Ο Κρις Λάνγκαν έχει μια απίστευτα μαθηματική απάντηση για το σύμπαν και τον θάνατο
Ο θάνατος είναι κάτι που όλοι μας έχουμε φοβηθεί κάποια στιγμή, αλλά ένας άνθρωπος δεν πιστεύει ότι είναι απαραίτητα το τέλος. Μάλιστα τυχαίνει να είναι και ο εξυπνότερος στον κόσμο, με IQ μεταξύ 190 και 210 (δηλαδή πολύ υψηλότερο από αυτό του Άλμπερτ Αϊνστάιν).
Ο Κρις Λάνγκαν είναι γνωστός για τον τρόπο σκέψης του Cognitive-Theoretic Model of the Universe (CTMU) που είναι μια θεωρία που προσπαθεί να εξηγήσει τη φύση της πραγματικότητας. Πιστεύει ότι έχει την απάντηση για να καταλάβουμε επιτέλους τι σημαίνει θάνατος και ότι δεν πρέπει να τον φοβόμαστε. Το CTMU προβάλλει την πεποίθηση ότι η πραγματικότητα είναι μια αυτοδιαμορφούμενη, αυτοεπεξεργαζόμενη γλώσσα και ότι το δικό μας σύμπαν λειτουργεί ως ένα υπολογιστικό συντακτικό.
Μπερδευτήκατε; Κι εμείς.
Βασικά, σημαίνει ότι η έννοια του θανάτου έχει μια νέα διάσταση στο υπολογιστικό μας σύστημα του σύμπαντος.
- Είναι σαν τη θεωρία των πάντων.
- Αντί να είναι το τέλος, ο θάνατος μπορεί να είναι μια αλλαγή στο «συντακτικό» της ύπαρξής μας.
- Ή μια μετάβαση από μια μορφή ύπαρξης σε μια άλλη μέσα στην υπολογιστική δομή.
Σκεφτείτε: Το Mάτριξ
Ουσιαστικά, είναι σαν μετενσάρκωση, αλλά σε άλλη διάσταση. Ο Κρις Λάνγκαν μίλησε για την έννοια του «θανάτου» κατά τη διάρκεια μιας εμφάνισης στο podcast Theories of Everything with Curt Jaimungal.
«Αυτός είναι ο τερματισμός της σχέσης σας με το συγκεκριμένο φυσικό σας σώμα που έχετε αυτή τη στιγμή.Όταν αποσύρεστε από αυτή την πραγματικότητα, επιστρέφετε προς την προέλευση της πραγματικότητας. Μπορεί να σας παρασχεθεί ένα υποκατάστατο σώμα, ένα άλλο είδος τελικού σώματος που σας επιτρέπει να συνεχίσετε να υπάρχετε. Σύμφωνα με τον Λάνγκαν, ο θάνατος δεν σημαίνει ότι παύετε να υπάρχετε. Αντιθέτως, με τον θάνατο, πιστεύει ότι η συνείδησή μας μετακινείται έξω από αυτό που γνωρίζουμε ως κόσμο μας και προς την προέλευση της πραγματικότητας, η οποία δεν είναι η μετά θάνατον ζωή. Είναι πολύ πιο περίπλοκο από αυτό. Είναι σαν την πραγματικότητα.
Ή κάτι που μοιάζει με την απόδραση από μια προσομοίωση (της Γης και της ζωής) και το πέταγμα στη μηχανική της μηχανής. Και να βλέπεις για πρώτη φορά τι πραγματικά συμβαίνει γύρω σου και γύρω από όλους τους άλλους.
Μοιάζει πολύ με το Μάτριξ, απλά χωρίς τις κάψουλες
Προφανώς, μπορεί να μην θυμάστε καν ποιος ήσασταν όταν πηγαίνετε στην άλλη διάσταση, όπως δήλωσε ο Κρις Λάνγκαν: «Μπορείτε να έχετε – αυτές οι αναμνήσεις μπορούν να είναι – τίποτα δεν χάνεται από την ύπαρξη στο μαθηματικό. Οι αναμνήσεις σας μπορούν πάντα να ανασυρθούν, αλλά δεν υπάρχει λόγος να το κάνετε αυτό συνήθως, εντάξει; Γιατί να προσκολληθείτε στις αναμνήσεις ενός κόσμου στον οποίο δεν είστε πλέον ενσαρκωμένοι; Έτσι, υπάρχουν ορισμένα αυτόματα ψυχολογικά πράγματα που συμβαίνουν με το θάνατο, τη στιγμή του θανάτου. Αφού πεθάνετε, θα βρίσκεστε σε κατάσταση διαλογισμού ή κάτι παρόμοιο».
Και πρόσθεσε: «Τώρα ουσιαστικά διαλογίζεσαι, βλέποντας τα πάντα να αλλάζουν. Ωστόσο, εσείς υπάρχετε με αυτόν τον τρόπο αυτή τη στιγμή. Αναμφισβήτητα, όλες οι ζωές σας, αν ήταν να μετενσαρκωθείτε ξανά και ξανά και ξανά, όλες αυτές οι μετενσαρκώσεις είναι μετα-ταυτόχρονες. Υπάρχει μια έννοια κατά την οποία όλες συμβαίνουν ταυτόχρονα στο μη τερματικό πεδίο. Είναι σαν να βρίσκεσαι σε έναν υπερυπολογιστή, όπου τα πάντα είναι γύρω σου, αλλά τίποτα δεν είναι ταυτόχρονα. Σαν να βρίσκεσαι σε έναν υπερβαρικό θάλαμο των δικών σου πραγματικοτήτων, όπου όλα είναι αληθινά, αλλά τίποτα δεν είναι πραγματικά αληθινό. Έτσι, κάθε ενσάρκωση που βιώνουμε μπορεί να συμβαίνει ταυτόχρονα. Υπερβαίνετε τον χρόνο όπως τον ξέρουμε».
Η μετά θάνατον ζωή, σύμφωνα με τον Λάνγκαν, περιλαμβάνει μια βαθιά μετατόπιση ολόκληρης της ύπαρξής μας, η οποία κινείται πέρα από τον φυσικό και νοητικό μας εαυτό. Τώρα, αυτό δεν σημαίνει ότι ο Θεός δεν υπάρχει. Σύμφωνα με τον Langan, ο οποίος μίλησε στο CTMU Radio, ο Θεός υπάρχει με τον τρόπο που ονομάζουμε κάτι «αναγνωρίσιμο». Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός είναι η ταυτότητα ορισμένων ιδιοτήτων που μπορούμε να δούμε γύρω μας, όχι απαραίτητα ένα πρόσωπο στους ουρανούς. Είναι πραγματικά δύσκολο να το καταλάβεις, αλλά πρέπει να παραδεχτείς ότι είναι ωραίο.