Γηρατειά: Το πιστοποιητικό θανάτου της βασίλισσας Ελισάβετ που κυκλοφόρησε πρόσφατα περιέχει μόνο μια λέξη για την αιτία θανάτου της – τα γηρατειά
Μιλάμε για ανθρώπους που πεθαίνουν από μεγάλη ηλικία. Αλλά ποιος πραγματικά πεθαίνει από μεγάλη ηλικία, ιατρικά μιλώντας, στον 21ο αιώνα;
Μια τόσο ασαφής αιτία θανάτου όχι μόνο εγείρει ερωτήματα σχετικά με το πώς πέθανε κάποιος, αλλά μπορεί επίσης να είναι σκληρή για την οικογένεια και τους αγαπημένους που έχουν μείνει πίσω.
Οι κύριες αιτίες θανάτου στην Αγγλία και την Ουαλία είναι:
- άνοια και νόσος του Αλτσχάιμερ
- καρδιακή ασθένεια
- εγκεφαλοαγγειακές παθήσεις (όπως το εγκεφαλικό)
- καρκίνος
- και COVID.
Άλλες αξιοσημείωτες αιτίες περιλαμβάνουν χρόνιες παθήσεις του κατώτερου αναπνευστικού (όπως το άσθμα), γρίπη και πνευμονία. Στην πραγματικότητα, τα «γηρατειά» ως αιτία θανάτου – παράλληλα με την αόριστη περιγραφή της «αδυναμίας» – συχνά κατηγοριοποιούνται σε «συμπτώματα, σημεία και ασαφείς συνθήκες».
Αυτή η τελευταία κατηγορία βρίσκεται στην πρώτη δεκάδα αιτιών θανάτου. Αλλά αυτή τη στιγμή βρίσκεται πολύ κάτω από τον COVID, και κατά μέσο όρο σε μια περίοδο πέντε ετών, κάτω από τη γρίπη και την πνευμονία.
Η τρίτη ηλικία, ως κατηγορία πρόκλησης θανάτου, έχει μακρά ιστορία. Ήταν η κύρια αιτία θανάτου τον 19ο αιώνα, παράλληλα με την αόριστη περιγραφή του «βρέθηκαν νεκροί». Στα μέσα του 19ου αιώνα, η καταχώριση του θανάτου κάποιου μεταφέρθηκε από κληρική σε κοσμική, με τον νόμο περί καταγραφής γεννήσεων και θανάτων του 1836 (Η.Β.).
Υπήρξε τότε η δημοσίευση ορόσημο, η Ταξινόμηση των Αιτιών Θανάτου Bertillon, που γράφτηκε από τον Γάλλο στατιστικολόγο και δημογράφο Jacques Bertillon. Ο Καναδός φιλόσοφος Ian Hacking έγραψε ότι το να πεθάνεις από οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό που υπήρχε στον επίσημο κατάλογο ήταν «παράνομο, για παράδειγμα, να πεθάνεις σε μεγάλη ηλικία».
Μπορούμε να πούμε ότι αυτό είναι λίγο υπερβολικό. Σίγουρα, μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, δεν ήταν παράνομο να πεθάνεις από βαθιά γεράματα; Αυτό που υποδηλώνει είναι ότι η παροχή ακριβούς αιτίας θανάτου είναι σημαντική επειδή είναι ένα πολύτιμο εργαλείο για την παρακολούθηση των τάσεων θνησιμότητας σε διαφορετικά επίπεδα του πληθυσμού.
Τελικά, η λέξη «γηρατειά» έγινε η τελευταία φράση για να περιγράψει μια άγνωστη αιτία θανάτου. Ή έγινε χρήσιμο όταν ένα άτομο μπορεί να είχε πεθάνει από μια σειρά επιπλοκών, αλλά όπου δεν ήταν πρακτικό ή ηθικό να διαταχθεί η αυτοψία για να βρεθεί η ακριβής υποκείμενη αιτία θανάτου. Ο άλλος λόγος για τον οποίο η λέξη «γηρατειά» χρησιμοποιείται σπάνια ως αιτία θανάτου τον 20ο και τον 21ο αιώνα ήταν ότι δεν παρέχει κανένα κλείσιμο στις οικογένειες των θανόντων.
Έρευνες δείχνουν ότι οι οικογένειες θέλουν πληροφορίες για το πώς πέθανε το αγαπημένο τους πρόσωπο, όχι μόνο επειδή μπορεί να είναι χρήσιμο για τη διαχείριση των δικών τους προβλημάτων υγείας, αλλά και επειδή παρέχει λύση στο θάνατο του αγαπημένου τους προσώπου.
Μια άγνωστη αιτία θανάτου μπορεί να επιδεινώσει τη θλίψη και το τραύμα, ιδιαίτερα εάν ο θάνατος ήταν ξαφνικός ή απροσδόκητος. Οι ερευνητές έχουν υποστηρίξει εδώ και καιρό ότι οι οικογένειες δημιουργούν συνεχείς σχέσεις με το αγαπημένο τους πρόσωπο μετά το θάνατό τους.
Η εξακρίβωση του πώς πέθαναν είναι ένα μέρος του τρόπου με τον οποίο τα μέλη της οικογένειας που έμειναν πίσω διαχειρίζονται τη θλίψη τους και μνημονεύουν τον αποθανόντα.