Η κλιματική αλλαγή, η φθορά σε φυσικά περιβάλλοντα και η επισιτιστική ανασφάλεια είναι όλα άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους και η μεμονωμένη αντιμετώπισή τους δεν θα αποδώσει καρπούς, σύμφωνα με νέα έκθεση.
Η ανασκόπηση των επιστημονικών στοιχείων από τη Διακυβερνητική Πλατφόρμα για τη Βιοποικιλότητα και τις Υπηρεσίες Οικοσυστήματος (IPBES) διαπίστωσε ότι οι κυβερνήσεις υποτιμούν ή αγνοούν τους δεσμούς μεταξύ πέντε βασικών τομέων – βιοποικιλότητα, νερό, τρόφιμα, υγεία και κλιματική αλλαγή.
Η Paula Harrison, καθηγήτρια στο Κέντρο Οικολογίας και Υδρολογίας του Ηνωμένου Βασιλείου δήλωσε πως «συχνά αυτοί οι συνδετικοί κρίκοι δεν λαμβάνουν τη σοβαρότητα που τους πρέπει, κι αυτό γιατί οι περισσότεροι σύγχρονοι πολίτες δεν έχουν μάθει να σκέφτονται ολιστικά. Πράγμα που σημαίνει ότι οι συνέπειες δεν θα αργήσουν να φανούν».
Η ίδια συμπλήρωσε πως η έκθεση έχει εντοπίσει περισσότερες από 70 λύσεις για την ολιστική αντιμετώπιση των προβλημάτων, πολλές από τις οποίες μάλιστα, είναι χαμηλού κόστους.
Τα παραδείγματα που δίνονται στην έκθεση περιλαμβάνουν τη νόσο bilharzia, η οποία προκαλεί μακροχρόνια προβλήματα υγείας σε περισσότερους από 200 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως, ειδικά στην Αφρική. Η αντιμετώπιση του προβλήματος ως θέματος υγείας μέσω φαρμακευτικής αγωγής οδηγεί τους ανθρώπους να επαναμολύνονται.
Η τρέχουσα λήψη αποφάσεων έχει δώσει προτεραιότητα στις βραχυπρόθεσμες οικονομικές αποδόσεις, ενώ αγνοεί τον αντίκτυπο στη φύση, δήλωσε η επίσης επικεφαλής της έκθεσης, καθηγήτρια Pamela McElwee. Η ίδια ανέφερε πως «το κόστος ώστε να αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα, στο νερό, στην υγεία, στην κλιματική αλλαγή και στην παραγωγή τροφίμων υπολογίζεται περίπου στα 25 τρισ. δολάρια ετησίως».
Η έκθεση διαπίστωσε επίσης:
- Πάνω από το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού – ειδικά μεταξύ των αναπτυσσόμενων χωρών – ζει σε περιοχές που πλήττονται από τις μεγαλύτερες επιπτώσεις από τη μείωση της βιοποικιλότητας, του νερού και των τροφίμων.
- Η βιοποικιλότητα –ο πλούτος και η ποικιλία όλης της ζωής στη Γη– μειώνεται παντού, σε μεγάλο βαθμό ως αποτέλεσμα των ανθρώπινων ενεργειών, με «άμεσες και τρομερές επιπτώσεις» στην επισιτιστική ασφάλεια και τη διατροφή, το νερό, την υγεία και την ευημερία και την ανθεκτικότητα στην κλιματική αλλαγή.
- Η καθυστέρηση της δράσης που απαιτείται για την επίτευξη των στόχων θα αυξήσει επίσης το κόστος για την υλοποίησή τους. Για παράδειγμα, η καθυστερημένη δράση για τους στόχους της βιοποικιλότητας θα μπορούσε να διπλασιάσει το ενδεχόμενο κόστος – αυξάνοντας παράλληλα την πιθανότητα εξαφάνισης ειδών.
Η έκθεση εξέτασε επίσης μελλοντικές προκλήσεις και σενάρια, εστιάζοντας στις περιόδους έως το 2050 και το 2100. Διαπίστωσε ότι με τις τρέχουσες τάσεις τα αποτελέσματα θα είναι εξαιρετικά ανησυχητικά για τη βιοποικιλότητα, την ποιότητα του νερού και την ανθρώπινη υγεία.
*Με πληροφορίες από BBC