Πριν από το δολοφονικό αμόκ είχε ζητήσει ο ίδιος να του γίνει νεκροψία καθώς πίστευε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά
Την 1η Αυγούστου 1966, ο πρώην πεζοναύτης Τσαρλς Γουίτμαν έφτασε στην κορυφή του Πύργου του Πανεπιστημίου του Τέξας , στο Όστιν, εξοπλισμένος με μια τσάντα γεμάτη όπλα και πυρομαχικά.
Σκότωσε έναν υπάλληλο υποδοχής με το τουφέκι του και πυροβόλησε δύο οικογένειες πριν εξαπολύσει την «κόλαση» στην πανεπιστημιούπολη .
O Charles Whitman, ένας 24χρονος φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, αναγνωρίστηκε από την αστυνομία ως ο δολοφόνος 14 ατόμων. Ο Whitman σκότωσε τη γυναίκα και τη μητέρα του και στη συνέχεια έριξε σφαίρες σε άτομα στην πανεπιστημιούπολη από τον πύργο του κτιρίου διοίκησης. Αυτή είναι μια φωτογραφία του 1966
Αρχείου AP
Στη συνέχεια, άρχισε να εκτελεί κατοίκους. Χτύπησε μία έγκυο γυναίκα και τον σύντροφό της που προσπάθησε να τη βοηθήσει, δεκάδες άλλους πεζούς καθώς και έναν παραϊατρικό που έσπευσε με ασθενοφόρο.
Ο 25χρονος σκότωσε 15 ανθρώπους και τραυμάτισε άλλους 31 κατά τη διάρκεια των πυροβολισμών προτού πέσει νεκρός από τα πυρά αστυνομικού.
Ωστόσο, πριν από εκείνο το τραγικό συμβάν, ο Γουίτμαν είχε ήδη δολοφονήσει δύο κοντινούς του ανθρώπους, τη μητέρα του και τη σύζυγό του.
Άφησε ένα σημείωμα λέγοντας: «Μετά από πολλή σκέψη αποφάσισα να σκοτώσω τη γυναίκα μου, την Κάθι, απόψε… Την αγαπώ πολύ και ήταν τόσο καλή σύζυγος για μένα όσο οποιοσδήποτε άντρας θα μπορούσε ποτέ να ελπίζει ότι θα είχε».
Δύο μέλη του αστυνομικού τμήματος του Όστιν φεύγουν από το σπίτι του Τσαρλς Γουίτμαν στο Όστιν του Τέξας, στις 5 Αυγούστου 1966
Αρχείου AP
Είχε ήδη δολοφονήσει τη γυναίκα του και τη μητέρα του τα ξημερώματα του ίδιου πρωινού, αλλά οι ενέργειές του φέρονται να βγήκαν εντελώς ασυνήθιστα – κάτι που παρατήρησε ο ίδιος.
Πραγματοποιήθηκε αυτοψία που επιβεβαίωσε την πεποίθηση του ότι κάτι περίεργο συνέβαινε με τον εγκέφαλό του.
Ο ιατροδικαστής έκανε μια συγκλονιστική ανακάλυψη ότι είχε έναν όγκο, περίπου στο μέγεθος ενός καρυδιού, στον εγκέφαλό του.
Πίεζε την αμυγδαλή του, που είναι το μέρος του εγκεφάλου που βοηθά στη διαμόρφωση των συναισθημάτων μας – ιδιαίτερα του φόβου και της επιθετικότητας – που σημαίνει ότι αυτή η νέα επιθετική συμπεριφορά που παρουσίαζε θα μπορούσε πιθανότατα να προέκυψε ως αποτέλεσμα της ανάπτυξης.
Ο Dr. C. de Chenar, παθολόγος του Όστιν που πραγματοποίησε τη νεκροψία στον ελεύθερο σκοπευτή Charles J. Whitman, χρησιμοποιεί ένα διάγραμμα του ανθρώπινου εγκεφάλου για να εντοπίσει τη θέση του όγκου στον εγκέφαλο που ανακάλυψε στον Whitman, στο Όστιν, στις 2 Αυγούστου 1966. Ο De Chenar δήλωσε ότι ο όγκος είχε περίπου το μέγεθος ενός καρυδιού και επηρέαζε τις αισθητήριες διόδους και θα μπορούσε να προκαλέσει έντονο πόνο
Αρχείου AP
Στην πραγματικότητα, η αυτοψία ήταν κάτι που είχε ζητήσει.
Πριν από το αιματοκύλισμα ο Γουίτμαν έγραψε: “Δεν καταλαβαίνω πραγματικά τον εαυτό μου αυτές τις μέρες. Υποτίθεται ότι είμαι ένας μέσος λογικός και έξυπνος νεαρός άνδρας. Ωστόσο, τελευταία (δεν μπορώ να θυμηθώ πότε ξεκίνησε) έχω πέσει θύμα πολλών ασυνήθιστων και παράλογων σκέψεων.
«Μετά από μια συνεδρία δεν ξαναείδα τον γιατρό και από τότε παλεύω μόνος μου με την ψυχική μου αναταραχή, και φαινομενικά χωρίς αποτέλεσμα».
Και πρόσθεσε: «Μετά τον θάνατό μου θα ήθελα να μου γίνει νεκροψία για να δούμε αν υπάρχει κάποια ορατή σωματική διαταραχή».