Ο Μπόρις και η Σβετλάνα άνηκαν σε έξι ορφανές τίγρεις που απελευθερώθηκαν στη φύση το 2014
Οι οικολόγοι κατάφεραν να αποκαταστήσουν τους πληθυσμούς των τιγρών σε μια περιοχή όπου είχαν εξαφανιστεί για περισσότερα από 50 χρόνια στη Ρωσία.
Χρειάστηκε μια δεκαετία, από το 2012 έως το 2021 στην περιοχή Pri-Amur της Ρωσίας, αλλά περισσότερες από δώδεκα τίγρεις του υποείδους του μεγαλύτερου αιλουροειδούς στον κόσμο περιπλανώνται και πάλι στην άγρια φύση. Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν σε μελέτη, τα οποία, όπως λένε οι συγγραφείς, «παρέχουν ένα πιθανό πλαίσιο για την επανεισαγωγή τιγρών και άλλων μεγάλων αιλουροειδών σε όλο τον κόσμο».
Η μελέτη εξέτασε συγκεκριμένα την επιτυχία της αποκατάστασης και απελευθέρωσης ορφανών μικρών τιγρών στην ιστορική τους περιοχή στη Ρωσία.
Η μελέτη παρακολούθησε την πορεία 6 μικρών που βρέθηκαν ορφανά στα δάση των βουνών Σιχότε-Αλίν της Ρωσίας, τα οποία βρίσκονται πιο κοντά στο Πεκίνο από τη Μόσχα, ένα μνημείο φυσικής κληρονομιάς της UNESCO και το τελευταίο προπύργιο των τιγρών στη χώρα.
Τα μικρά είχαν κρατηθεί σε ειδικά διαμορφωμένα κλουβιά, όπου η επαφή με τον άνθρωπο περιοριζόταν στο απολύτως ελάχιστο, ενώ όταν έφτασαν την κατάλληλη ηλικία τους προσφέρθηκαν ζωντανά θηράματα για να μάθουν να κυνηγούν. Ο ζωολογικός κήπος Bronx του WCS και άλλοι εταίροι έδωσαν συμβουλές σχετικά με τους τρόπους ανατροφής και διατήρησης των μικρών, ώστε να μην εξαρτώνται από τον άνθρωπο.
Στη συνέχεια, τα μικρά απελευθερώθηκαν ως υπο-ενήλικα (τουλάχιστον 18 μηνών) στην περιοχή Pri-Amur της Ρωσίας, πέρα από τα βουνά Σιχότε-Αλίν.
Η αγάπη μεταξύ δύο τιγρών
Μαζί με τις προσπάθειες που έκαναν για να μεγαλώσουν τα μικρά και να τα απελευθερώσουν όταν φτάσουν στη σωστή ηλικία, οι οικολόγοι παρατήρησαν κάτι συναρπαστικό: μια ιστορία αγάπης.
Ο λόγος για τις δύο τίγρεις Αμούρ, τον Μπόρις και την Σβετλάνα, που άνηκαν στις 6 αρχικές ορφανές που απελευθερώθηκαν στη φύση το 2014. Κατά τη διάρκεια του επόμενου έτους, καθώς οι επιστήμονες παρακολουθούσαν τα GPS που τους έδιναν τις θέσεις των τιγρών, έγιναν μάρτυρες μιας μαγικής πράξης αγάπης και αφοσίωσης.
Το 2015, ένα χρόνο μετά την απελευθέρωσή τους σε απόσταση πάνω από 160 χιλιόμετρα μεταξύ τους, οι επιστήμονες παρακολούθησαν τον Μπόρις να περπατάει σε μια σχεδόν ευθεία γραμμή βόρεια. Μέρα με τη μέρα συνέχισε την πορεία του μέχρι που είχε διανύσει 193 χιλιόμετρα – σταματώντας εκεί όπου η Σβετλάνα είχε φτιάξει ένα κρησφύγετο.
Έξι μήνες αργότερα, γεννήθηκαν τιγράκια κάποια Αμούρ. Οι New York Times, αναφερόμενοι στην ιστορία, είπαν ότι οι δύο τίγρεις είχαν διασωθεί από εντελώς διαφορετικά μέρη των βουνών, αλλά μεγάλωσαν μαζί σε αιχμαλωσία στις εγκαταστάσεις που εκτρέφουν τις 6 τίγρεις. Κάτι ιδιαίτερο πρέπει να άνθισε μεταξύ τους κατά τη διάρκεια εκείνων των ημερών που μεγάλωναν.
«Η μελέτη αυτή αποτελεί μια νέα δελεαστική εξέλιξη στη διεύρυνση της έρευνας των οικολόγων για την επιστροφή των τιγρών σε εκείνα τα μέρη της Ασίας όπου έχουν χαθεί. Η ομάδα ήταν προσεκτική στην προετοιμασία των μικρών για τη ζωή στη φύση, ιδίως στη διασφάλιση ότι δεν θα συνηθίσουν τους ανθρώπους. Η προσεκτική προσέγγισή τους πέτυχε και ανοίγει το δρόμο για περισσότερες προσπάθειες επανένταξης – όχι μόνο των τιγρών, αλλά και άλλων μεγάλων γατών», δήλωσε ο Dr. Luke Hunter, εκτελεστικός διευθυντής του προγράμματος WCS για τις μεγάλες γάτες.
Με πληροφορίες από Good News Network