Η λεγόμενη “Μάχη της Τσιπούρας” αποτελεί έναν από τους πλέον χαρακτηριστικούς δείκτες της έντασης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις στο Αιγαίο
Μπορεί πλέον με την Τουρκία να διάγουμε θεωρητικά περίοδο νηνεμίας και να συμφωνούμε ότι διαφωνούμε – όπως ανέφερε και πρόσφατα ο πρωθυπουργός– ωστόσο αυτές τις μέρες ξεκινάει και για φέτος ένα μεγάλο στοίχημα στο Αιγαίο με την αποκαλούμενη «μάχη της τσιπούρας».
Η σημασία της είναι πολύ μεγάλη καθώς αυτή ήταν που οδήγησε στην κρίση των Ιμίων το 1996.
Μιλώντας στο Newsbomb.gr, ο Νίκος Σπανός, Ναύαρχος ΛΣ-ΕΛΑΚΤ (εα) και πρώην Δ/ντής Λιμένων – Λιμενικής Πολιτικής & Λιμενικής Αστυνομίας, εξήγησε όλες τις παραμέτρους για αυτήν την ιδιότυπη μάχη του Αιγαίου όπου η τσιπούρα μετατρέπεται σε αιτία έντασης.
«Η λεγόμενη “Μάχη της Τσιπούρας” αποτελεί έναν από τους πλέον χαρακτηριστικούς δείκτες της έντασης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις στο Αιγαίο. Οι επαναλαμβανόμενες παραβιάσεις των ελληνικών χωρικών υδάτων από τουρκικά αλιευτικά σκάφη όχι μόνο αποτελούν σαφή παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου και της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, αλλά θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια των Ελλήνων αλιέων και του Λιμενικού Σώματος. Παράλληλα, αυτές οι ενέργειες υπονομεύουν τη σταθερότητα στην περιοχή και απειλούν τη βιωσιμότητα των θαλάσσιων πόρων», αναφέρει αρχικά ο διεθνής ναυτιλιακός πραγματογνώμονας στο Newsbomb.gr.
Σύμφωνα με τον ίδιο η παράνομη είσοδος τουρκικών αλιευτικών σκαφών στα ελληνικά χωρικά ύδατα συνιστά κατάφωρη παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας. «Οι Έλληνες αλιείς, ιδιαίτερα σε περιοχές όπως τα Δωδεκάνησα και η Μυτιλήνη, καταγγέλλουν ότι τα τουρκικά σκάφη επιδεικνύουν προκλητική συμπεριφορά, εισέρχονται σε προστατευμένες ζώνες και προβαίνουν σε ανεξέλεγκτη υπεραλίευση. Όπως επισημαίνουν, οι Τούρκοι αλιείς χρησιμοποιούν επιθετικές τακτικές, απειλώντας ακόμη και τη σωματική ακεραιότητα των Ελλήνων ψαράδων. Οι παραβιάσεις αυτές δεν περιορίζονται μόνο σε πράξεις αλιείας. Συχνά συνοδεύονται από προκλητική ρητορική και ενέργειες που στοχεύουν στη δημιουργία εντάσεων. Τα τουρκικά σκάφη, σε ορισμένες περιπτώσεις, αγνοούν πλήρως τις υποδείξεις των σκαφών του Λιμενικού Σώματος, προκαλώντας επικίνδυνες καταστάσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν ακόμη και σε ατυχήματα», εξηγεί ο κ. Σπανός.
Διεθνές και Ευρωπαϊκό Πλαίσιο
Σύμφωνα με τον ναύαρχο, η Ελλάδα, ως κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καλείται να διασφαλίσει την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Κανονισμού 1380/2013, ο οποίος αφορά την προστασία των αλιευτικών ζωνών των κρατών-μελών. Σύμφωνα με τον Κανονισμό, οποιαδήποτε αλιευτική δραστηριότητα από σκάφη τρίτων χωρών εντός των χωρικών υδάτων της Ε.Ε. είναι παράνομη. Παρά τα σαφή όρια που τίθενται από τη νομοθεσία, η Τουρκία συνεχίζει να αμφισβητεί το καθεστώς στο Αιγαίο, προωθώντας μια πολιτική αναθεωρητισμού.
