιτιστικά ζητήματα, ενώ ο θερμός υποστηρικτής του Ίλον Μασκ κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας υποστήριξε σθεναρά το AfD.
Ο Μερτς από την πλευρά του έχει υποστηρίξει ότι το Βερολίνο πρέπει να είναι μια «ισχυρή φωνή» σε μια ενωμένη Ευρώπη, ώστε η ΕΕ να μπορεί να αντιμετωπίσει με σιγουριά τον Τραμπ.
Ένα ακόμη αγκάθι για τη Γερμανία αποτελεί βεβαίως πόλεμος στην Ουκρανία.
Στον πόλεμο της Ουκρανίας, που κλείνει πλέον τα τρία χρόνια, η Γερμανία ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος υποστηρικτής του Κιέβου ενάντια στη Ρωσία, πίσω μόνο από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ωστόσο, ο Τραμπ ανέτρεψε τη στάση των ΗΠΑ με το εντυπωσιακό άνοιγμα προς τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν και χαρακτηρίζοντας τον πρόεδρο της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι «δικτάτορα».
Θα συνεχίσει άραγε ο νέος καγκελάριος να στηρίζει την υπάρχουσα κατάσταση στην Ουκρανία ή θα ταχθεί με την γραμμή των Ηνωμένων Πολιτειών και της Μόσχας;
Ιδιαίτερα δύσκολη για τους Γερμανούς είναι η πιθανότητα να χρειαστεί να επωμιστούν το βάρος της διατήρησης της ειρήνης στην Ουκρανία μετά από οποιαδήποτε πιθανή κατάπαυση του πυρός.
