Ο τρόπος με τον οποίο οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι έχτισαν τις πυραμίδες τους αποτελούσε επί μακρόν ένα μυστήριο, αλλά πρωτοποριακές μελέτες αρχίζουν να συμπληρώνουν τα κομμάτια του παζλ που λείπουν.
Παρά την ηλικία τους, περισσότερες από 100 από αυτές παραμένουν όρθιες σήμερα, αναδεικνύοντας πόσο επιδέξιοι ήταν οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι στην κατασκευή.
Η μεγαλύτερη, η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας, είχε αρχικά ύψος 147 μέτρα και αποτελείται από περίπου 2,3 εκατομμύρια πέτρινους όγκους, ο καθένας από τους οποίους ζύγιζε από 2,5 έως 15 τόνους. Το καθένα από αυτά τα υλικά θα έπρεπε να μεταφερθεί στο εργοτάξιο και να ανυψωθεί στη θέση του χρησιμοποιώντας μόνο τις τεχνικές που ήταν διαθέσιμες εκείνη την εποχή. Η διαδικασία αυτή ισοδυναμεί με την ανύψωση ενός διώροφου λεωφορείου του Λονδίνου στην κορυφή του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Παύλου – επαναλαμβανόμενη πολλά εκατομμύρια φορές.
«Υπάρχει ακόμη συζήτηση μεταξύ των επιστημόνων σχετικά με την ακριβή μέθοδο ανύψωσης αυτών των βαρέων όγκων σε τόσο μεγάλα ύψη», εξήγησε ο δρ Eman Ghoneim, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στο Γουίλμινγκτον.
Ωστόσο, πρόσφατες έρευνες βοηθούν στην αποκάλυψη του μυστηρίου σχετικά με το πώς επιτεύχθηκαν αυτές οι απίστευτες κατασκευές.
Η πιο ευρέως αποδεκτή θεωρία είναι ότι χρησιμοποιήθηκαν ράμπες για την ανέλκυση των λίθων – αυτό υποστηρίζεται από υπολείμματα κεκλιμένων κατασκευών που βρέθηκαν κοντά σε ορισμένες από τις πυραμίδες. Όμως, η απότομη κλίση αυτών των ραμπών έχει αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης.
Το 2018, ο Δρ Roland Enmarch, ανώτερος λέκτορας Αιγυπτιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ και η ομάδα του, έκαναν μια σημαντική ανακάλυψη, ανακαλύπτοντας μια ράμπα χαραγμένη σε βράχο σε ένα λατομείο στο Hatnub, στην Ανατολική Έρημο της Αιγύπτου, το οποίο ήταν σημαντική πηγή αλάβαστρου (μαλακό πέτρωμα) που χρησιμοποιούνταν στις πυραμίδες.
Η γωνία της ράμπας ήταν πιο ακραία από ό,τι αναμενόταν, με κλίση άνω του 20% ενώ προηγούμενες εκτιμήσεις έδειχναν ότι οι ράμπες στην Αρχαία Αίγυπτο δεν θα ξεπερνούσαν το 10%.
Η ομάδα μελετούσε επιγραφές στο λατομείο που χρονολογούνται από την εποχή που χτίστηκε η Μεγάλη Πυραμίδα, γεγονός που υποδηλώνει ότι μια παρόμοια ράμπα θα μπορούσε να είχε χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή της.