«Η ελληνική κυβέρνηση έχει καταθέσει διαβήματα διαμαρτυρίας προς την Τουρκία, ζητώντας την άμεση παύση των παραβιάσεων. Παράλληλα, το ζήτημα έχει τεθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με την Ελλάδα να ζητά την επιβολή αυστηρότερων κυρώσεων κατά της Τουρκίας για τη συστηματική αμφισβήτηση των ευρωπαϊκών κανονισμών», προσθέτει.
Οι Επιπτώσεις στη Βιωσιμότητα και την Ασφάλεια
«Η ανεξέλεγκτη αλιευτική δραστηριότητα από τα τουρκικά σκάφη προκαλεί σοβαρές περιβαλλοντικές και οικονομικές επιπτώσεις. Η υπεραλίευση, ιδιαίτερα σε ευαίσθητες περιοχές, οδηγεί σε μείωση των αποθεμάτων ψαριών, επηρεάζοντας άμεσα το θαλάσσιο οικοσύστημα και τις τοπικές κοινότητες που εξαρτώνται από την αλιεία. Οι Έλληνες αλιείς βρίσκονται αντιμέτωποι με την απώλεια εισοδήματος, ενώ η αίσθηση ανασφάλειας ενισχύεται από την έλλειψη αποτελεσματικών μέτρων προστασίας.
Επιπλέον, οι επαναλαμβανόμενες συγκρούσεις μεταξύ ελληνικών και τουρκικών σκαφών δημιουργούν έναν φαύλο κύκλο έντασης, ο οποίος απειλεί να κλιμακωθεί. Σε αρκετές περιπτώσεις, η Άγκυρα έχει εργαλειοποιήσει τέτοια περιστατικά για να προωθήσει την ατζέντα της και να αυξήσει την πίεση προς την Αθήνα. Η κατάσταση αυτή επιβαρύνει τη συνολική ασφάλεια στην Ανατολική Μεσόγειο», αναλύει ο κ. Σπανός.
Απαραίτητα Βήματα για την Αντιμετώπιση του Προβλήματος
Για την αντιμετώπιση της κρίσης, είναι αναγκαία, σύμφωνα με τον ειδικό αναλυτή, η λήψη συντονισμένων μέτρων σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.
Τα τρία μέτρα που προτείνει ο Νίκος Σπανός είναι:
-Πρώτον, η ενίσχυση της παρουσίας του Λιμενικού Σώματος στις περιοχές υψηλού κινδύνου αποτελεί προτεραιότητα. Η χρήση τεχνολογιών επιτήρησης, όπως drones και συστήματα ραντάρ, θα μπορούσε να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα των επιχειρήσεων.
-Δεύτερον, η διπλωματική πίεση προς την Τουρκία πρέπει να ενταθεί. Η Ελλάδα οφείλει να συνεργαστεί στενότερα με την Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλους διεθνείς οργανισμούς για την επιβολή κυρώσεων κατά της Άγκυρας. Η δημιουργία ενός πλαισίου κοινής δράσης μεταξύ των χωρών της περιοχής θα μπορούσε να συμβάλει στη μείωση των εντάσεων.
-Τρίτον, είναι σημαντικό να προωθηθούν δράσεις ευαισθητοποίησης σχετικά με τη βιωσιμότητα της αλιείας. Η προστασία των θαλάσσιων πόρων αποτελεί προτεραιότητα όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για ολόκληρη την περιοχή της Μεσογείου. Η συνεργασία με περιβαλλοντικές οργανώσεις και επιστημονικούς φορείς μπορεί να ενισχύσει την προσπάθεια αυτή.
Δεν είναι απλή διαμάχη για αλιευτικά δικαιώματα
Συμπερασματικά ο κ. Σπανός τονίζει στο Newsbomb.gr: «Η “Μάχη της Τσιπούρας” δεν είναι απλώς μια διαμάχη για τα αλιευτικά δικαιώματα. Αποτελεί ένα πολυδιάστατο πρόβλημα που σχετίζεται με την ασφάλεια, τη βιωσιμότητα και την περιφερειακή σταθερότητα. Η επίλυσή του απαιτεί συντονισμένες δράσεις, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Με την κατάλληλη στρατηγική και τη στήριξη της διεθνούς κοινότητας, η Ελλάδα μπορεί να προστατεύσει τα δικαιώματά της και να διασφαλίσει την ειρήνη και τη σταθερότητα στο Αιγαίο»