Όταν λέμε «πάτα το 0» στο τηλέφωνο, εννοούμε να πατήσουμε τον αριθμό μηδέν στο πληκτρολόγιο κλήσης.
Αυτή η έκφραση προήλθε από την εποχή που κυριαρχούσαν τα αναλογικά τηλεφωνικά συστήματα.
Ήταν από τις πιο χαρακτηριστικές φράσεις των δεκαετιών του ’80 και του ’90, όταν τα τηλεφωνικά κέντρα ήταν ακόμα αναλογικά και τα τηλέφωνα παλιά.
Πολλές φορές κατά τη διάρκεια των συνομιλιών «μπλέκονταν οι γραμμές», υπήρχαν παρεμβολές ή παράσιτα και… χανόταν μέρος της συζήτησης. Τότε οι περισσότεροι πατούσαν το 0 και ως… δια μαγείας η γραμμή «έστρωνε».
Γιατί παίρναμε το 0 στα αναλογικά τηλέφωνα;
Τι συνέβαινε όμως, στην πραγματικότητα όταν κάποιος «πατούσε ή έπαιρνε το 0»; Η γραμμή όντως καθάριζε έστω και για λίγο και η ένταση της φωνής αυξανόταν.
Σύμφωνα με ειδικούς των τηλεπικοινωνιών, στα αναλογικά τηλέφωνα δεν χρειαζόταν το καντράν για να πάρεις τηλέφωνο. Μπορούσες να κάνεις κλήση απλά πατώντας το διακόπτη του ακουστικου. 1 φορά για ένα 2 για δύο κτλπ. Το μηδέν είναι ίσο με 10 τόνους. Επειδή από πίσω ήταν ένας ηλεκτρομαγνητικός διακόπτης ( απομακρυσμένα ) και αρκετές φορές κολλάει από σκόνη σκουριά κτλπ αν έδινες τόνο μιλάμε για τάση που στο κουδούνισμα έδινε κοντά 50v. Υπάρχει περίπτωση να ξεκολλήσει το ρελέ. Ο λόγος που επιλέγαμε το μηδέν είναι ότι 0 = 10 τόνους που ήταν ο μεγαλύτερος αριθμός ηλεκτρικών παλμών που μπορούσες να στείλεις.
Βέβαια στο δεύτερο πάτημα του κουμπιού δεν είχε καμία επίδραση, αλλά όλοι πατούσαν το μηδέν μανιακά.
Η πρόσθετη χρήση του πλήκτρου 0 ανακαλύφθηκε πάντως τυχαία, όταν ένας τεχνικός του ΟΤΕ συνομιλούσε με έναν φίλο του εκτός δικτύου. Κάποια στιγμή ο εξωτερικός συνδρομητής δεν τον άκουγε και τότε παρενέβη ένας τεχνικός που άκουγε τη συνομιλία και του είπε: «πες του να πάρει το 0 να τελειώνουμε».
Πράγματι σχημάτισε το «0» και η γραμμή καθάρισε. Από τότε η φράση «πάρε το μηδέν» έγινε σήμα κατατεθέν των τηλεπικοινωνιών της εποχής.